Μ.Παρασκευη ... προδόθηκε σταυρώθηκε για εμάς, σε τιμούμε και σε δοξάζουμε... Εύχομαι σε όλους Καλή Ανάσταση σ εσάς και στις οικογένειες σας, καλή Ανάσταση στην Πατρίδα μας ,καλή Ανάσταση στην Μακεδονία μας...Σήμερα μαύρος ουρανός σήμερα μαύρη μέρα,
σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπιούνται.
Σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Εβραίοι,
άνομοι, παράνομοι και τρισκαταραμένοι,
για να σταυρώσουν το Χριστό των Πάντων Βασιλέα.
Χαλκιά, Χαλκιά, φκιάσε καρφιά, φκιάσε τρία περόνια.
Κι αυτός ο τρισκατάρατος στάνει και φκιάνει πέντε.
Εσύ Χαλκιά, που τ’άφτιακες εσύ να τα διατάξεις.
Εγώ, εγώ που τ’άφτιακα εγώ θα τα διατάξω.
Τα δυο’βαλα στα πόδια του, τ’άλλα τα δυο στα χέρια,
Το πέμπτο το φαρμακερό βάζω μέσ’την καρδιά του.
Η Παναγιά σαν τ’άκουσε βαριά ελιποθύμα
Ζητά μαχαίρι να σφαγεί γκρεμό να παει να πέσει.
Ζητά φωτιά να γκρεμιστεί για τον μονογενή της.
Μαρία η Μαγδαληνή και του Χριστού η μητέρα
Μαρία η Μαγδαληνή και του Χριστού η μητέρα
Παίρνουνε το στρατί στρατί, στρατί το μονοπάτι
και το πρωί τους έβγαλε μες του ληστού τη πόρτα.
Άνοιξε πόρτα του ληστού και πόρτα του Πιλάτου.
Η πόρτα απο το φόβο της άνοιξε μοναχή της
Κοιτά δεξιά, κοιτά ζερβά τίποτε δεν εβλέπει
Κοιτά και δεξιότερα, βλέπει τον Ιωάννη.
Ιωάννη Πρόδρομε και βαπτιστή του γιου μου
Μην είδες τον Μονογενή και σε διδάσκαλο σου;
Κοίταξε Εκείνον τον χλωμό, τον παραπονεμένο,
όπου φορεί ποκάμισο, στο αίμα βουτηγμένο.
Αυτός είναι ο Μονογενής και με διδάσκαλος μου
σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπιούνται.
Σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Εβραίοι,
άνομοι, παράνομοι και τρισκαταραμένοι,
για να σταυρώσουν το Χριστό των Πάντων Βασιλέα.
Χαλκιά, Χαλκιά, φκιάσε καρφιά, φκιάσε τρία περόνια.
Κι αυτός ο τρισκατάρατος στάνει και φκιάνει πέντε.
Εσύ Χαλκιά, που τ’άφτιακες εσύ να τα διατάξεις.
Εγώ, εγώ που τ’άφτιακα εγώ θα τα διατάξω.
Τα δυο’βαλα στα πόδια του, τ’άλλα τα δυο στα χέρια,
Το πέμπτο το φαρμακερό βάζω μέσ’την καρδιά του.
Η Παναγιά σαν τ’άκουσε βαριά ελιποθύμα
Ζητά μαχαίρι να σφαγεί γκρεμό να παει να πέσει.
Ζητά φωτιά να γκρεμιστεί για τον μονογενή της.
Μαρία η Μαγδαληνή και του Χριστού η μητέρα
Μαρία η Μαγδαληνή και του Χριστού η μητέρα
Παίρνουνε το στρατί στρατί, στρατί το μονοπάτι
και το πρωί τους έβγαλε μες του ληστού τη πόρτα.
Άνοιξε πόρτα του ληστού και πόρτα του Πιλάτου.
Η πόρτα απο το φόβο της άνοιξε μοναχή της
Κοιτά δεξιά, κοιτά ζερβά τίποτε δεν εβλέπει
Κοιτά και δεξιότερα, βλέπει τον Ιωάννη.
Ιωάννη Πρόδρομε και βαπτιστή του γιου μου
Μην είδες τον Μονογενή και σε διδάσκαλο σου;
Κοίταξε Εκείνον τον χλωμό, τον παραπονεμένο,
όπου φορεί ποκάμισο, στο αίμα βουτηγμένο.
Αυτός είναι ο Μονογενής και με διδάσκαλος μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου