Είναι πλέον οφθαλμοφανές ότι όλες οι παραβιάσεις των συνταγματικών δικαιωμάτων που εφαρμόζονται με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου με τη δικαιολογία της αποτροπής της πανδημίας Covid-19, δεν σχετίζονται με τη προφύλαξη της δημόσιας υγείας, αλλά με την.....
επιδίωξη της κατάργησης της ανεξάρτητης απασχόλησης. Όλες οι ΠΝΠ είναι πανομοιότυπες και κοινές σε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν έχουμε να κάνουμε με ελληνική κυβερνητική ανικανότητα, αλλά για ένα προ πολλού καλά οργανωμένο σχέδιο, που πηγάζει από ορισμένες δεξαμενές σκέψεις οι οποίες λειτουργούν εδώ και διακόσια τριάντα ένα χρόνια ως “συγκοινωνούντα δοχεία”. Με ποιο δικαίωμα μια χούφτα ιδεοληπτικοί θέλουν να υποδουλώσουν 7,8 δισεκατομμύρια ανθρώπους και πως θα τους σταματήσουμε;Ποιος συνέταξε σε ανύποπτο χρόνο, πολύ πριν τη διάδοση του κορωνοϊού, μια κοινή νομοθεσία για ψηφιακή διακυβέρνηση, τηλε-εργασία, υποχρεωτικούς και επαναλαμβανόμενους εμβολιασμούς, δίχως καν να έχει εμφανιστεί πανδημία και ασφαλές εμβόλιο;
Ποιος και πώς ήξερε ότι η ασθένεια που θα προκαλούσε ο ιός SARS-CoV-2 θα αντιμετωπιζόταν με εμβόλιο και όχι με κάποιο φάρμακο;
Πώς είναι δυνατόν τα μέτρα που επιβάλλονται σε πάρα πολλές χώρες να είναι ολόιδια, σαν να συντάσσονται από την ίδια υπηρεσία; Τα διαγγέλματα των πολιτικών ηγετών, η ρητορική των κυβερνητικών ΜΜΕ, και η προπαγάνδα τρομοκράτησης των πολιτών να είναι παντού πανομοιότυπα;
Ποιος συντάσσει όλα αυτά τα μέτρα που επιβάλλονται με αντισυνταγματικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) και εν συνεχεία κυρώνονται ομόφωνα από τα κοινοβούλια πολλών χωρών; Υπηρετούν πλέον οι αστικές αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες τα συμφέροντα του λαού και την εθνική κυριαρχία ή μήπως όχι και πρέπει να ανατραπούν ως εξυπηρετούσες αλλότρια συμφέροντα;
Ποιος και γιατί θέλει τη καταστροφή της παγκόσμιας οικονομίας;
Είναι κοινό μυστικό ότι όλες οι κρίσιμες εντολές έρχονται από ορισμένους «κύκλους», ή αν προτιμάτε δεξαμενές σκέψεις (think tanks), που ωστόσο, τα τελευταία χρόνια επείγονται πολύ. Πάρα πολύ. Γιατί άραγε;
Επί χρόνια απ’ αυτό το ιστολόγιο έχουμε επισημάνει ότι η τεχνητή νοημοσύνη και η ρομποτοποίηση της εργασίας με τον αντιδημοκρατικό τρόπο που εφαρμόζονται, δηλαδή δίχως πρόνοια για τους ανθρώπους που χάνουν για πάντα τη δουλειά τους, θα δημιουργήσει στρατιές αχρηστευμένων σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στις αναπτυσσόμενες χώρες, αυξάνοντας υπερθετικά τις κοινωνικές ανισότητες.
Έχουμε επισημάνει ότι το πολιτικό σύστημα νοσεί βαρύτατα παγκοσμίως, δεν υπάρχουν αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες, αλλά δικτατορίες, εφόσον οι κυβερνήσεις δεν τηρούν τα συντάγματα και τα δημοψηφίσματα, δεν προστατεύεται η εθνική κυριαρχία και το δημόσιο συμφέρον, οι πολιτικοί δεν τιμωρούνται για τα εγκλήματα που διαπράττουν και η δικαιοσύνη δεν υπερασπίζεται το έθνος και τους πολίτες, αλλά το διεθνές κεφάλαιο.
Έχουμε επίσης επισημάνει ότι η μόνη λύση για να ανατραπεί αυτό το νοσηρό σύστημα είναι η άμεση δημοκρατία με αδιάβλητη τεχνολογία ηλεκτρονικής ψηφοφορίας και κατάργηση των «αντιπροσώπων», κάτι που είχαν αρχίσει να ψελλίζουν δειλά δειλά αρκετές ομάδες ανθρώπων παγκοσμίως.
Τέλος, έχουμε τονίσει ότι τo μεγάλο διεθνές κεφάλαιο δεν έχει πια ανάγκη παρά από μία ελίτ προγραμματιστών και επιστημόνων τεχνοκρατών, από ορισμένα άλλα άκρως εξειδικευμένα επαγγέλματα, όπως οι ταλαντούχοι καλλιτέχνες που θα διασκεδάζουν τους πλούσιους, και από ελάχιστα ανειδίκευτα εργατικά χέρια.
Τι θα γίνουν όλοι οι υπόλοιποι; Tα καταστρεπτικά μέτρα για τον κοινωνικό ιστό και τις εθνικές οικονομίες με δικαιολογία τη προστασία της δημόσιας υγείας από έναν αναπνευστικό ιό με πολύ μικρή θνησιμότητα στον υγιή πληθυσμό κάτω των 70 ετών, δεν λαμβάνονται γιατί οι κυβερνήσεις αγαπούν υπερβολικά τους γέροντες και δεν θέλουν να τους χάσουν, ή δεν έχουν αρκετές ΜΕΘ (που μπορούν να φτιαχτούν σε λίγες εβδομάδες), αλλά σχεδιάστηκαν ακριβώς για να εκτοπίσουν τους πλεονάζοντες.
Σχεδιάστηκαν διότι το σύστημα κατέρρεε, η ύφεση έφτανε στα ύψη, το δολάριο κατρακυλούσε διαρκώς και το χρέος των ΗΠΑ είχε φτάσει σε δεκάδες τρισεκατομμύρια δολάρια.
Η μαζική απαίτηση αλλαγής μοντέλου εξουσίας που ήταν προ των πυλών, έπρεπε να καταπνιγεί καταστρέφοντας σχεδόν εξ ολοκλήρου την ανεξάρτητη απασχόληση, ώστε ο περισσότερος πληθυσμός να εξαρτάται αποκλειστικά από ένα ελεήμον καθολικό εγγυημένο εισόδημα που θα απονέμεται από ένα παγκόσμιο κράτος (περισσότερα εδώ και εδώ).
Για να αμβλυνθούν οι αντιδράσεις όσων καταστρέφονται ανεπανόρθωτα από τα lock downs, δηλαδή περίπου των 5 από τα 7,8 δισεκατομμύρια ψυχές, των 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού, πρέπει ωστόσο κάτι να τους δοθεί ως βοήθημα για να μην ξεσπάσουν μαζικές εξεγέρσεις λόγω πείνας.
Αυτό θα γίνει μέσω κρατικών επιδομάτων, μόνο που για να τα λαμβάνουν θα πρέπει να πληρώσουν βαρύ αντίτιμο: να εμβολιαστούν με εμβόλια που τροποποιούν το ανθρώπινο DNA, και να κάνουν επαναλήψεις, διότι χωρίς τη βεβαίωση εμβολιασμού δεν θα έχουν πρόσβαση σε μία πληθώρα μέχρι χτες αυτονόητων δικαιωμάτων, όπως το να γράψουν το παιδί τους στο σχολείο, να έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.ά.
Όλες οι απαγορεύσεις της λειτουργίας των επιχειρήσεων γίνονται λοιπόν διότι πρέπει να καταστραφεί με δόλιο τρόπο η ανεξάρτητη απασχόληση και γενικότερα η απασχόληση, ώστε να δημιουργηθούν καταδικασμένοι σε θάνατο δούλοι που δεν θα είναι σε θέση να απαιτήσουν την απελευθέρωσή τους από τη παγκόσμια ολιγαρχία.
Στη προηγούμενη ανάρτησή μας αναφερθήκαμε στην επικείμενη χρεοκοπία των ΗΠΑ, στη συμμετοχή της Κίνας στο κολοσσιαίο αμερικανικό κρατικό χρέος, και στην εμμονή ορισμένων οργανισμών της ελίτ των πλουσίων, όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, να «μετασχηματίσει» την ανθρωπότητα, μέσω της Μεγάλης Επανεκκίνησης (Great Reset).
Ο Γερμανός ιδρυτής και πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Κλάους Σβαμπ μιλώντας για το πρόγραμμα «Παγκοσμιοποίηση 4.0: Διαμόρφωση νέας αρχιτεκτονικής στην εποχή της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης». Αρχαιόθεν κάποιοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους (αρχι)τέκτονες…
Ωστόσο, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δεν είναι παρά ένα από τα συγκοινωνούντα δοχεία των σκιωδών κυβερνητών. Υπάρχουν και άλλες, άμεσα διασυνδεόμενες με αυτό ισχυρές δεξαμενές σκέψης, που επικεντρώνονται στον σχεδιασμό και την υλοποίηση του Imperium του 21ου αιώνα, που το βλέπουν ως μια δυαρχία ΗΠΑ – Κίνας (η Μεγάλη Βρετανία λογίζεται ένα με τις ΗΠΑ) και κολαούζο τη Γερμανία, που θα βγάλει μια για πάντα από το μυαλό των ανθρώπων την απαίτηση άμεσης δημοκρατίας.
Πώς θα το πετύχει αυτό; Με ψηφιοποίηση κάθε δραστηριότητας των ανθρώπινων κοινωνιών, ρομποτοποίηση της βιομηχανικής παραγωγής και αυτοματοποίησης των υπηρεσιών μέσω τεχνητής νοημοσύνης, ασφυκτική τεχνολογική παρακολούθηση, και το τρομακτικότερο όλων: με αλλαγή της ανθρώπινης φυσιολογίας μέσω επέμβασης στο ανθρώπινο γονιδίωμα (DNA).
Τι είναι το Ινστιτούτο Διακυβέρνησης Μπεργκρούεν;
Έτσι λοιπόν, ψάχνοντας να βρούμε ποιοι φορείς σχεδιάζουν και υλοποιούν και μέσω ποιων τρόπων το νέο και αποτρόπαιο Imperium, ανακαλύπτουμε ότι το Ινστιτούτο Διακυβέρνησης Μπεργκρούεν (Berggruen Institut of Governance), σχεδόν άγνωστο στο ελληνικό ευρύ κοινό, είναι αυτό που το προωθεί ίσως περισσότερο οργανωμένα από οποιονδήποτε άλλον.
Το Ινστιτούτο Μπεργκρούεν που ιδρύθηκε το 2010 και εδρεύει στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας, ισχυρίζεται ότι θέλει «να συνδυάσει τη δυτική εμπειρία στη Δημοκρατία, και το κινέζικο μοντέλο διακυβέρνησης».
Το Ινστιτούτο φαίνεται ότι έχει ισχυρές προσβάσεις σε πολλούς πολιτικούς των ΗΠΑ, της Κίνας, του Ηνωμένου Βασιλείου, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε πλείστες κυβερνήσεις χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άλλων δυτικών χωρών, καθώς και δορυφόρων τους.
Ιδρυτές του Ινστιτούτου επισήμως φέρονται ως ο δισεκατομμυριούχος μεγαλοεπενδυτής και συλλέκτης έργων τέχνης Νίκολας Μπεργκρούεν (Nicolas Berggruen) και ο παλαίμαχος δημοσιογράφος και εντεταλμένος στα ΜΜΕ του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Νέιθαν Γκάρντελς (Nathan Gardels).
Δεν είναι τυχαίο φυσικά ότι ο Μπεργκρούεν και ο Γκάρντελς είναι και οι δύο μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων ή αλλιώς Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων (Council on Foreign Relations –C.F.R.) 1 και ότι συχνά συμμετέχουν αμφότεροι ως ομιλητές σε διαλέξεις του αδελφού οργανισμού Chatham House, που είναι το άλλο όνομα του περιβόητου Βασιλικού Ινστιτούτου Διεθνών Θεμάτων του Λονδίνου (Royal Institute of International Affairs – R.I.I.A.), οργανισμού που δημιουργήθηκε το 1919 από έναν κύκλο μυημένων της Στρογγυλής Τραπέζης, με σκοπό την επέκταση του βρετανικού Imperium.
Επισημαίνουμε δε ότι οι μεγαλύτεροι δωρητές του Chatham House είναι τα Ίδρυματα: Σταύρος Νιάρχος, Open Society του Τζορτζ Σόρος, Mπιλ και Μελίντα Γκέιτς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η πετρελαϊκή Chevron και πολλοί άλλοι διεθνείς οργανισμοί.
Νίκολας Μπεργκρούεν
Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά ποιοι είναι οι φερόμενοι ως ιδρυτές του Ινστιτούτου. Ο Νίκολας Μπεργκρούεν γεννήθηκε το 1961. Ο πατέρας του ήταν ο γερμανο-εβραϊκής καταγωγής συλλέκτης έργων τέχνης Χανς Μπεργκρούεν, που θεωρείτο ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμο.
Ο Μπεργκρούεν, που έχει γερμανική και αμερικανική υπηκοότητα, μετά από μια ανήσυχη νεότητα με μαρξιστικές ανησυχίες, αφού απέκτησε πτυχίο Οικονομικών και Διεθνών Υποθέσεων από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, το 1984 ίδρυσε την εταιρεία συμμετοχών Berggruen Holdings, η οποία από την ίδρυσή της έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 50 άμεσες επενδύσεις σε διάφορες εταιρείες.
O Nίκολας Μπεργκρούεν το 2015 μιλώντας σε διάλεξη για τη σύσφιξη των σχέσεων των ΗΠΑ με τη Κίνα.
Μέσα από το Ινστιτούτο ενθαρρύνει τη μελέτη και τον σχεδιασμό συστημάτων «καλής διακυβέρνησης, κατάλληλων για τον 21ο αιώνα». Μόνο που μια διακυβέρνηση που σχεδιάζεται από οργανισμούς των μεγιστάνων, δεν μπορεί de facto να είναι καλή για τους λαούς, αλλά μόνο για το Imperium.
Νέιθαν Γκάρντελς
Ο Νέιθαν Γκάρντελς γεννήθηκε το 1952, είναι συνιδρυτής του Ινστιτούτου και υπήρξε αρχισυντάκτης του The WorldPost, μιας διαδικτυακής έκδοσης της εφημερίδας Washington Post, που σήμερα έχει μετατραπεί στο περιοδικό νεοταξίτικου προβληματισμού με τίτλο Noēma.
Mε μια ματιά στη θεματολογία του άλλωστε, πιάνει κανείς αμέσως το …νόημα περί τίνος πρόκειται.
Ο Γκάρντελς κατέχει πτυχίο συγκριτικής πολιτικής, αρχιτεκτονικής και πολεοδομικού σχεδιασμού από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, ενώ έχει γράψει άρθρα για πολλά διεθνή ΜΜΕ καθώς και δύο βιβλία. Από το 1986 είναι μέλος του δικτύου των ΜΜΕ του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Αριστερά ο Νέιθαν Γκάρντελς και δεξιά ο Νίκολας Μπεργκρούεν.
Οι δύο συνεταίροι έχουν γράψει από κοινού δύο βιβλία με θέμα τη παγκοσμιοποίηση μέσω συγκυβέρνησης ΗΠΑ – Κίνας: Ιntelligent Governance for the 21st Century: A Middle Way Between West and East (Έξυπνη διακυβέρνηση για τον 21ο αιώνα: Ένας μέσος δρόμος μεταξύ Δύσης και Ανατολής) και τον ψηφιακό καπιταλισμό: Renovating Democracy: Governing in the Age of Globalization and Digital Capitalism (Ανακαινίζοντας τη δημοκρατία: Κυβερνώντας την εποχή της παγκοσμιοποίησης και του ψηφιακού καπιταλισμού).
Τα βιβλία τους κινούνται ακριβώς στα ίδια πλαίσια που κινείται και το περιβόητο βιβλίο Covid-19: The Great Reset (Η Μεγάλη Επανεκκίνηση) που έγραψε ο Κλάους Σβαμπ, ιδρυτής και πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ μαζί με τον συστημικό oικονομολόγο και αναλυτή Τιερύ Μαλερέ, το οποίο επιδεικνύει περήφανα στο γραφείο του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δείχνοντας παράλληλα στον ελληνικό λαό και τη προσκόλλησή του στη παγκοσμιοποίηση. Ίσως με αυτόν τον τρόπο να δίνει και …εξετάσεις!
Το modus operandi του μετασχηματισμού της ανθρωπότητας όπως τον ονειρεύεται η διεθνής πλουτοκρατία, το βιβλίο Covid-19: The Great Reset, πάνω στο γραφείο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Διοίκηση
Το διοικητικό συμβούλιο του Ινστιτούτου απαρτίζεται από πρώην πολιτικούς ηγέτες, επιχειρηματίες και επιστήμονες, ενώ οι Κινέζοι έχουν εξέχουσα θέση.
Στο παγκόσμιο δίκτυο συνεργατών του Ινστιτούτου συγκαταλέγονται πλείστες διεθνείς προσωπικότητες της Δύσης, όπως: οι πρώην πρωθυπουργοί Τόνι Μπλερ και Γκόρντον Μπράουν του Ηνωμένου Βασιλείου, Φερνάντο Καρντόζο της Βραζιλίας, Φελίπε Γκονζάλες της Ισπανίας, Νικολά Σαρκοζί της Γαλλίας, Μάριο Μόντι και Ρομάνο Πρόντι της Ιταλίας, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζακ Ντελόρ, η πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις, o πρώην σύμβουλός της Tζάρετ Κοέν, σήμερα πρόεδρος της εταιρείας online λογοκρισίας Jigsaw της Google, ο Γάλλος πολιτικός Ζακ Ατταλί, ο Αμερικανός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, ο Αμερικανός νομπελίστας Οικονομικών Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο πρώην γενικός διευθυντής του Παγκόσμου Οργανισμού Εμπορίου Πασκάλ Λαμύ, ο Έλον Μασκ της Τέσλα και Space-X, ο Τζακ Ντόρσεϊ, συνιδρυτής του Τwitter και Square, o Tζον Ελκάν, πρόεδρος της Φίατ-Κράισλερ, ο διάσημος καθηγητής ιστορίας Νίαλ Φέργκιουσον των πανεπιστημίων Χάρβαρντ, Οξφόρδης και Στάνφορντ, ο πρώην υπουργός παιδείας και έρευνας της Γαλλίας και δεδηλωμένος μετανθρωπιστής Λυκ Φερύ, ο Αμερικανός διανοητής Φράνσις Φουκουγιάμα, ο Γάλλος φιλόσοφος Μπερνάρ Ανρί-Λεβί, και άλλοι, καθώς και πολλοί επιφανείς Κινέζοι.
Τέλος, απόφοιτοι σεμιναρίων του Ινστιτούτου που σήμερα συνεργάζονται μαζί του, είναι και πολλοί διαπρεπείς Κινέζοι και δυτικοί καθηγητές πανεπιστημίων σε μία πληθώρα επιστημονικών τομέων.
O περιβόητος γκλομπαλιστής καθηγητής Νίαλ Φέργκιουσον, του δικτύου του Ινστιτούτου Μπεργκρούεν και συγγραφέας του βιβλίου «Ο Οίκος των Ροθτσάιλντ», συνομιλώντας με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός στις 23.1.2020.
Ετήσια βραβεία
Το Ινστιτούτο Μπεργκρούεν προκειμένου επίσης να ενδυναμώσει τις επιδιώξεις του, έχει καθιερώσει και την απονομή ετήσιων βραβείων αξίας ενός εκατομμυρίου δολαρίων έκαστο, που απονέμονται «σε έναν στοχαστή του οποίου οι ιδέες είναι ευρείας σημασίας για τη διαμόρφωση της ανθρώπινης κατανόησης και της προόδου της ανθρωπότητας».
Οι ιδέες όμως περί της προόδου που έχει το Ινστιτούτο αν και εξυπηρετούν απολύτως συγκεκριμένες επιδιώξεις, δηλαδή των μεγαλοτραπεζιτών και μεγαλοβιομηχάνων, εντούτοις παρουσιάζονται με δήθεν σοσιαλιστικό, αριστερό πρόσημο, όπως είναι πολιτικά ορθό τα τελευταία χρόνια, κάτι ωστόσο εντελώς αντίθετο με τη κοινή λογική.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο το βραβείο του 2019 για τη Φιλοσοφία και τον Πολιτισμό απονεμήθηκε στη γνωστή αριστερή ανώτατη δικαστή των ΗΠΑ, ακτιβίστρια των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και φεμινίστρια, Ρουθ Μπάντερ Γκίνσμπεργκ (Ruth Bader Ginsburg), λίγο καιρό πριν πεθάνει, και εκείνη επειδή ως δημόσιος λειτουργός δεν μπορούσε να εισπράξει αυτά τα χρήματα, τα χάρισε σε φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά και σε πολλές …νεοταξίτικες οργανώσεις.
Η εκλιπούσα δικαστής Ρουθ Μπάντερ Γκίνσμπεργκ με τον Νίκολας Μπεργκρούεν κατά την τελετή της βράβευσής της το 2019.
Προγράμματα
1. Μετασχηματισμοί του ανθρώπινου
Ας δούμε τώρα ποια προγράμματα διαχειρίζεται το εν λόγω Ινστιτούτο. Κατ’ αρχήν από τα σχέδιά του δεν θα μπορούσε να λείπει ένα πρόγραμμα που διευκολύνει την υλοποίηση του μετανθρωπισμού.
Το Ινστιτούτο με το πρόγραμμα Transformations of the Human (Μετασχηματισμοί του ανθρώπινου) φροντίζει ακριβώς γι’ αυτό, με κάπως πιο έμμεσο τρόπο για τους ανυποψίαστους νέους, ισχυριζόμενο ότι το έχει σχεδιάσει ως «μια φιλοσοφική μελέτη και καλλιτεχνική εξερεύνηση των πολλαπλών τρόπων με τους οποίους η τεχνητή νοημοσύνη και η βιοτεχνολογία αμφισβητούν τις καθιερωμένες αντιλήψεις μας για το τι σημαίνει να είμαστε άνθρωποι».
Στόχος του είναι «να καταστήσει την τεχνητή νοημοσύνη και τη βιοτεχνολογία ασυνήθιστα ισχυρά πεδία πειραματισμού για την αναδιαμόρφωση του λεξιλογίου με το οποίο σκεφτόμαστε τον εαυτό μας» και φιλοδοξία του «να τροφοδοτήσει με τα ευρήματά του την παραγωγή της τεχνητής νοημοσύνης και της βιοτεχνολογίας και να συμβάλλει στην άνθιση τόσο του ανθρώπινου, όσο και του μη ανθρώπινου».
Οι νέοι τους οποίους πρωτίστως θέλει να εκμαυλίσει το Ινστιτούτο, συμφωνούν με την άνθιση του μη ανθρώπινου; Ή μήπως δεν αντιλαμβάνονται καθόλου τι σημαίνουν όλα αυτά;
Μελετήστε προσεκτικά ποιοι είναι οι φορείς με τους οποίους συνεργάζεται αυτό το πρόγραμμα για την εφαρμογή του παγκοσμίως: Ai-4-All, CHAI (Center for Human-Compatible AI), Εlement AI, Facebook AI Research, Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), Google X: Robotics + Machine Learning, ΜΙΤ Media Lab, A Daoist AI (Cosmotechnics in Practice), ενώ υπάρχει και ένα δαιδαλώδες δίκτυο καλλιτεχνών με επιρροή στους νέους, μέσω των οποίων διαδίδεται η ιδέα του μετανθρωπισμού.
Εταίροι του προγράμματος είναι το Ίδρυμα Ροκφέλερ, το Ίδρυμα Τέμπλετον, η ΡΑΙ Parnters (Partnership on Artificial Intelligence), το Ίδρυμα Τέχνης Γαία (Gaia Art Foundation) για την προώθηση της τέχνης που προβάλλει την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, τη τεχνητή νοημοσύνη και τη βιοτεχνολογία μέσω της ιδέας του Homo Deus, το Μουσείο De Young του Σαν Φρανσίσκο, οι Γκαλερί Serpentine, το δίκτυο E-flux, το περιοδικό Quarz κ.ά.
Τελικός στόχος του προγράμματος είναι η εξοικείωση των νέων με την ιδέα ότι η συγχώνευση ανθρώπου και μηχανής δεν είναι κάτι τόσο τρομερό όσο λένε, αλλά κάτι όμορφο, χαριτωμένο, υπέροχο, και σε τελευταία ανάλυση βρε αδελφέ, η …φυσική κατάληξη του ανθρώπινου είδους.
Ωστόσο, επειδή παρ’ όλες τις φανφαρόνικες πομφόλυγες των γκλομπαλιστών οι νέοι της Δύσης μέχρι τώρα δεν έχουν πειστεί να τσιπαριστούν μαζικά ώστε να ελέγχονται καλύτερα, ήρθαν τα μέτρα κατά της πανδημίας για να τους το επιβάλλουν από τη πίσω πόρτα.
2. Παγκόσμιο Βασικό Κεφάλαιο
Το πρόγραμμα Universal Basic Capital (Παγκόσμιο Βασικό Κεφάλαιο) ισχυρίζεται ότι διερευνά τρόπους «για να εξοπλίσει τα άτομα με μια καθολική πρόσβαση σε μια βάση περιουσιακών στοιχείων που θα διαχειρίζονται αμοιβαία και που θα διανέμει οφέλη στους ενδιαφερόμενους».
Διότι σύμφωνα με το Ινστιτούτο, «πρέπει να αναπτύξουμε ένα νέο μοντέλο ιδιοκτησίας του πλούτου, προκειμένου να αντικαταστήσουμε τον ιδιόκτητο πλούτο με έναν …αμοιβαίο, με τρόπο που θα οπλίζει τους πολίτες με ένα σύνολο κληροδοτημάτων που θα τους επιτρέπει να έχουν περισσότερη διαπραγματευτική μόχλευση με την ιδιωτική εξουσία».
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Τι εννοούν οι «ιδιώτες εξουσιαστές» που φυσικά δεν λογίζουν τους εαυτούς τους ως πολίτες (δεν εξισώνονται δηλαδή με τους δούλους τους);
Μα ξεκάθαρα λένε ότι θέλουν να εξαερωθεί η ατομική ιδιοκτησία της δυτικής μεσαίας τάξης, (διότι μόνο αυτή μπορεί να αντιταχθεί αποτελεσματικά στα σχέδια της παγκοσμιοποίησης), ώστε να γονατίσει.
Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να γίνει αυτό είναι να νομιμοποιούνται μαζικά τα εκατοντάδες εκατομμύρια αφροασιατών λαθρομεταναστών που διευκολύνονται από τους εξουσιαστές να εισβάλλουν στη Δύση ως αιτούντες άσυλο, απαλλοτριώνοντας με τον τρόπο τους την ατομική ιδιοκτησία της μεσαίας τάξης.
Μ’ άλλα λόγια, αποκτώντας δωρεάν στέγη από πλειστηριασμούς σπιτιών, δωρεάν σίτιση μέσω προπληρωμένων καρτών, δωρεάν πρόσβαση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, δωρεάν υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση κλπ. ώστε να καθίστανται ο δούρειος ίππος της παγκοσμιοποίησης.
Αυτό ήδη συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και ειδικά στη Γαλλία.
Ωστόσο επειδή έγινε πλέον ξεκάθαρα αντιληπτό, συναντά παντού έντονες αντιδράσεις εκ μέρους των γηγενών κατοίκων, καθώς αφενός μεν όλοι οι μετανάστες που εισβάλλουν στη εκκοσμικευμένη Ευρώπη είναι μουσουλμάνοι, δεν ενσωματώνονται ποτέ και πολύ συχνά οι πιο ριζοσπαστικοποιημένοι απ’ αυτούς προκαλούν εκατόμβες νεκρών, και αφετέρου δε όσοι καινούργιοι έρχονται είναι πολύ χαμηλής εκπαίδευσης που δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, οι δε γηγενείς φορολογούμενοι είναι αυτοί που πληρώνουν τη συντήρησή τους μέσω διαρκούς μείωσης του δικού τους εισοδήματος.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος λοιπόν να γίνει πραγματική δήμευση των ιδιοκτησιών της μεσαίας τάξης, είναι η επιβολή βεβαίωσης εμβολιασμού.
Διότι αν ποτέ οι λαοί επιτρέψουν να τους επιβληθεί κάτι τόσο βαθειά δικτατορικό, όσοι αρνούνται να εμβολιαστούν δεν θα έχουν πρόσβαση σε μια πληθώρα υπηρεσιών αναγκαίων για τη σύγχρονη ζωή, οπότε θα είναι αναγκασμένοι να ρευστοποιήσουν τη περιουσία τους για να επιβιώσουν. Όταν τους τελειώσει το χρήμα θα πεθαίνουν, όπως θα πεθαίνουν μετανάστες και γηγενείς που για τον ένα ή άλλο λόγο θα τους κόβεται το εγγυημένο εισόδημα.
Όλα αυτά τα έχουν σχεδιάσει οι γκλομπαλιστές όντας σίγουροι ότι θα εξασφαλίσουν ότι ποτέ δεν θα γίνει το αντίστροφο, ότι δηλαδή η μεσαία, η εργατική τάξη και οι λαθρομετανάστες δεν θα δημεύσουν τη δική τους περιουσία.
Και επειδή κάθε φυσιολογικό ανθρώπινο πλάσμα αντιτίθεται σε τέτοια ανήθικα και άνομα πλάνα που χτυπούν ευθέως πολλά θεμελιώδη πολιτικά δικαιώματα που είναι το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και το habeas corpus, δηλαδή η απαγόρευση ιατρικών πράξεων χωρίς τη συγκατάθεση του πολίτη, ήρθαν τα μέτρα κατά της πανδημίας που κάποιοι ψυχοπαθείς φαντάζονται ότι θα επιβάλλουν.
3. Το Μέλλον της Δημοκρατίας
Όπως κάθε γκλομπαλιστικός οργανισμός, το Ινστιτούτο Μπεργκρούεν τρέμει την ελεύθερη διάδοση του διαδικτύου και βεβαίως της ιδέας της άμεσης δημοκρατίας.
Όπως αναφέρει επακριβώς στην ιστοσελίδα του, στο πρόγραμμα The Future of Democracy (Το Μέλλον της Δημοκρατίας), «η εμφάνιση μεγάλου, μη ελεγχόμενου ψηφιακού κοινού, παρέχει νέα εργαλεία για χειραγώγηση και προπαγάνδα από άθλιες δυνάμεις, εχθρικές προς τις δημοκρατικές αξίες που αποπροσανατολίζουν τις κοινωνίες από ένα κοινό αφήγημα και εντείνουν τους πολιτικούς διχασμούς».
Το Ινστιτούτο προβληματίζεται λοιπόν σφόδρα διότι «αυτές οι δυνάμεις ασκούν πιέσεις σε θεσμούς που χτίστηκαν σε απλούστερους καιρούς, προκαλώντας παρακμή του κράτους και αποδυνάμωση των εμπειρογνωμώνων που καθίστανται ανίσχυροι από συστημικές αλλαγές πάνω στις οποίες έχουν μικρό έλεγχο».
Μ’ άλλα λόγια, οι σκιώδεις άρχοντες που θεωρούν εαυτούς αλάθητους εμπειρογνώμονες, μισούν την αμφίδρομη χρήση του διαδικτύου και ψάχνουν ένα τρόπο ώστε να περνάει μόνο το δικό τους αφήγημα.
Το πρόγραμμα υπερηφανεύεται ότι στοχεύει να φέρει κοντά «στοχαστικούς ηγέτες και κορυφαίους στοχαστές» για να σχεδιάσει εκ νέου τη δημοκρατία για τη Νέα Εποχή. Βοήθειά μας!
Ένας από τους «στοχαστικούς ηγέτες» του Ινστιτούτου Μπεργκρούεν είναι ο Γιώργος Παπανδρέου (8ος από δεξιά) που υπήρξε ομιλητής σε εκδήλωση του Ινστιτούτου για το μέλλον της δημοκρατίας. Αν εξαιρέσουμε τον ΓΑΠ, σας φαίνονται οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι «στοχαστικοί» ηγέτες και κορυφαίοι στοχαστές;
Επισημαίνουμε ότι το Ινστιτούτο στα πλαίσια των ανησυχιών του για το μέλλον της (αντιπροσωπευτικής) ψευτο-δημοκρατίας, «τρέχει» και ένα άλλο πρόγραμμα που αφορά την άμεση δημοκρατία στη Καλιφόρνια με τίτλο «Think Long California» και απώτατο στόχο τον στραγγαλισμό της άμεσης δημοκρατίας εν τη γενέσει της.
Και δια του λόγου το αληθές, επειδή η πολιτεία της Καλιφόρνιας εφαρμόζει συχνά δημοψηφίσματα για διάφορα ανώδυνα θέματα όπως η τοπική φορολόγηση, ο προϋπολογισμός και το περιβάλλον, όταν προέκυψαν θέματα ταμπού για τη παγκοσμιοποίηση, τότε επενέβη ο “κόφτης”, δηλαδή το Ινστιτούτο Μπρεγκρούεν.
Πράγματι, σε ένα δημοψήφισμα όπου οι Καλιφορνέζοι ψήφισαν κατά του γάμου των ομοφυλοφίλων, υπέρ της δημιουργίας περισσότερων φυλακών και υπέρ της διακοπής των επιδομάτων των παρανόμων μεταναστών, η ετυμηγορία τους δεν έγινε δεκτή.
Για τα υπόλοιπα ζητήματα όλα τα προηγούμενα χρόνια οι πολίτες ήταν ώριμοι, αλλά για τα συγκεκριμένα επέδειξαν ανωριμότητα. Το Ινστιτούτο επενέβη εισάγοντας μια «δεύτερη ανάγνωση» πρωτοβουλιών ψηφοφορίας από το νομοθετικό σώμα, επιβάλλοντας από τη πίσω πόρτα τη διαπραγμάτευση με …χορηγούς πολιτών.
4. Το Συμβούλιο για το Μέλλον της Ευρώπης
Το Council for the Future of Europe (Συμβούλιο για το Μέλλον της Ευρώπης) είναι μια θυγατρική δεξαμενή σκέψης του Ινστιτούτου που ιδρύθηκε το 2011 και ισχυρίζεται ότι «στοχεύει να εμπνεύσει την εμπιστοσύνη των Eυρωπαίων πολιτών, να επηρεάσει παράγοντες σε υψηλότερο επίπεδο και να αντιμετωπίσει τα κεντρικά ζητήματα που διακυβεύονται».
Η απεγνωσμένα αναζητούμενη εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων πολιτών −γιατί αυτό είναι το διακύβευμα− μόνο με λοβοτομή θα επιτευχθεί, όσο για τους υψηλούς παράγοντες, όλοι ξέρουν πώς «επηρεάζονται».
Το Συμβούλιο λοιπόν που, όπως προαναφέρθηκε, εμφιλοχωρείται από τα θεοσοφικά και τα λοιπά ευγονικά ιδεώδη των μυστικών αδελφοτήτων που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά των υπολοίπων ανθρώπων, προκειμένου να θέσει την σιδηράν του χείραν στους Ευρωπαίους, διοργάνωσε ετήσιες σειρές συναντήσεων ώστε «να προωθήσει έναν συνεχή διάλογο σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης των πιο πιεστικών ζητημάτων της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της μετανάστευσης και της διαστολής των δημοκρατικών θεμελίων της Ένωσης».
Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν πείστηκαν να δεχτούν να σπάσουν εντελώς τα ήδη σαθρά δημοκρατικά θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει μετατραπεί σε ένα τερατώδες και ετοιμόρροπο οικοδόμημα.
Οπότε, ήρθαν τα μέτρα κατά της πανδημίας που το Ινστιτούτο ίσως να ονειρεύεται ότι επιτέλους θα το πετύχουν.
5. Το Συμβούλιο του 21ου Αιώνα
Το 21st Century Council (Συμβούλιο του 21ου Αιώνα) ιδρύθηκε το 2010 ως «φόρουμ για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν τόσο οι προηγμένες, όσο και οι αναδυόμενες χώρες σε έναν αλληλεξαρτώμενο, αλλά κατακερματισμένο κόσμο».
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα με φορέα μια διεθνή ομάδα 40 πρώην αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων, παγκόσμιων στοχαστών και επιχειρηματιών της τεχνολογίας.
Το Συμβούλιο του 21ου Αιώνα στην πρώτη του σύνοδο στο Παρίσι, εξέτασε την υπόθεση εργασίας με τον πομπώδη τίτλο «Οικοδόμηση μιας σύγκλισης συμφερόντων για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κοινότητας συμφερόντων».
Από τότε, το Συμβούλιο συμβούλεψε και συναντήθηκε με τους προέδρους της ετήσιας συνόδου κορυφής G20 και οργάνωσε τακτικές συναντήσεις με τίτλο «Κατανόηση της Κίνας» με τον Πρόεδρο Ξι Τζινπίνγκ και άλλους κορυφαίους ηγέτες στο Πεκίνο.
Ήταν ποτέ δυνατόν να λείπει ο παλαίμαχος (μαύρος) μάγος της διπλωματίας Χένρι Κίσσινγκερ από τις συναντήσεις του Συμβουλίου του 21ου Αιώνα; Στα αριστερά του, ο Νίκολας Μπεργκρούεν. Συνάντηση στο ξενοδοχείο Carlyle της Νέας Υόρκης, τον Δεκέμβριο του 2014. Πηγή: Berggruen Annual Reports.
Μετά την αντίδραση κατά της παγκοσμιοποίησης που έφερε εθνικιστικά κινήματα στην εξουσία σε αρκετές χώρες και δημιούργησε …αναφυλαξία στο Συμβούλιο, η οργάνωση επικεντρώθηκε στον τρόπο με τον οποίο «η παγκοσμιοποίηση θα λειτουργεί για όλους (Ετήσια έκθεση του Συμβουλίου του 21ου αιώνα, 2017) και θα αποτραπεί η διαίρεση του κόσμου για άλλη μια φορά σε εχθρικά γεωπολιτικά μπλοκ».
Ποιος είναι αυτός; Μα η φίμωση του διαδικτύου και η συναρχία των μεγάλων δυνάμεων Δύσης και Ανατολής.
Στις σελίδες 28, 32 και 33 της προαναφερθείσας έκθεσης, διαπιστώνουμε ότι, επί της ουσίας, το Συμβούλιο συνεργάζεται με την Google, το Τwitter και το Facebook, για την ανάπτυξη μηχανισμών που τροποποιούν διάφορους αλγόριθμους ώστε να καταστέλλεται η διανομή της πληροφορίας, και να επιβραδύνεται η ταχύτητα της διάχυσης μέσω εμποδίων (όπως δεύτερα κλικ) και άλλους τεχνικώς σχεδιασμένους μειωτές ταχύτητας, όσων ποστ είναι αντίθετα με τις αρχές της παγκοσμιοποίησης.
Μ’ άλλα λόγια πανθομολογείται η επιχείρηση φίμωσης του διαδικτύου και αναλύονται οι τρόποι που μπλοκάρονται όσα δημοσιεύματα χαρακτηρίζονται από τους παγκοσμιοποιητές ως «παραπληροφόρηση, ρητορική μίσους, fake news ή tweets από bots».
Επιπλέον, το Συμβούλιο ομολογεί ότι «το Facebook δεν μπορεί να λύσει αυτό το πρόβλημα μόνο του, αλλά η ιστορία θα το κρίνει ως υπεύθυνο, εάν δεν λάβει γρήγορα μέτρα για να σταματήσει αυτό που συμβαίνει και να επιδιορθωθεί η ζημιά που έχει γίνει».
Το Συμβούλιο δηλώνει ότι «τπρόκειται να αναληφθεί ισχυρή συλλογική δράση από τις κυβερνήσεις και τη κοινωνία των πολιτών που συνεργάζονται για τη μείωση των τρωτών σημείων και τη δημιουργία ανθεκτικών θεσμών. Ωστόσο, το επίπεδο εχθρότητας και δυσπιστίας εκ μέρους των κυβερνήσεων και η άμυνα της τεχνολογικής κοινότητας, καθυστερεί την πρόοδο ενάντια σε αυτήν την εξελισσόμενη κρίση».
Η έκθεση αποκαλύπτει ότι «το δίκτυο Ομιντιάρ 2 και το Ινστιτούτο Μπεργκρούεν μαζί με μέλη της τεχνολογικής κοινότητας, κυβερνήσεις και άλλες οργανώσεις σκοπεύουν να βοηθήσουν τον εποικοδομητικό διάλογο και τη διαμόρφωση λύσεων. Βρισκόμαστε σε συζητήσεις με κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη και τον Καναδά για την επίλυση αυτού του προβλήματος».
446 εκατομμύρια ψυχές είναι αυτές. Xώρια άλλες 366 στις ΗΠΑ και στον Καναδά, 812 εκατομμύρια συνολικά. Πώς θα φιμωθεί τόσος κόσμος;
Παρ’ όλη τη πλύση εγκεφάλου με φαιδρά αφηγήματα όπως: «πολίτες του κόσμου», «η μετανάστευση είναι ευλογία», «πράσινη ανάπτυξη και αειφορία», αλλά που πρέπει να πληρώσουν οι Ευρωπαίοι που δεν έχουν πλέον να φάνε, ο κόσμος στράφηκε προς τον πατριωτισμό και τον εθνικισμό.
Και όσο βλέπει τη φίμωση της γνώμης του να αυξάνει, τόσο θα επινοεί νέα κανάλια διάδοσής της.
Μετά από το ξεμπρόστιασμα της απεγνωσμένης προσπάθειας ελέγχου των αντιδράσεων και το βάφτισμα των αντιφρονούντων στα σχέδια της παγκοσμιοποίησης ως αντισημίτες, ρατσιστές, εθνικιστές, φασίστες, ισλαμόφοβους και λαϊκιστές από δήθεν ανεξάρτητους οργανισμούς ελέγχου των πληροφοριών τύπου Hoaxes, Fast Check κ.ά. που είναι κοινοί σε όλη τη Δύση, και της επιβολής λογοκρισίας, ήρθαν τα μέτρα κατά της πανδημίας, που γιγάντωσαν περισσότερο το μίσος των δυτικών πολιτών κατά της παγκόσμιας τεχνολογικής δικτατορίας που επιχειρείται παντοιοτρόπως.
Το Ινστιτούτο Μπεργκρούεν και η Κίνα
Το Berggruen Research Center, Peking University (Κέντρο Ερευνών Μπεργκρούεν στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου) ιδρύθηκε το 2018 και δηλώνει ότι προσελκύει τους πιο σημαντικούς στοχαστές της Κίνας «προκειμένου να εξετάσουν, να μοιραστούν και να αναπτύξουν ιδέες για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων».
Το Ινστιτούτο ισχυρίζεται επίσης ότι επιδιώκει να βελτιώσει την αμοιβαία κατανόηση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας όσον αφορά τις πιθανές ευκαιρίες συνεργασίας σχετικά με το ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης στην ασφάλεια βιομηχανικών, διπλωματικών, οικονομικών και στρατιωτικών τομέων.
Μ’ άλλα λόγια, ο απώτερος στόχος αυτού του «διαλόγου» είναι πώς οι παραπάνω χώρες (προφανώς και το Ηνωμένο Βασίλειο) θα διαχειριστούν από κοινού τις στρατιωτικές απειλές που μπορεί να στραφούν εναντίον τους.
Από ποιον μπορεί να προέλθουν; Η Ρωσία, είναι αμφίβολο ότι δεν συμμετέχει ενεργά στα σχέδια για το παγκόσμιο κράτος.
Μπορεί να μην έχει εμφανείς συνδέσμους στο Ινστιτούτο Μπεργκρούεν, και η ηγεσία της να εμφανίζεται ως ορθόδοξη χριστιανική, ωστόσο, η προσομοίωση μιας παγκόσμιας κυβερνοεπίθεσης από εγκληματίες χάκερ με τίτλο Cyber Polygon 2020 (κάτι αντίστοιχο της προσομοίωσης Event 201 για μια παγκόσμια πανδημία, που είχε κάνει ο Μπιλ Γκέιτς λίγο πριν ξεσπάσει η αληθινή), διεξήχθη με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, και τη συνεργασία της ρωσικής πολιτικής ηγεσίας, της ρωσικής τράπεζας Sberbank, της ρωσικής εταιρείας κυβερνοασφάλειας bi.zone, της Ιντερπόλ και πολλών δυτικών και κινεζικών εμπορικών κολοσσών.
Δρουν τελικά οι ηγεσίες όλων των μεγάλων δυνάμεων εναντίον των λαών, παίζοντας θέατρο; Να αναμένουμε λοιπόν μια κατασκευασμένη παγκόσμια κυβερνοεπίθεση που θα επιταχύνει το μετασχηματισμό της ανθρωπότητας; Κατά πάσα πιθανότητα, ναι.
Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων και Αθήνα
Φτάνοντας πλέον στα καθ’ ημάς, ας εξετάσουμε τι συνέβη στο Athens Democracy Forum (Φόρουμ Δημοκρατίας της Αθήνας 2020) που διοργανώθηκε διαδικτυακά από τις 30.9 έως τις 2.10.2020, σε συνεργασία με τους New York Times, υπό την αιγίδα της μισελληνίδας Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Οι συμμετέχοντες είναι φανατικοί υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης, παράγοντες του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και του Ινστιτούτου Μπεργκρούεν. Έχουμε φτάσει στο σημείο εδώ και πολλά χρόνια όπου όλες οι κυβερνητικές εκδηλώσεις περιστρέφονται στην ανοικοδόμηση ενός παγκόσμιου κράτους, αγνοώντας παντελώς την εθνική κυριαρχία, σαν να μην υφίσταται.
Μεταξύ των ομιλητών ήταν ο Νέιθαν Γκάρντελς ενώ όλοι ανεξαιρέτως οι λοιποί συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, του αποτυχημένου υποψήφιου της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας Χουάν Γκουαϊδό, του Ισραηλινού συγγραφέα Γιουβάλ Νώε Χαράρι −που επί της ουσίας προωθεί τον μετανθρωπισμό αλλά «υπό όρους»− της Αντιγόνης Λυμπεράκη της Solidarity Now, και δεκάδες άλλοι, είναι υπέρμαχοι ενός παγκόσμιου κράτους και μιας παγκόσμιας κυβέρνησης με κοινοβούλιο τον ΟΗΕ.
Κανείς Έλληνας δεν επιτρέπεται πλέον να μην έχει αντιληφθεί τι καλείται να εφαρμόσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που άλλα έλεγε προσχηματικά πριν γίνει πρωθυπουργός, και άλλα κάνει σήμερα, και ενώ η ευρεία κομματική του βάση κοιμάται ακόμα ύπνο βαθύ και δεν έχει πάρει είδηση για την ειλημμένη απόφαση μείωσης των βουλευτών, των παρατρεχάμενων και βεβαίως των δημοσίων υπαλλήλων, και αν δεν αλλάξει κάτι, και των πολιτικών παγκοσμίως.
Δεν άκουσαν ακόμα οι ντόπιοι κομματάρχες ότι ο πέλεκυς που έρχεται και για τους σφουγγοκωλάριους ονομάζεται τεχνητή νοημοσύνη.
Οι «υπουργοί» του παγκόσμιου κράτους και η Ελλάδα
Τέλος, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ εκτός από μέντορας του Ινστιτούτου Μπεργκρούεν, δρα και ως εκπαιδευτήριο μελλοντικών «υπουργών» των περιφερειών του παγκόσμιου κράτους.
Πράγματι, όπως διαπιστώνουμε, στο Φόρουμ των Νέων Παγκόσμιων Ηγετών (Young Global Leaders Forum) που δημιουργήθηκε το 2004, περίπου 115 νέοι κάτω των 38 ετών που αντιπροσωπεύουν πάνω από 45 εθνικότητες, κυρίως αφροασιάτισσες και αφροασιάτες της κοινότητας LGBTA, επιλέγονται κάθε χρόνο από 5.000 υποψήφιους από όλο τον κόσμο, με πολύ αυστηρά κριτήρια που θα εξυπηρετήσουν την υλοποίηση του Συντάγματος του νέου παγκόσμιου κράτους.
Οι «εκλεκτοί» μελλοντικοί ηγέτες, αφού εκπαιδευτούν καταλλήλως, εν συνεχεία προωθούνται σε θέσεις-κλειδιά κρατικών και υπερεθνικών οργανισμών, στον ακαδημαϊκό, δημοσιογραφικό, επιχειρηματικό και καλλιτεχνικό κόσμο, σε ιδρύματα και σε ΜΚΟ, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, κόντρα στη βούληση των εθνών.
Οι συμμετέχοντες πλάθονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε δεν διστάζουν να γράφουν φασιστικότατα άρθρα, όπως αυτό μιας υπαλλήλου του Φόρουμ που δημοσίευσε το ελιτίστικο περιοδικό Forbes, δημιουργώντας καταιγίδα αντιδράσεων, με τίτλο «Καλώς ήλθατε στο 2030: δεν κατέχω τίποτε, δεν έχω ιδιωτικότητα και η ζωή δεν ήταν ποτέ καλύτερη».
Και για να μην έχουμε αφελείς αυταπάτες, ανάμεσα στους απόφοιτους των σεμιναρίων του εν λόγω Φόρουμ, συγκαταλέγονται ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν, οι πρωθυπουργοί της Νέας Ζηλανδίας Ζασίντα Άρντεν, της Φινλανδίας Σάνα Μάριν (που είναι τέκνο ενός ζευγαριού δύο λεσβιών), της Αυστρίας Σεμπάστιαν Κουρτζ (που εμφανίζει αναντιστοιχία λόγων και πράξεων), η δικηγόρος Αμάλ Κλούνεϊ, ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, οι Σεργκέι Μπριν και Λάρι Πέιτζ της Google, ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ του Facebook, ο Τζακ Μα του κινεζικού κολοσσού Alibaba και πολλοί άλλοι.
Στη χώρα μας, ανάμεσα στους νεαρούς ηγέτες που έχουν «καλλιεργηθεί» πρόσφατα από την σιδηράν χείραν των γκλομπαλιστών, συγκαταλέγονται οι εξής:
• Νίκη Κεραμέως, απόφοιτος της τάξης του 2020,
• Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου, βουλευτής Νέας Δημοκρατίας, Αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της Παγκόσμιας Συνεργασίας για το Νερό (Global Water Partnership – GWP),
• Δανάη Μπεζαντάκου, Διευθύνουσα Σύμβουλος των Navigator Shipping Consultants Ltd, κ.ά.
Μονόδρομος η άμεση δημοκρατία
Ο Κλάους Σβαμπ, πρόεδρος του Φόρουμ των Νέων Παγκόσμιων Ηγετών, ισχυρίζεται ότι το κίνητρό του ήταν «να δημιουργήσει μια ενεργητική πολυμερή κοινότητα ηγετών της επόμενης γενιάς του κόσμου, προκειμένου να κινητοποιήσει τον μετασχηματισμό της ανθρωπότητας».
Αλλοίμονο! Η ανθρωπότητα τα έχει ξανακούσει αυτά πολλές φορές. Όσοι αιματοκύλισαν τον κόσμο, γνωστικοί, σαμπαταϊστές, φρανκιστές, μπολσεβίκοι, σταλινικοί, μαοϊκοί, ναζί, κόκκινοι Χμερ και άλλοι πολλοί, πίστευαν όλοι τους ότι μόνο αυτοί μπορούσαν να κάνουν το κόσμο παράδεισο.
Από δω πάνε και οι άλλοι…
Ποιος και πότε εξουσιοδότησε για λογαριασμό των εθνών τα κάθε είδους συγκοινωνούντα δοχεία; 7,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι σήμερα, και εδώ και διακόσια τριάντα ένα χρόνια υποφέρουν από μια χούφτα ψυχοπαθών που όλοι μαζί χωρούν στο σαλόνι ενός μικρού διαμερίσματος!
Ρωτήθηκαν τα ευρωπαϊκή έθνη αν θέλουν τεχνοφεουδαρχία και μετανθρωπισμό; Όχι, διότι τα συγκοινωνούντα δοχεία όχι μόνον δεν θεωρούν ότι τα έθνη μπορούν να αυτοκυβερνηθούν, αλλά ούτε καν ότι δικαιούνται να υπάρχουν.
Δεν ρωτηθήκαμε λοιπόν. Ωστόσο τα 7,8 δισεκατομμύρια ψυχές πιστεύουμε ότι οι χιτλερίσκοι που μας διώκουν είναι ένοχοι εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και πρέπει να τιμωρηθούν και αυτό οφείλεται στο χειρότερο εφιάλτη τους: στην ελεύθερη διάδοση της πληροφορίας.
Γι’ αυτό τούτη είναι και η τελευταία φορά που δεν μας ρώτησαν.
Game over.
Γι’ αυτό και η αντίδρασή μας απέναντι στο έγκλημα που μια δράκα επικίνδυνων σχιζοφρενών επιχειρεί εις βάρος του είδους Homo Sapiens, επιβάλλεται και πρέπει να είναι ανηλεής.
Είμαστε δισεκατομμύρια και η δύναμή μας τρομάζει τους εωσφοριστές σωτήρες του σαλονιού. Οι αστικές αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες έχουν πεθάνει προ πολλού. Η άμεση δημοκρατία, ελεύθερη όμως από την σιδηράν χείραν των «εμπειρογνωμώνων» θα ξεχυθεί ως παγκόσμιος τυφώνας. Όσο αίμα κι αν χυθεί, όσες θυσίες κι αν χρειαστούν. Μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα θα έχει γίνει πραγματικότητα.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
• Yan Moncomble: Du viol des foules à la Synarchie ou le complot permanent, εκδ. Faits et Documents, 1983.
• Serge Tchakotine: Le viol des foules par la propagande politique, εκδ. Gallimard, 1992.
• Serge Tchakotine: The Open Conspiracy, Blue Prints for a World Revolution, 1928.
• H. G. Wells: The Shape of Thinks to Come, the Ultimate Revolution, εκδ. Everyman J.M. Dent, 1993.
• Epiphanius, Maçonnerie et sectes secrètes: Le côté caché de l’histoire, εκδ. Courrier de Rome, 2005.
• Jean-Pierre Bayard, Le guide des sociétés secrètes, εκδ. P. Lebaud, 1989.
• Réné Guenon, Reflections à propos du pouvoir occulte, revue catholique «France Antimaçonnique», no 11, 1914.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
- Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ή Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων (C.F.R.): δεξαμενή σκέψης των ΗΠΑ που δημιουργήθηκε το 1921 από τους τραπεζίτες Τζ. Π. Μόργκαν (αντιπρόσωπο των Ροθτσάιλντ στις ΗΠΑ εκείνη την εποχή), Ροκφέλερ, Βάρμπουργκ, Μπαρούχ, Καν και Σιφ με αντικείμενο την ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και τη κατάσταση της παγκόσμιας πολιτικής.
Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων είναι το αμερικανικό σκέλος της βρετανικής μυστικής αδελφότητας Στρογγυλή Τράπεζα (Round Table), θυγατρικού οργανισμού της βρετανικής Εταιρείας των Προσκυνητών (Pilgrim’s Society). Η Στρογγυλή Τράπεζα δημιουργήθηκε από τον πυρήνα μιας άλλης, προϋπάρχουσας μυστικής εταιρείας, βασισμένης στο πρότυπο των Ιλλουμινάτι της Βαυαρίας.
Η Εταιρεία των Προσκυνητών είχε στόχους την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της βρετανικής αυτοκρατορίας στις ΗΠΑ, της σιωνιστικής καιροσκοπίας, των δήθεν σοσιαλιστικών επιδιώξεων της Φαβιανής Εταιρείας (Fabian Society), και του καλβινισμού.
Μέλη της Εταιρείας των Προσκυνητών χρηματοδότησαν την επανάσταση των Μπολσεβίκων του Λένιν με χρήματα που συνέλεξαν από τους τραπεζίτες Σιφ, Βάρμπουργκ, Καν, Χάνουερ, Γκουγκενχάιμ και Μπρέιτουνγκ και εξέχοντα μέλη της διεθνούς αριστοκρατικής εβραϊκής μυστικής εταιρείας Μπενέ Μπερίτ (B’nai B’rith = Οι Γιοι της Συμμαχίας).
Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων είναι τμήμα ενός πυραμιδικού πλανητικού δικτύου οργανώσεων με δομή συγκοινωνούντων δοχείων και αντικείμενο τη παγκόσμια ηγεμονία. Στο δίκτυο αυτό ηγούνται: η Μπενέ Μπερίτ, οι Μαρτινιστές, η θεοσοφική εταιρεία Lucis Trust που επηρεάζει τον ΟΗΕ, oι Ροδόσταυροι, τα ύπατα συμβούλια των τεκτόνων 33ου βαθμού και άλλες μυστικές εταιρείες.
Ακολουθούν στην ιεραρχία η Εταιρεία των Προσκυνητών, η Φαβιανή Εταιρεία και ορισμένες άλλες που ελέγχουν τεκτονικές Στοές, το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, η Στρογγυλή Τράπεζα, το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Θεμάτων του Λονδίνου (R.I.I.A.), οι κύκλοι της Μπίλντερμπεργκ, η Τριμερής Επιτροπή, το Ινστιτούτο Άσπεν, οι Ροταριανοί και οι Λάιονς, και πληθώρα ινστιτούτων και ιδρυμάτων που ελέγχουν τις λαϊκές δημοκρατίες, τις αστικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες με σοσιαλιστικό τεχνολογικό πρόσημο και τους πολιτικούς τους.
Αυτό το συνοπτικό σχεδιάγραμμα δεν είναι παρά ενδεικτικό. Τα τμήματα των βαθμίδων δεν είναι στατικά. Είναι γενικός κανόνας ότι μια οσμωτική ανταλλαγή μεταξύ των διαφόρων τμημάτων των κατωτέρων επιπέδων τα διαπερνά και τα ελέγχει διακριτικά. Mε κόκκινα γράμματα επισημαίνονται οι οργανώσεις που αναφέρονται στο παρόν άρθρο. Το σχεδιάγραμμα είναι βασισμένο στο βιβλίο «Maçonnerie et sectes secrètes: Le côté caché de l’histoire», Epiphanius, εκδ. Courrier de Rome, 2005, σελ. 630. © Διασκευής σχεδιαγράμματος, μετάφρασης και τεχνικής επεξεργασίας: aperopia.fr.Η επιρροή του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων είναι πολύ καθοριστική στην αμερικανική πολιτική, με τρόπο ώστε η πολιτική που προτείνεται στην επίσημη επιθεώρησή του με τίτλο Foreign Affairs, καθίσταται επί της ουσίας, η πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης.
Αρκετά μέλη του Συμβουλίου είναι ταυτοχρόνως μέλη και άλλων συγκοινωνούντων δοχείων όπως η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και η Τριμερής Επιτροπή. Το Συμβούλιο, όπως και η Φαβιανή Εταιρεία, πιστεύει σε ένα και μόνο παγκόσμιο σοσιαλιστικό κράτος που πρέπει να κυβερνάται από εμπειρογνώμονες.
Το αποτέλεσμα αυτής της πίστης εκφράζεται από μια πολιτική που διευκολύνει την ανάπτυξη ενός υπέρ-κράτους με κοινοβούλιο τον ΟΗΕ και τη σταδιακή κατάργηση όλων των άλλων.
- Δίκτυο Ομιντιάρ (Omidyar Νetwork): περιλαμβάνει το ίδρυμα Democracy Fund και πληθώρα ΜΚΟ του Πιέρ Ομιντιάρ (Pierre Οmidyar), του ιδρυτή του Ε-bay που έχουν αντικείμενο την υπεράσπιση της παγκοσμιοποίησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου