του Αναγνώστη Λασκαράτου
Κανείς δεν έχει ασχοληθεί,από τις εποχές Σαμαρά και ΓΑΠ, με τα μυστικά κονδύλια του Υπουργείου Εξωτερικών, όσο εμείς. Τώρα που αποχωρεί ο κ. Κοτζιάς, ένας εκρηκτικός...
εριστικός χαρακτήρας απειλούμενος από έναν ανάλογων συμπεριφορών υπουργό, πολύ κατώτερό του νοητικά που έχασε τον έλεγχο του θυμού του, αντεπιτέθηκε αναφερόμενος σε: «μυστικά κονδύλια όλων των υπουργείων» (Μετάφραση: και του Εθνικής Αμύνης δηλαδή): «Ο πόλεμος Κοτζιά-Καμμένου μεταφέρεται τώρα στα μυστικά κονδύλια»: «Πρωτοβουλία για να σχηματιστεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία, προκειμένου η Βουλή να ψηφίσει νόμο με τον οποίο θα αποκτήσει την αρμοδιότητα να ελέγχει τα ονομαζόμενα «μυστικά κονδύλια» όλων των υπουργείων, αναλαμβάνει άμεσα ο πρώην, πλέον, υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, όπως αναφέρουν πρόσωπα του περιβάλλοντός του. Η «διαρροή» συνεργατών του κ. Κοτζιά για «πρωτοβουλία» έγινε λίγη ώρα πριν από την παραίτησή του από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών. Είναι ωστόσο ενδεικτική του πολέμου που εξελίχθηκε με τον Πάνο Καμμένο στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Κοτζιάς εξερράγη στο υπουργικό συμβούλιο όταν δέχτηκε επίθεση από τον Πάνο Καμμένο, ότι γίνονται παρατυπίες στα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών».
Μπορεί ο Καμμένος, να κατηγόρησε (τώρα που μαλώσανε) τον κ.Κοτζιά, αλλά η (τουλάχιστον) για δυο χρόνια πολιτική ευθύνη για την μη τήρηση της αυστηρής δέσμευσης για έλεγχο των μυστικών κονδυλίων βαραίνει και τον πρωθυπουργό («ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: «Ο Τσίπρας κάτι θα ξέρει για τα μυστικά»), που υποκριτικά και επιλεκτικά είχε καταφύγει το 2012 στη Δικαιοσύνη κατά του τότε Υπ.Εξ ΓΑΠ, για το θέμα αυτό: «Δύο ώρες κατέθετε ο Τσίπρας στον Μουζακίτη για τα μυστικά κονδύλια». Εννοείται πως η υπόθεση ξεχάστηκε, όπως όλες, όπως πάντα, χωρίς να ρωτήσει κανείς γιατί.
Δεν ξέρω πόσο αποτελεσματικός και ουσιαστικός είναι ο υποτιθέμενος έλεγχος που ψηφίστηκε το Φλεβάρη του 2017 από τη Βουλή της ανατολικής Σικελίας για τον έλεγχο των Μυστικών Κονδυλίων του Υπ.Εξ. Επειδή οι ενοχές της ανεξέλεγκτης χρήσης τους απλώνονται και στα 3 κόμματα που άσκησαν εξουσία και στα υπόλοιπα που αμελούν το αίτημα ελέγχου, υπάρχει Ομερτά. Δεν ξανακούστηκε τίποτα και υποψιάζομαι, υπό το φως και των καταγγελιών Καμμένου, πως ο υποτιθέμενος νομοθετηθείς έλεγχος του 2017, θα είναι τυπικός. Άλλωστε η υπόθεση δεν πήρε δημοσιότητα και δεν αναλύθηκε από κανέναν. Τώρα άνοιξαν κάποια στόματα και το οικοδόμημα του κ.Κοτζιά τρίζει: «Η βολή ήταν καίρια, επειδή εδώ και πολύ καιρό κυκλοφορούν ψίθυροι και εντός του υπουργείου, αλλά και εντός της κυβέρνησης ότι ο Νίκος Κοτζιάς χρησιμοποιεί μυστικά κονδύλια για να χρηματοδοτεί το «Πράττω» και για να στήσει δικό του πολυσχιδή μηχανισμό που απλώνεται από τα Μίντια μέχρι ακόμη και στην παρακολούθηση διπλωματών. Ο Πάνος Καμμενος είχε επαναλάβει κεκλεισμένων των θυρών την κατηγορία ότι τις δραστηριότητες αυτές, μάλιστα, συντονίζει σύμβουλός του Νίκου Κοτζία, ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και ο πρόσωπο που βρίσκεται πολύ κοντά του» («Η κρίση μόλις άρχισε – Ταραχή στο ΣΥΡΙΖΑ», Ν.Λυγερού, Π.Θ., 17.10).
Υποπτεύομαι λοιπόν βάσιμα και λόγω της γενικής σιωπής που συνόδευσε την υποτιθέμενη μεγάλη αλλαγή, πως η τροποποίηση του Κώδικα του Οργανισμού του ΥΠΕΞ και λοιπές διατάξεις (07/02/2017), ήταν μια προσχηματική τρύπα στο νερό. Υπάρχει άλλωστε ένα αναπάντητο σοβαρό άρθρο έγκυρης δημοσιογράφου (Βασιλική Σιούτη), ένα χρόνο μετά που ισχυρίζεται πως δεν έγινε τίποτα («Μυστικά κονδύλια υπουργείου Εξωτερικών: Αγνοείται η τύχη τους», 3.1.2018). Είναι όμως απολύτως βέβαιο, πως είναι χαρακτηριστικά απαξιωτικοί για το επίπεδο της πολιτικής οι υπαινιγμοί Καμμένου, αλλά και η αντεπίθεση Κοτζιά. Και τα δυο συνέβησαν σε ύποπτο χρόνο, όχι με ανιδιοτελή εξυγιαντικά κίνητρα, αλλά στα πλαίσια ενδοκυβερνητικών αντιπαλοτήτων και αλληλοξεμπροστιασμάτων.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου