Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου kentripotideas

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2022

Δι@βολικά παιδιά, ανήλικοι δολοφόνοι...

 

«Ουδείς εκών κακός», δίδασκε ο Σωκράτης, δεν είχε γνωρίσει ωστόσο αυτά τα παιδιά. Γιατί υπάρχουν φορές που το αδιανόητο συμβαίνει: τα παιδιά σκοτώνουν. Κάποια επιλέγουν να αφαιρέσουν τη ζωή σε μέλη της οικογένειάς τους, παρά τις φαινομενικά αγαστές σχέσεις τους....

Άλλα το κάνουν επειδή ακριβώς το μεγάλωμά τους απείχε πολύ από το να είναι φυσιολογικό, περιλαμβάνοντας κακοποίηση και βία.Και υπάρχουν βέβαια και μερικά «παραπλανημένα» παιδιά που ωθούνται στον φόνο από τη ζωώδη συγκίνηση της πράξης, επιδιδόμενα σε μαζικές ανθρωποκτονίες που στερούν τη ζωή σε αθώα θύματα.

Τα παιδιά υποτίθεται ότι είναι αγνά και άσπιλα, χωρίς μίση, φονική οργή και επιθυμία για φόνο, κι όμως κάθε τόσο όλο και κάποια διαβόητη υπόθεση ειδεχθούς παιδικού εγκλήματος βλέπει το φως της δημοσιότητας.

Με αυτά υπόψη, ας δούμε τα πλέον διαβολικά παιδιά των εγκληματικών χρονικών, με το όριο ηλικίας της λίστας να είναι τα 17 χρόνια..

Bryan και David Freeman

Ο 17χρονος Bryan Freeman και ο 16χρονος αδελφός του David, με ξυρισμένα τα κεφάλια ως σύμβολο των νεοναζιστικών τους πεποιθήσεων, ήταν οι βασικοί ύποπτοι όταν οι γονείς και ο μικρότερος αδερφός τους βρέθηκαν ξυλοκοπημένοι μέχρι θανάτου στο σπίτι τους στην Πενσιλβάνια. Τα παιδιά τρομοκρατούσαν την οικογένειά τους και φυσικά ολόκληρη την πόλη, μετατρέποντας την υπόθεση στον χειρότερο εφιάλτη κάθε γονέα: η άθλια κατάληξη της μακροχρόνιας πάλης γενεών μέσα στην οικογένεια θα οδηγούσε στον στυγερό φόνο των γονέων χωρίς ιδιαίτερο λόγο...

Edmund Kemper

Το 1964, όταν ο Edmund Kemper ήταν 15 ετών, θα πυροβολούσε θανάσιμα τους παππούδες του. Ο πιτσιρικάς είχε προσχεδιάσει μεθοδικά το ειδεχθές έγκλημά του και δεν είχε τύψεις αργότερα, όπως θα εξομολογηθεί κατόπιν. Οι Αρχές της Καλιφόρνια θα τον έκλειναν σε αναμορφωτήριο και θα τον υπέβαλαν σε μια σειρά από πειραματικές ψυχιατρικές θεραπείες, ενώ πέντε χρόνια αργότερα θα απελευθερωνόταν, με τους γιατρούς να έχουν πειστεί ότι ο παρανοϊκός Kemper θεραπεύτηκε. Όταν ωστόσο ο 20χρονος μανιακός δολοφονήσει και διαμελίσει 8 γυναίκες σε χρονικό διάστημα 5 ετών, περιφέροντας μάλιστα τα κομμένα μέλη των πτωμάτων πάνω του, όλοι κατάλαβαν ότι το ψυχιατρικό συμβούλιο που είχε γνωμοδοτήσει ότι ο Kemper δεν αποτελούσε απειλή για την κοινωνία είχε κάνει τραγικό λάθος...

Joshua Phillips


Το 1998, ο 14χρονος Joshua Phillips ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου την 8χρονη γειτονοπούλα του και έκρυψε το πτώμα της κάτω από το κρεβάτι του. Εφτά μέρες μετά, η μητέρα του παρατήρησε κηλίδες αίματος στο δωμάτιο του μικρού, με τον Joshua να ισχυρίζεται ότι είχε χτυπήσει κατά λάθος τη φίλη του Maddie στο μάτι με το ρόπαλο του μπέιζμπολ. Μέσα στον πανικό του, τη μετέφερε στο δωμάτιό του, όπου την ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου, καταφέροντάς της και 11 μαχαιριές για να σιγουρευτεί για το τέλος της. Η ιστορία του ωστόσο δεν έπεισε το δικαστήριο της Φλόριντα, το οποίο και τον καταδίκασε για φόνο πρώτου βαθμού. Η μητέρα του παλεύει ακόμα δικαστικά, θεωρώντας ότι επιβλήθηκε άδικα στον ανήλικο γιο της ποινή ενηλίκου...


Willie Bosket

Γεννημένος στις 9 Δεκεμβρίου 1962, ο Willie Bosket είναι ένας καταδικασμένος δολοφόνος, με τα στυγερά του εγκλήματα -που ξεκίνησαν ενώ ήταν ακόμα παιδί- να οδηγούν σε τροποποίηση του πολιτειακού νόμου της Νέας Υόρκης, ώστε να μπορούν να δικάζονται οι ανήλικοι ως ενήλικοι και να λαμβάνουν τις ίδιες σκληρές ποινές! Στις 19 Μαρτίου 1978, όταν ο Bosket ήταν στα 15 του, θα σκότωνε τον Noel Perez στον υπόγειο σιδηρόδρομο της Νέας Υόρκης για να τον ληστέψει με την ησυχία του. Οχτώ μέρες αργότερα, ο πιτσιρικάς θα σκότωνε άλλον έναν άντρα, όταν αντιστάθηκε στην απόπειρα ληστείας του. Ο Bosket θα συλληφθεί και θα καταδικαστεί σε 5 χρόνια φυλάκισης, την ανώτερη ποινή που μπορούσε να λάβει ανήλικος. Το σύντομο της ποινής του ωστόσο προκάλεσε τη δημόσια κατακραυγή, οδηγώντας σε τροποποίηση του ποινικού κώδικα της πολιτείας το 1978, με τη Νέα Υόρκη να γίνεται η πρώτη πολιτεία των ΗΠΑ που θα δίκαζε έκτοτε ανήλικους που είχαν διαπράξει φόνο με τις ίδιες ποινές που λάμβαναν οι ενήλικοι. Ο Bosket θα αποφυλακιστεί μετά το πέρας της ποινής του, θα καταδικαστεί ωστόσο και πάλι για μια σειρά από άλλα κακουργήματα, για τα οποία «έφαγε» μπόλικες φορές ισόβια. Σήμερα εκτίει την ποινή του στο σωφρονιστικό σύστημα της Νέας Υόρκης, σε απόλυτη απομόνωση...

Laurie Tackett

Ένα ήσυχο σαββατιάτικο πρωινό, στις 11 Ιανουαρίου 1992, ο κάτοικος της Ιντιάνα Donn Foley και ο αδελφός του Ralph αποφάσισαν να πάνε για κυνήγι σε δάσος της πολιτείας. Ενώ βρίσκονταν στο αυτοκίνητό τους, παρατήρησαν ένα περίεργο αντικείμενο λίγα μέτρα μακριά από τον δρόμο: έμοιαζε με ανθρώπινο σώμα, αλλά ήταν τόσο βάναυσα καμένο και κακοποιημένο που το πήραν για κούκλα. Όταν πλησίασαν, συνειδητοποίησαν με φρίκη ότι δεν ήταν κούκλα, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν η σορός της Shanda Sharer, του θύματος ενός περίεργου λεσβιακού τριγώνου. Το πετσοκομμένο σώμα της ήταν μαχαιρωμένο, με τον θάνατο να προκαλείται από την παράδοση του σώματος στην πυρά. Οι αστυνομικές έρευνες οδήγησαν στη Laurie Tackett ως ύποπτη, από κοινού με τις Toni Lawrence και Hope Rippey. Η Mary Laurine (Laurie) Tackett είχε γεννηθεί στις 5 Οκτωβρίου 1974 και ήταν ακόμα ανήλικη όταν έκανε το αποτρόπαιο φονικό. Η ίδια ισχυρίστηκε στο δικαστήριο ότι είχε κακοποιηθεί ως παιδί από τον πατέρα της τουλάχιστον δύο φορές...

Brenda Anne Spencer


Τη Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 1979, η 16χρονη Brenda Spencer θα τραυμάτιζε με πυροβολισμούς 8 παιδιά και έναν αστυνομικό σε δημοτικό σχολείο του Σαν Ντιέγκο, ενώ θα στερούσε τη ζωή στον διευθυντή του σχολείου Burton Wragg και τον επιστάτη Mike Suchar. Το σχολείο ήταν απέναντι από το σπίτι της, ενώ το όπλο ήταν το πρόσφατο χριστουγεννιάτικο δώρο του πατέρα της. Όταν το περιστατικό (που κράτησε 6 ώρες) τελείωσε και η έφηβη συνελήφθη, δήλωσε ως λόγο για το αποτρόπαιο έγκλημά της: «Σιχαίνομαι τις Δευτέρες. Αυτό ζωντάνεψε κάπως τη μέρα. Δεν είχα κανέναν λόγο να το κάνω, ήταν απλά πολύ διασκεδαστικό, σαν να πυροβολείς πάπιες σε μια λιμνούλα. Τα παιδιά έμοιαζαν με κοπάδι από αγελάδες που στέκονταν τριγύρω. Παραήταν εύκολοι στόχοι»...

Jon Venables και Robert Thompson


Τα 10χρονα παιδιά Jon Venables και Robert Thompson συνήθιζαν να κλέβουν μικροπράγματα από το γειτονικό εμπορικό κέντρο. Γιατί αποφάσισαν να «κλέψουν» τον 2χρονο James Bulger δεν είναι γνωστό, επρόκειτο για προσχεδιασμένο σενάριο ή μήπως ήταν ξαφνική παρόρμηση; Όταν τον απήγαγαν βέβαια, δεν ήξεραν τι να τον κάνουν, γι' αυτό και αποφάσισαν να δολοφονήσουν το μικρό αγόρι: το πήγαν μια βόλτα στην εξοχή, όπου το βασάνισαν σε ακραίο βαθμό και κατόπιν παράτησαν τη σορό του τραγικού παιδιού στις ράγες του τρένου. Το στυγερό έγκλημα δεν είχε διαπραχθεί από ψυχασθενή φονιά, αλλά από 10χρονα παιδιά...


Jesse Pomeroy

Ο Jesse Pomeroy ήταν 14 ετών όταν συνελήφθη το 1874 για τον αποτρόπαιο φόνο ενός 4χρονου παιδιού, υπόθεση που θα του κολλούσε το παρατσούκλι «ο παιδικός δαίμονας της Βοστόνης». Η φρικιαστική του περιπέτεια είχε ξεκινήσει 3 χρόνια νωρίτερα, όταν κακοποίησε σεξουαλικά και βασάνισε άλλα 7 νεαρά αγόρια. Για τα κακουργήματα αυτά ο Pomeroy θα μεταφερόταν σε αναμορφωτήριο, θα έβγαινε ωστόσο σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, θα ακρωτηρίαζε και θα σκότωνε ένα 10χρονο κοριτσάκι που μπήκε στο κατάστημα της μητέρας του, ενώ έναν μήνα μετά θα απαγάγει τον 4χρονο Horace Mullen, θα τον μεταφέρει σε έναν βάλτο και θα τον πετσοκόψει τόσο άσχημα με το μαχαίρι του που το πτώμα βρέθηκε σχεδόν αποκεφαλισμένο. Όταν η αστυνομία τον ρώτησε αν ήταν αυτός ο ένοχος του ειδεχθούς εγκλήματος, ο Pomeroy απάντησε αδιάφορα «υποθέτω ότι εγώ το έκανα», ομολογώντας ότι είχε σκοτώσει και το κοριτσάκι, θάβοντας το πτώμα της στο κελάρι του καταστήματος της μητέρας του. Ο Pomeroy καταδικάστηκε σε θάνατο, η δημόσια κατακραυγή ωστόσο για την καταδίκη ενός παιδιού σε εκτέλεση θα οδηγούσε το δικαστήριο στη μετατροπή της ποινής του σε 40 χρόνια κάθειρξης σε πλήρη απομόνωση...

Mary Bell

Μία μέρα πριν από τα ενδέκατα γενέθλιά της, στις 25 Μαρτίου 1968, η Mary Bell θα στραγγάλιζε το νεαρό αγόρι Martin Brown. Λίγο αργότερα, στις 31 Ιουλίου 1968, η Mary και η φίλη της Norma Bell (δεν ήταν συγγενείς) θα συνεργάζονταν στον στραγγαλισμό του 3χρονου Brian Howe, με τη Mary να επιστρέφει στο σημείο του φόνου και να χαράζει με ψαλίδι πάνω στο στομάχι του παιδιού το γράμμα «Ν», το οποίο άλλαξε αμέσως σε «Μ». Με το ίδιο ψαλίδι, η Mary Bell θα έκοβε τούφες από τα μαλλιά του Brian Howe αλλά και τμήμα από τα γεννητικά του όργανα. Καθώς τα δύο κορίτσια παραήταν μικρά και οι καταθέσεις τους έρχονταν σε αντίθεση, δεν έγινε ποτέ γνωστό τι ακριβώς συνέβη εκείνη την ημέρα, θα καταδικάζονταν ωστόσο αμφότερες τον Αύγουστο για διπλή ανθρωποκτονία. Η Mary αποφυλακίστηκε το 1980 και ζει έκτοτε με την οικογένειά της και τη μικρή της κόρη...

Όλα τα παιδιά που αιματοκύλησαν σχολεία

Τα περιστατικά με μακελειά σε αμερικανικά σχολεία έχουν γνωρίσει μια μακάβρια αύξηση τα τελευταία 15 χρόνια, με τον κόσμο να αναρωτιέται γιατί. Τα δολοφονικά αυτά παιδιά αποκτούν πρόσβαση σε αυτόματα όπλα, στις περισσότερες περιπτώσεις, ενώ πολλές φορές έχουν χρησιμοποιηθεί πιστόλια και μαχαίρια με την ίδια φρικαλέα αποτελεσματικότητα. Διδακτικό προσωπικό, εργαζόμενοι σε σχολεία, γονείς και παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους από το ακατανόητο αυτό γεγονός των σχολικών μακελειών, που βυθίζουν την αμερικανική κοινωνία (αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο) στο πένθος. Με τα τελευταία περιστατικά να είναι γνωστά, ας θυμηθούμε μια σειρά από παλιότερες περιπτώσεις:
24 Μαρτίου 1998: ο 11χρονος Andrew Golden και ο 13χρονος Mitchell Johnson σκοτώνουν 15 ανθρώπους στον παιδικό σταθμό Westside Middle School Playground.
20 Απριλίου 1999: ο 18χρονος Eric Harris και ο 17χρονος Dylan Klebold εισβάλουν στο γυμνάσιο Columbine High School και αφήνουν 13 νεκρούς και 25 τραυματίες.
15 Νοεμβρίου 1995: ο 17χρονος Jamie Rouse μπουκάρει στο Richland School Tennessee τραυματίζοντας 4 ανθρώπους και στερώντας τη ζωή σε 2.
2 Φεβρουαρίου 1996: ο 14χρονος Barry Loukaitis θα εκτελέσει 3 ανθρώπους και θα τραυματίσει άλλους 2 στο Moses Lake Washington School.
21 Μαΐου 1998: ο 14χρονος Kipland Kinkle αιματοκυλά το Springfield Oregon,αφήνοντας 3 νεκρούς και 8 τραυματίες.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

πηγή

πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: