
«Το Άρθρο 13 της Συμφωνίας με τα Σκόπια αναφέρει: Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το δεύτερο συμβαλλόμενο μέρος, τα Σκόπια, είναι περίκλειστο κράτος, τα συμβαλλόμενα μέρη θα καθοδηγούνται από τις σχετικές προβλέψεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας»....
Τι λέει το Αρθρο 13; Οτι σε περίπτωση κύρωσης αυτής της συμφωνίας ως έχει, το κράτος των Σκοπίων επειδή είναι ένα περίκλειστο κράτος θα απαιτήσει πρόσβαση στο Αιγαίο για θέματα αλιείας κυρίως. Και επειδή αρχίζει η απορία να γιγαντώνεται…, τίθεται το εξής απλό ερώτημα.
Από τη στιγμή που η Ελλάδα θα αποφασίσει να ανακηρύξει ΑΟΖ, και υπάρχουν κάποια δικαιώματα του περίκλειστου κράτους, γιατί υπάρχει η ανάγκη να υπάρχει χωριστό Άρθρο στην συμφωνία;
Ποιος είναι ο ιδιαίτερος λόγος που υποχρεούται η Ελλάδα να υπογράψει και να συνομολογήσει ιδιαίτερο άρθρο που περιλαμβάνεται για το Δίκαιο της Θάλασσας; Την αποκάλυψη αυτή κάνει ο πρώην Υπουργός Ενέργειας και νην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Γ.Μανιάτης.
Δείτε εδώ στο Βίντεο τι αποκαλύπτει.
Πολύς
λόγος έχει γίνει για το άρθρο 13 της Συμφωνίας Τσίπρα – Ζάεφ για τα
Σκόπια και την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία». Πέρα από τα ζητήματα της
γλώσσας και της ταυτότητας που εκχωρούμε, φαίνεται πως υπάρχει κι ένα
ζήτημα για τη θάλασσά μας, το οποίο πρέπει να αναλυθεί.
Το άρθρο 13 της συμφωνίας αναφέρει:
«Λαμβάνοντας
υπ’ όψιν το γεγονός ότι το δεύτερο συμβαλλόμενο μέρος, τα Σκόπια, είναι
περίκλειστο κράτος, τα συμβαλλόμενα μέρη θα καθοδηγούνται από τις
σχετικές προβλέψεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της
Θάλασσας».
Ιδού
τι προβλέπει η σχετική Σύμβαση του ΟΗΕ (1982) για το Δίκαιο της
Θάλασσας στο συγκεκριμένο άρθρο 69 για τα δικαιώματα των «περίκλειστων»
κρατών, δηλαδή των κρατών άνευ ακτών.
Άρθρο 69 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (παραθέτουμε τις παραγράφους που πιστεύουμε ότι μας ενδιαφέρουν άμεσα).
Δικαίωμα κρατών άνευ ακτών.
- Τα κράτη άνευ ακτών («Βόρεια Μακεδονία») έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν, σε ισότιμη βάση, στην εκμετάλλευση προσήκοντος μέρους του πλεονάσματος των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παράκτιων κρατών της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής (Ελλάδα), λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές οικονομικές και γεωγραφικές συνθήκες όλων των ενδιαφερόμενων κρατών και σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, και των άρθρων 61 και 62.
- Οι όροι και οι τρόποι της συμμετοχής αυτής καθορίζονται από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέσω διμερών (Συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ) υποπεριφερειακών ή περιφερειακών συμφωνιών λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων:
- Οι παραπάνω διατάξεις δεν θίγουν τις διευθετήσεις που συμφωνήθηκαν σε υποπεριοχές ή περιοχές όπου τα παράκτια κράτη (Ελλάδα) δύνανται να παραχωρήσουν σε κράτη άνευ ακτών («Βόρεια Μακεδονία») της ίδιας υποπεριοχής ή περιοχής ίσα ή προνομιακά δικαιώματα για την εκμετάλλευση των ζώντων πόρων στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες.
Αξίζει να τονιστεί πως παρεμφερή πρόβλεψη είχε και η ενδιάμεση Συμφωνία του 1995.
Είναι
σαφές πως η Ελλάδα έχει υποχρέωση να δώσει πρόσβαση στα Σκόπια, στη
θάλασσά μας, για λόγους αλιείας. Σαφές και συμφωνημένο (δεν κρίνουμε αν
σωστά ή λάθος το συμφωνήσαμε).
Εκφράζουμε όμως την εξής απορία.
Σε
περίπτωση που προχωρήσει η διάνοιξη του Αξιού ποταμού (θα πάψουν τα
Σκόπια να είναι περίκλειστο κράτος), θα έχει νομικό έρεισμα το κράτος
των Σκοπίων για «δημιουργία» δικής του ΑΟΖ στο Αιγαίο;
Τίθεται ζήτημα μελλοντικών προβλημάτων από μία τέτοια εξέλιξη;
Την ίδια απορία είχε εκφράσει και ο κ. Κουίκ από βήματος Βουλής στις 14/9/2014, βέβαια τότε ήταν στην αντιπολίτευση.
Το
ζήτημα είναι εθνικό και νομικό. Δεν υποστηρίζουμε πως αυτήν τη στιγμή
έχουμε δώσει ΑΟΖ και τον πλούτο του υποθαλάσσιου χώρου μας.
Υποστηρίζουμε πως πρέπει να εξεταστεί το ζήτημα του Αξιού ποταμού, καθώς
δύναται να δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα στο μέλλον. Πρέπει οι νομικοί
σύμβουλοι της κυβέρνησης να δουν μήπως ανοίγουμε κερκόπορτα για το
μέλλον. Υποστηρίζουμε πως δύναται αυτήν τη στιγμή να «πυροβολούμε τα
πόδια μας».
Εφιστούμε την προσοχή για το ενδεχόμενο.
Στην τελική, αν δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος, ας βγει η κυβέρνηση να το πει.
Του Κυριάκου Βελόπουλου
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου