Ποτέ και καμία δεξιά πολιτική δεν βρήκε αντίσταση από τη λαϊκή αντίδραση, γιατί απλούστατα η αντίδραση αυτή ήταν πάντα προδομένη. Με εντολές τής Δεξιάς την αντίδραση αυτήν πάντα τη διαχειρίζονταν οι αριστεροί χαφιέδες τής Δεξιάς Ασφάλειας.
Αναρωτιέμαι...
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ - ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ ΤΩΝ ΔΕΞΙΩΝ ΒΟΛΕΥΤΩΝ ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΔΡΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΜΠΑΛΙΝ;;;
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ, ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΕΚΥΕΣ ΤΩΝ ΜΑΣΣΟΝΙΚΩΝ ΣΤΟΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ... ΑΘΕΑΤΩΝ;;;
Καλλιόπη Σουφλή
Όποιος βόλευε τη Δεξιά, γινόταν κοινωνικός "ήρωας" ..."Ήρωας" της Ασφάλειας και του Παρακράτους.
Φλωράκηδες, Γλέζοι, Κύρκοι, Θεοδωράκηδες, Δαμανάκισσες και όλοι οι υπόλοιποι - μηδενός εξαιρουμένου - πρώτα περνούσαν το "casting" της Ασφάλειας και της Αμερικανικής Πρεσβείας και μετά "βαπτίζονταν" "ήρωες".
Ο Τσίπρας ήταν ακόμα ένας "επιτυχών" τής Αμερικανικής Πρεσβείας, της Ασφάλειας και του Παρακράτους τού Καραμανλή, της Παναγιωταρέα και της ΕΡΤ. Αυτή η Αριστερά των χαφιέδων και τον προβοκατόρων πάντα εμφανιζόταν όταν βόλευε και "εξαφανιζόταν" μόλις ολοκλήρωνε τη δουλειά της. Εμφανιζόταν, για να "εκτονώσει" την αντίδραση εναντίον τής Δεξιάς και στη συνέχεια "εξαφανιζόταν", γιατί υποτίθεται απειλούσε τη Δημοκρατία.
Φλωράκηδες, Γλέζοι, Κύρκοι, Θεοδωράκηδες, Δαμανάκισσες και όλοι οι υπόλοιποι - μηδενός εξαιρουμένου - πρώτα περνούσαν το "casting" της Ασφάλειας και της Αμερικανικής Πρεσβείας και μετά "βαπτίζονταν" "ήρωες".
Ο Τσίπρας ήταν ακόμα ένας "επιτυχών" τής Αμερικανικής Πρεσβείας, της Ασφάλειας και του Παρακράτους τού Καραμανλή, της Παναγιωταρέα και της ΕΡΤ. Αυτή η Αριστερά των χαφιέδων και τον προβοκατόρων πάντα εμφανιζόταν όταν βόλευε και "εξαφανιζόταν" μόλις ολοκλήρωνε τη δουλειά της. Εμφανιζόταν, για να "εκτονώσει" την αντίδραση εναντίον τής Δεξιάς και στη συνέχεια "εξαφανιζόταν", γιατί υποτίθεται απειλούσε τη Δημοκρατία.
Η Ελλάδα είναι ένα κράτος, το οποίο έχει φτιαχτεί πάνω στο "πατρόν" των σύγχρονων κρατών τής Δυτικής Democracy. Ως εκ τούτου έχει την ίδια "παθογένεια" με όλα τα υπόλοιπα.
Όπως συμβαίνει και σε όλα τα υπόλοιπα κράτη, η εξουσία μονοπωλείται από τους μόνιμους εκφραστές ενός νόμιμου δικομματισμού.
Ο λαός κινείται επίσης μόνιμα ανάμεσα στα "άκρα" τής Δεξιάς και της Αριστεράς.
Οι σχεδιαστές, δηλαδή, του συστήματος έχουν φτιάξει ένα πολιτικό "σκηνικό" και μέσα εκεί είναι εγκλωβισμένος ο λαός. Οι ηγεσίες εναλλάσσονται με τον "δημοκρατικό" τρόπο των εκλογών, ενώ όλοι πλέον γνωρίζουν ότι απλά κάποιοι προδότες παίρνουν τα "χρίσματα" από τις πρεσβείες των ιμπεριαλιστών.
Η μόνη ελαφρά ιδιομορφία τής Ελλάδας είναι η ελαφρά "κουτσαμάρα" της. Οι δύο "πόλοι" τού δικομματισμού δεν ήταν ισοδύναμοι, όπως συνέβαινε σε άλλα κράτη. Στην Ελλάδα η Δεξιά εμφανίζεται πιο "ισχυρή" από την Αριστερά στο θέμα τής διακυβέρνησης. Δεν υπάρχει δηλαδή η συνήθης "ισορροπία", η οποία υπάρχει μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων και των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ ή των Τόρρυς με τους Εργατικούς στη Βρετανία.
Στην Ελλάδα το σύστημα "τραβάει" λίγο προς τα Δεξιά ...Δεν εναλλάσσονται μεταξύ τους στην εξουσία. Αυτή η Δεξιά μονοπωλεί για πάνω από έναν αιώνα την εξουσία για έναν απλό λόγο: ...Δεν έχει ισότιμο αντίπαλο. Ο εμφανής αντίπαλός της, που είναι η Αριστερά, είναι "υπάλληλός" της. Στην πραγματικότητα ούτε καν "υπάλληλός" της είναι ..."Όμηρός" της είναι. Αυτή η ιδιομορφία τής "κουτσαμάρας" οφείλεται στον "τραυματισμό" τής χώρας από τον Εμφύλιο.
Από τον Εμφύλιο και μετά η Αριστερά σε επίπεδο στελεχών είναι καθαρά ένα χαφιεδομάγαζο της Δεξιάς. Από τον Ζαχαριάδη και τον στημένο Εμφύλιο, η Δεξιά έχει υπό την ομηρία της τους προδότες ηγέτες της. Ως εκ τούτου μπορεί και "κατασκευάζει" μόνη της τους "ήρωες" της Αριστεράς, για να μπορεί να τους "διορίζει" επικεφαλής τού πιο δυναμικού και αντιδραστικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας ...Επικεφαλής τού λεγόμενου προοδευτικού χώρου και ως εκ τούτου να ελέγχει τις αντιδράσεις σε όλες τις αντιλαϊκές και αντεθνικές πολιτικές της.
Το κόλπο ήταν απλό. Από τη στιγμή που ήθελε να νικάει την αντίδραση και ταυτόχρονα δεν την συνέφερε η σύγκρουση μ' αυτήν, επέλεξε την προδοσία τής αντίδρασης.
Ποτέ και καμία δεξιά πολιτική δεν βρήκε αντίσταση από τη λαϊκή αντίδραση, γιατί απλούστατα η αντίδραση αυτή ήταν πάντα προδομένη. Με εντολές τής Δεξιάς την αντίδραση αυτήν πάντα τη διαχειρίζονταν οι αριστεροί χαφιέδες τής Δεξιάς Ασφάλειας.
Με τον τρόπο αυτόν η "δικομματική" Δεξιά μονοπωλεί την εξουσία Η Δεξιά τού Νεοδημοκρατικού Πασόκ ...Η Δεξιά, η οποία και η ίδια σε επίπεδο στελεχών δεν διέφερε ποιοτικά από το χαφιεδαριό τής Αριστεράς. Στο μόνο που διαφέρουν είναι η ταυτότητα των αφεντικών τους. Οι Αριστεροί ήταν πάντα χαφιέδες τής Δεξιάς και οι δεξιοί ήταν χαφιέδες των ξένων. Η Δεξιά στην Ελλάδα ήταν πάντα το "μαγαζί" των δωσίλογων, των ομοφυλόφιλων, των ανώμαλων και των διεφθαρμένων "εθναρχών" και αυτοί όλοι ήταν οι εκβιαστές και τα αφεντικά των αριστερών χαφιέδων. Αυτή η Δεξιά τού δικομματισμού με "σκονάκι" - και υπό τη μόνιμη καθοδήγηση των Αμερικανών και των Εγγλέζων - "κατασκεύασε" την Αριστερά κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν ...Από τον Παπανδρέου και τον Καραμανλή μέχρι τον Αβέρωφ και τους γόνους τους όλοι είναι ίδιοι και ελέγχονται από τα ίδια κέντρα.
Απέναντί τους οι αντίπαλοι είναι "στημένοι" ...Από τον Ζαχαριάδη κάποτε μέχρι τον Τσίπρα σήμερα ...Από τον Γλέζο κάποτε μέχρι τον ίδιο Γλέζο σήμερα ...Από τον Θεοδωράκη κάποτε μέχρι τον ίδιο Θεοδωράκη σήμερα. Υπάρχει, δηλαδή, μια πολύ συγκεκριμένη συμμορία προσώπων με ονοματεπώνυμο, τα οποία διχάζουν τον λαό και παριστάνουν τους ηγέτες του. Μόνοι τους δημιουργούν την αριστερή και τη δεξιά "παράταξη" και μόνοι τους ηγούνται αυτών των "παρατάξεων". Αλληλοϋποστηρίζονται, για να μονοπωλούν την ηγεσία τής "Μπανανίας". Πάντα όμως στην κρίσιμη κατάσταση θα βρεθεί ένας Φλωράκης να στηρίξει την προδοσία τού Μητσοτάκη ή ένας Κουβέλης να στηρίξει την προδοσία τού Παπανδρέου ...Αυτά βέβαια στα όρια, γιατί στην καθημερινότητα απλά "δουλεύουν" τον κόσμο. Μόνοι τους παίζουν το παιχνίδι τού καλού και του κακού "μπάτσου" και έχουν τρελάνει τον κόσμο ...Ο ένας τον βαράει διαρκώς και ο άλλος αναλαμβάνει να υπερασπιστεί το "δίκιο" του, ενώ μεταξύ τους είναι συνέταιροι.
Αρκεί να σκεφτεί κάποιος το πώς "καπελώθηκε" στις ημέρες μας η μεγαλύτερη λαϊκή κινητοποίηση της Μεταπολίτευσης και θα καταλάβει ολόκληρο τον μεταπολεμικό σχεδιασμό. Πώς καπελώθηκε η αντίδραση του κόσμου στη μεγαλύτερη μεταπολεμική "σφαλιάρα" που δέχθηκε ο ελληνικός λαός από τα κόμματα της Δεξιάς;
Όπως συμβαίνει και σε όλα τα υπόλοιπα κράτη, η εξουσία μονοπωλείται από τους μόνιμους εκφραστές ενός νόμιμου δικομματισμού.
Ο λαός κινείται επίσης μόνιμα ανάμεσα στα "άκρα" τής Δεξιάς και της Αριστεράς.
Οι σχεδιαστές, δηλαδή, του συστήματος έχουν φτιάξει ένα πολιτικό "σκηνικό" και μέσα εκεί είναι εγκλωβισμένος ο λαός. Οι ηγεσίες εναλλάσσονται με τον "δημοκρατικό" τρόπο των εκλογών, ενώ όλοι πλέον γνωρίζουν ότι απλά κάποιοι προδότες παίρνουν τα "χρίσματα" από τις πρεσβείες των ιμπεριαλιστών.
Η μόνη ελαφρά ιδιομορφία τής Ελλάδας είναι η ελαφρά "κουτσαμάρα" της. Οι δύο "πόλοι" τού δικομματισμού δεν ήταν ισοδύναμοι, όπως συνέβαινε σε άλλα κράτη. Στην Ελλάδα η Δεξιά εμφανίζεται πιο "ισχυρή" από την Αριστερά στο θέμα τής διακυβέρνησης. Δεν υπάρχει δηλαδή η συνήθης "ισορροπία", η οποία υπάρχει μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων και των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ ή των Τόρρυς με τους Εργατικούς στη Βρετανία.
Στην Ελλάδα το σύστημα "τραβάει" λίγο προς τα Δεξιά ...Δεν εναλλάσσονται μεταξύ τους στην εξουσία. Αυτή η Δεξιά μονοπωλεί για πάνω από έναν αιώνα την εξουσία για έναν απλό λόγο: ...Δεν έχει ισότιμο αντίπαλο. Ο εμφανής αντίπαλός της, που είναι η Αριστερά, είναι "υπάλληλός" της. Στην πραγματικότητα ούτε καν "υπάλληλός" της είναι ..."Όμηρός" της είναι. Αυτή η ιδιομορφία τής "κουτσαμάρας" οφείλεται στον "τραυματισμό" τής χώρας από τον Εμφύλιο.
Από τον Εμφύλιο και μετά η Αριστερά σε επίπεδο στελεχών είναι καθαρά ένα χαφιεδομάγαζο της Δεξιάς. Από τον Ζαχαριάδη και τον στημένο Εμφύλιο, η Δεξιά έχει υπό την ομηρία της τους προδότες ηγέτες της. Ως εκ τούτου μπορεί και "κατασκευάζει" μόνη της τους "ήρωες" της Αριστεράς, για να μπορεί να τους "διορίζει" επικεφαλής τού πιο δυναμικού και αντιδραστικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας ...Επικεφαλής τού λεγόμενου προοδευτικού χώρου και ως εκ τούτου να ελέγχει τις αντιδράσεις σε όλες τις αντιλαϊκές και αντεθνικές πολιτικές της.
Το κόλπο ήταν απλό. Από τη στιγμή που ήθελε να νικάει την αντίδραση και ταυτόχρονα δεν την συνέφερε η σύγκρουση μ' αυτήν, επέλεξε την προδοσία τής αντίδρασης.
Ποτέ και καμία δεξιά πολιτική δεν βρήκε αντίσταση από τη λαϊκή αντίδραση, γιατί απλούστατα η αντίδραση αυτή ήταν πάντα προδομένη. Με εντολές τής Δεξιάς την αντίδραση αυτήν πάντα τη διαχειρίζονταν οι αριστεροί χαφιέδες τής Δεξιάς Ασφάλειας.
Με τον τρόπο αυτόν η "δικομματική" Δεξιά μονοπωλεί την εξουσία Η Δεξιά τού Νεοδημοκρατικού Πασόκ ...Η Δεξιά, η οποία και η ίδια σε επίπεδο στελεχών δεν διέφερε ποιοτικά από το χαφιεδαριό τής Αριστεράς. Στο μόνο που διαφέρουν είναι η ταυτότητα των αφεντικών τους. Οι Αριστεροί ήταν πάντα χαφιέδες τής Δεξιάς και οι δεξιοί ήταν χαφιέδες των ξένων. Η Δεξιά στην Ελλάδα ήταν πάντα το "μαγαζί" των δωσίλογων, των ομοφυλόφιλων, των ανώμαλων και των διεφθαρμένων "εθναρχών" και αυτοί όλοι ήταν οι εκβιαστές και τα αφεντικά των αριστερών χαφιέδων. Αυτή η Δεξιά τού δικομματισμού με "σκονάκι" - και υπό τη μόνιμη καθοδήγηση των Αμερικανών και των Εγγλέζων - "κατασκεύασε" την Αριστερά κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν ...Από τον Παπανδρέου και τον Καραμανλή μέχρι τον Αβέρωφ και τους γόνους τους όλοι είναι ίδιοι και ελέγχονται από τα ίδια κέντρα.
Απέναντί τους οι αντίπαλοι είναι "στημένοι" ...Από τον Ζαχαριάδη κάποτε μέχρι τον Τσίπρα σήμερα ...Από τον Γλέζο κάποτε μέχρι τον ίδιο Γλέζο σήμερα ...Από τον Θεοδωράκη κάποτε μέχρι τον ίδιο Θεοδωράκη σήμερα. Υπάρχει, δηλαδή, μια πολύ συγκεκριμένη συμμορία προσώπων με ονοματεπώνυμο, τα οποία διχάζουν τον λαό και παριστάνουν τους ηγέτες του. Μόνοι τους δημιουργούν την αριστερή και τη δεξιά "παράταξη" και μόνοι τους ηγούνται αυτών των "παρατάξεων". Αλληλοϋποστηρίζονται, για να μονοπωλούν την ηγεσία τής "Μπανανίας". Πάντα όμως στην κρίσιμη κατάσταση θα βρεθεί ένας Φλωράκης να στηρίξει την προδοσία τού Μητσοτάκη ή ένας Κουβέλης να στηρίξει την προδοσία τού Παπανδρέου ...Αυτά βέβαια στα όρια, γιατί στην καθημερινότητα απλά "δουλεύουν" τον κόσμο. Μόνοι τους παίζουν το παιχνίδι τού καλού και του κακού "μπάτσου" και έχουν τρελάνει τον κόσμο ...Ο ένας τον βαράει διαρκώς και ο άλλος αναλαμβάνει να υπερασπιστεί το "δίκιο" του, ενώ μεταξύ τους είναι συνέταιροι.
Αρκεί να σκεφτεί κάποιος το πώς "καπελώθηκε" στις ημέρες μας η μεγαλύτερη λαϊκή κινητοποίηση της Μεταπολίτευσης και θα καταλάβει ολόκληρο τον μεταπολεμικό σχεδιασμό. Πώς καπελώθηκε η αντίδραση του κόσμου στη μεγαλύτερη μεταπολεμική "σφαλιάρα" που δέχθηκε ο ελληνικός λαός από τα κόμματα της Δεξιάς;
...Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι σήμερα υπογράφουν τα Μνημόνια της Δεξιάς και πετσοκόβουν τις συντάξεις τού λαού, ήταν αυτοί, οι οποίοι είχαν "καπελώσει" τους "Αγανακτισμένους" σαν αριστεροί "επαναστάτες" ...Από τον Τσακαλώτο και τον Βαρουφάκη μέχρι τον Κατρούγκαλο. "Εκτόνωσαν" τα πάθη τού κόσμου με "επαναστατικές" μπουρδολογίες και αφού τον "οδήγησαν" στη "λαιμητόμο", σήμερα τον "δουλεύουν" κιόλας ...Τον "δουλεύουν" όπως μόνον οι σταλινικοί μπορούν ...Χωρίς κανένα έλεος και χωρίς κανέναν σεβασμό ...Από τον Τσίπρα, ο οποίος έχει παραδώσει τα πάντα στους ξένους και εξακολουθεί να παριστάνει τον γενναίο που ξέρει να "ξανασηκώνεται" - προφανώς από τα "τέσσερα"—, μέχρι τον Κατρούγκαλο, ο οποίος στέλνει "επιστολές" στους συνταξιούχους που περιμένουν χρήματα.
Έτσι λειτουργούσε πάντα η Αριστερά, γιατί αυτός είναι ο ρόλος της. Αυτήν την προβοκατόρικη Αριστερά την έχει "κατασκευάσει" η ίδια η Δεξιά ...Την έχει "κατασκευάσει", για να μπορεί να ελέγχει και να εκτονώνει την κοινωνική αντίδραση, η οποία προκαλείται από την αθλιότητα και τις προδοσίες της. Είναι η Αριστερά, που της έχει παραδοθεί ο οργανωμένος και κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός, ώστε να "καπελώνεται" κάθε μορφής κοινωνική αντίδραση.
Έτσι λειτουργούσε πάντα η Αριστερά, γιατί αυτός είναι ο ρόλος της. Αυτήν την προβοκατόρικη Αριστερά την έχει "κατασκευάσει" η ίδια η Δεξιά ...Την έχει "κατασκευάσει", για να μπορεί να ελέγχει και να εκτονώνει την κοινωνική αντίδραση, η οποία προκαλείται από την αθλιότητα και τις προδοσίες της. Είναι η Αριστερά, που της έχει παραδοθεί ο οργανωμένος και κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός, ώστε να "καπελώνεται" κάθε μορφής κοινωνική αντίδραση.
Είναι η Αριστερά, που, μέσω ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, υπέταξε τον κόσμο στους δανειστές, όταν ο κόσμος είχε τη δύναμη να σταματήσει τα Μνημόνια ...Όταν τα ομολογιακά χρέη ήταν "υποσχέσεις" σε τοκογλύφους και όχι ενυπόθηκα δάνεια σε λαούς. Αυτή η Αριστερά - της Κρατικής Ασφάλειας και του Παρακράτους—, ήταν αυτή, η οποία, προκειμένου να μην βγει ο κόσμος στους δρόμους, έβγαινε η ίδια και έπαιζε "πόλεμο" με τους αστυνομικούς τού Παρακράτους, μέχρι να υπογραφούν τα Μνημόνια. Αυτή η Αριστερά θα τη "γλίτωνε", αν δεν έμπαινε στη "δοκιμασία" τής εξουσίας ...Στη "δοκιμασία" αυτή, στην οποία την υπέβαλε ο ίδιος ο λαός με την ψήφο του.
Η Αριστερά των επαγγελματιών χαφιέδων ήταν πάντα το "δεκανίκι" τής Δεξιάς των δωσίλογων και των ανώμαλων ...Το "δεκανίκι" αυτό, το οποίο επέτρεπε στη δικομματική Δεξιά να ακολουθεί όποια πολιτική τη βόλευε, γιατί δεν φοβόταν την αντίδραση του λαού. Γνώριζε ότι ακόμα και τη μεγαλύτερη αντίδραση, η οποία θα προέκυπτε από την πολιτική της, μπορούσε να την ελέγξει. Θα την "καπέλωνε" εύκολα το "δεκανίκι" των χαφιέδων και η εξουσία δεν θα έφευγε από τα χέρια της. Παιδεραστές - σαν τον γέρο Παπανδρέου - ή ομοφυλόφιλοι - σαν τον γέρο Καραμανλή - μπορούσαν ν' απολαμβάνουν τη μονιμότητα στην εξουσία, δημιουργώντας δυναστείες. Ποιος θα τους απειλούσε; ...Ο χαφιές Φλωράκης ή ο Μίκης με τον "ήρωα" Γλέζο; Αυτός ήταν κι ο λόγος που τον "μύθο" τής Αριστεράς των αγώνων και της κοινωνικής "ευαισθησίας" τον "έπλεξε" η Δεξιά με τους δικούς της ασφαλίτες "συγγραφείς".
Όποιος βόλευε τη Δεξιά, γινόταν κοινωνικός "ήρωας" ..."Ήρωας" της Ασφάλειας και του Παρακράτους. Φλωράκηδες, Γλέζοι, Κύρκοι, Θεοδωράκηδες, Δαμανάκισσες και όλοι οι υπόλοιποι - μηδενός εξαιρουμένου - πρώτα περνούσαν το "casting" της Ασφάλειας και της Αμερικανικής Πρεσβείας και μετά "βαπτίζονταν" "ήρωες". Ο Τσίπρας ήταν ακόμα ένας "επιτυχών" τής Αμερικανικής Πρεσβείας, της Ασφάλειας και του Παρακράτους τού Καραμανλή, της Παναγιωταρέα και της ΕΡΤ. Αυτή η Αριστερά των χαφιέδων και τον προβοκατόρων πάντα εμφανιζόταν όταν βόλευε και "εξαφανιζόταν" μόλις ολοκλήρωνε τη δουλειά της. Εμφανιζόταν, για να "εκτονώσει" την αντίδραση εναντίον τής Δεξιάς και στη συνέχεια "εξαφανιζόταν", γιατί υποτίθεται απειλούσε τη Δημοκρατία.
Αυτό ήταν το "κόλπο" και εμφανιζόταν πάντα με τον ίδιο μονότονο τρόπο ...Η Αριστερά ήταν αυτή που "φούντωνε", για να σωθούν οι δωσίλογοι μετά τον πόλεμο ...Η Αριστερά ήταν αυτή που "φούντωνε", για να επιβληθεί η "πατριωτική" και "δημοκρατική" Χούντα ...Η Αριστερά ήταν αυτή που "φούντωνε", για να περάσουν τα Μνημόνια. Πάντα την άφηναν να λαϊκίζει ασύστολα, για να παρασέρνει τον λαό σε λάθος "δρόμους". Την άφηναν - όταν τους βόλευε - να εμφανίζεται ως "ζάχαρη" της ελπίδας για κοινωνική "σωτηρία" και όταν έκαναν τη δουλειά τους την εξαφάνιζαν ως επικίνδυνο για τη Δημοκρατία "δηλητήριο". Πάντα "εξαφανιζόταν", για να μην απειλείται το μονοπώλιο της εξουσίας από τη δικομματική Δεξιά. Αυτό ήταν το "παιχνίδι", το οποίο επέτρεπε στην Αριστερά να παίζει πάντα τον ρόλο της, χωρίς να φθείρεται ...Να παριστάνει τον "συμπαραστάτη" τού λαού, ενώ ήταν ένας κοινός "μπράβος" τού δεξιού συστήματος εξουσίας.
Εμφανιζόταν σαν μεγάλη δύναμη και, όταν το κατάφερνε να δείχνει σαν "μνηστήρας" τής εξουσίας, εμφανιζόταν σαν απειλή, και αποσυρόταν. Η ίδια η Αριστερά έπαιζε οικειοθελώς το παιχνίδι αυτό, εφόσον η ίδια έκανε τα βολικά εκείνα "λάθη", τα οποία βόλευαν τα δεξιά "αφεντικά" της, επιτρέποντάς τους να εμφανίζονται σαν προστάτες τής Δημοκρατίας. Η ίδια η Αριστερά έπαιζε το παιχνίδι τού λαϊκισμού και της δημαγωγίας, παριστάνοντας τη σωτήρια "ζάχαρη", και η ίδια, όταν ερχόταν η ώρα, έδειχνε την επικινδυνότητα ενός "δηλητηρίου", το οποίο δεν πρέπει να αγγιχτεί ..."Ζαχαριάδηδες", όνομα και πράγμα. Μέσα σε αυτήν την "παγίδα" των ιμπεριαλιστών, των δωσίλογων, των χαφιέδων και των πρακτόρων ο ελληνικός λαός πάντα "εγκλωβιζόταν" ανάμεσα στα νεοδημοκρατοπακοσοκομάγαζα.
Στο όνομα της Δημοκρατίας έδινε ξανά την εξουσία σε εκείνους, οι οποίοι προηγουμένως τον είχαν αναγκάσει ν' αντιδράσει ...Αυτοί, οι οποίοι αντιδρούσαν στον φασισμό τής Δεξιάς, στο τέλος προτιμούσαν τους φασίστες από τους μπολσεβίκους. Το αποτέλεσμα, για τους σχεδιαστές αυτής της κατάστασης, ήταν "σιγουράκι" ...Ο δημοκρατικός λαός με μαθηματική βεβαιότητα θα επέλεγε να υπομείνει τα χειρότερα από το να δει τους μπολσεβίκους να παίρνουν την εξουσία ...Θα επέλεγε να ρισκάρει ακόμα και το "υπογλυκαιμικό σοκ" τής φτώχειας, παρά να ρισκάρει τη δηλητηριώδη "ζάχαρη" ...Θα επέλεγε να βιώνει τη χείριστη μορφή τής δημοκρατίας παρά την όποια εκδοχή τού κομμουνισμού. Όταν οι λαϊκιστές μπολσεβίκοι είναι η επιλογή σου, προτιμάς καί τον "Καραμανλή" καί τα "τανκς". Ό,τι κι αν σου βάλουν μπροστά σου, θα το στηρίξεις ...Κωστάκηδες, Γιωργάκηδες, Φώφηδες κι Αντωνάκηδες. Αυτό ήταν το κόλπο και η εξουσία εναλλασσόταν ανάμεσα στους εκλεκτούς της Αμερικανικής Πρεσβείας.
Η Αριστερά όλα αυτά τα χρόνια έκανε το προδοτικό "μεροκάματό" της και την κατάλληλη στιγμή αποτραβιόταν χωρίς φθορά. Υπό την προστασία των δεξιών αφεντικών, μετά από κάθε προδοσία, έπιανε ασφαλές "καταφύγιο". Μετά έκανε την δήθεν "αυτοκριτική" της, αλλά πολυτελώς και εκ του ασφαλούς. Τα αφεντικά όμως αποφάσιζαν ποιοι θα ήταν οι "Ζαχαριάδηδες" προδότες που έπρεπε να "τιμωρηθούν" για τα "λάθη" τους και ποιοι θα ήταν οι "Φλωράκηδες" ή οι "Κουβέληδες", οι οποίοι θα αφηνόταν στη "λήθη" μέχρι να ξαναγίνονταν νόμιμοι "υπερασπιστές" των δίκαιων του λαού. Την δουλειά τους όμως θα την είχαν κάνει, όπως προέβλεπε ο "τυφλοσούρτης". Ο λαός σε αυτές τις περιπτώσεις "αυτοεξουδετερωνόταν" εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση αυτοκαταστροφικής εσωστρέφειας. Διχαζόταν, εφόσον για τους μισούς Έλληνες θα έφταιγαν οι άλλοι μισοί και οι προδότες θα επιβίωναν στο σύνολό τους.
Αυτό γινόταν πάντα και αυτό προβλεπόταν να γίνει και στη σημερινή εποχή τής προδοσίας των Μνημονίων. Αυτός ήταν ο σχεδιασμός, ο οποίος είχε δοθεί από τους "δανειστές" στους Καραμανλήδες και τους Παπανδρέου τής Δεξιάς ...Τότε που η Δεξιά είχε κάνει την προδοσία της και ήταν έτοιμη να δεχθεί επιθέσεις από τους αντιπάλους της. Τότε θεωρητικά ήταν μια ευκαιρία για τον γράφοντα να πρωταγωνιστήσει στην πολεμική εναντίον τής προδοτικής Δεξιάς - είτε αυτή εμφανιζόταν ως ΝΔ είτε ως ΠΑΣΟΚ—. Τότε κάποιοι ένθερμοι και "βιαστικοί" αναγνώστες ενθάρρυναν τον γράφοντα να βγει μπροστά και να τα "πει" ...Να βγει μπροστά και να συγκρουστεί με το σύστημα.
Πόσο όμως ευκαιρία ήταν αυτό; Εκ του αποτελέσματος όλοι πλέον καταλαβαίνουμε πως αυτό θα ήταν λάθος κίνηση. Θα γινόμασταν άλλο ένα κομμάτι "κρέας" στον "μύλο" τού συστήματος. Το να κατηγορήσουμε τη Δεξιά για τα Μνημόνια, θα ήταν σαν να "κομίζουμε γλαύκας στην Αθήνα" ...Κανένα νόημα. Οι επαγγελματίες Αριστεροί το έκαναν ήδη πιο γλαφυρά με μεγαλύτερο "ηρωισμό" και πολλά "εφέ" τύπου μολότοφ, αλλά και λοσταριών. Είχαν πιάσει ήδη τα "στασίδια" στα ΜΜΕ τής Δεξιάς και τα πεζοδρόμια στους δρόμους των πόλεων. Η Αριστερά ήταν πολύ "φωνακλού", για να αφήσει κάποιον νέο παράγοντα να "ακουστεί" ...πράγμα, το οποίο ουδόλως θα πρόσφερε οτιδήποτε διαφορετικό.
Πού να τους προλάβεις τους χαφιέδες, οι οποίοι παρίσταναν τους επαναστάτες με τις "γροθιές" στον αέρα και υπόσχονταν να "χορέψουν" τις "Αγορές"; Μπορείς να τους προλάβεις; Μπορείς να τους ανταγωνιστείς; Χρόνια εκπαιδεύονται στο επαναστατικό "θέατρο". Μέχρι και ο χολεριασμένος Κουτσούμπας - με έναν τόνο τριγλυκερίδια πάνω του - δείχνει έτοιμος να κάνει διπλό "επαναστατικό" τόλουπ και τριπλό "αντιστασιακό" άξελ πριν πάρει τα όπλα και "πιάσει" τα βουνά για την "αποθέωσή" του. Ως εκ τούτου δεν είχαμε λόγο να πάρουμε μέρος σε μια στημένη "παράσταση" επαγγελματιών χαφιέδων. Δεν μπορούσαμε να τους ανταγωνιστούμε. Μπορεί ακόμα και ο πιο καταρτισμένος επιστήμονας να ανταγωνιστεί σε υποσχέσεις τον ψεύτη κομπογιαννίτη;
Πώς να ανταγωνιστείς με τη φωνή σου τους επαγγελματίες με τις "ντουντούκες" τής Ασφάλειας; Πώς να ανταγωνιστείς τους "επαναστάτες", οι οποίοι πετάνε μολότοφ στα ΜΑΤ και μετά τους πηγαίνουν στα σπίτια τους με τις ίδιες κλούβες; Πώς να ανταγωνιστείς τους "επαναστάτες", οι οποίοι πληρώνονται από τα ίδια ταμεία με τους "αντιπάλους" τους; Πώς να ανταγωνιστείς αυτούς, οι οποίοι φωνάζουν "φονιάδες των λαών Αμερικάνοι", και ...πληρώνονται από την Πρεσβεία; Πώς να ανταγωνιστείς αυτούς, οι οποίοι έχουν μάθει να πλειοδοτούν στα πάντα, γιατί απλούστατα είναι ψεύτες; Πώς να ανταγωνιστείς τη συμμορία των "καλών" και των "κακών", εφόσον οι πάντες θα είναι εναντίον σου, είτε φανερά είτε κρυφά;
Τι μας έμενε να κάνουμε; ...Να εκμεταλλευτούμε τη γνώση μας ...Να επιμείνουμε στην αρχική στρατηγική μας και να μην παρασυρθούμε σε μερικά εύκολα "συγχαρητήρια" και φιλικά χτυπήματα στην "πλάτη" ...Να περιμένουμε να ολοκληρωθεί η "παράσταση" των "καλών" μπάτσων ...Να ολοκληρωθεί η "παράσταση" του αριστερού χαφιεδαριού. Γνωρίζοντας ποιο είναι το "σενάριο" της παράστασης, "επενδύσαμε" στο να εκμεταλλευτούμε τα αδιέξοδα στα οποία αναγκαστικά θα οδηγούνταν το σύστημα απ' αυτούς τους καραγκιόζηδες. "Επενδύσαμε" στο να περιοριστούμε να "βοηθήσουμε" αυτούς τους καραγκιόζηδες στους στόχους τους. Από εχθρούς εξίσου κακούς επιλέξαμε να στηρίξουμε τους πιο "χρήσιμους" για τη στρατηγική μας ...Προσπαθήσαμε να επηρεάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τον κόσμο προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, ώστε να αλλοιώσουμε το τέλος αυτής της "παράστασης" ...Το προκαθορισμένο και χρήσιμο για τους συνωμότες τέλος της.
Η Αριστερά των επαγγελματιών χαφιέδων ήταν πάντα το "δεκανίκι" τής Δεξιάς των δωσίλογων και των ανώμαλων ...Το "δεκανίκι" αυτό, το οποίο επέτρεπε στη δικομματική Δεξιά να ακολουθεί όποια πολιτική τη βόλευε, γιατί δεν φοβόταν την αντίδραση του λαού. Γνώριζε ότι ακόμα και τη μεγαλύτερη αντίδραση, η οποία θα προέκυπτε από την πολιτική της, μπορούσε να την ελέγξει. Θα την "καπέλωνε" εύκολα το "δεκανίκι" των χαφιέδων και η εξουσία δεν θα έφευγε από τα χέρια της. Παιδεραστές - σαν τον γέρο Παπανδρέου - ή ομοφυλόφιλοι - σαν τον γέρο Καραμανλή - μπορούσαν ν' απολαμβάνουν τη μονιμότητα στην εξουσία, δημιουργώντας δυναστείες. Ποιος θα τους απειλούσε; ...Ο χαφιές Φλωράκης ή ο Μίκης με τον "ήρωα" Γλέζο; Αυτός ήταν κι ο λόγος που τον "μύθο" τής Αριστεράς των αγώνων και της κοινωνικής "ευαισθησίας" τον "έπλεξε" η Δεξιά με τους δικούς της ασφαλίτες "συγγραφείς".
Όποιος βόλευε τη Δεξιά, γινόταν κοινωνικός "ήρωας" ..."Ήρωας" της Ασφάλειας και του Παρακράτους. Φλωράκηδες, Γλέζοι, Κύρκοι, Θεοδωράκηδες, Δαμανάκισσες και όλοι οι υπόλοιποι - μηδενός εξαιρουμένου - πρώτα περνούσαν το "casting" της Ασφάλειας και της Αμερικανικής Πρεσβείας και μετά "βαπτίζονταν" "ήρωες". Ο Τσίπρας ήταν ακόμα ένας "επιτυχών" τής Αμερικανικής Πρεσβείας, της Ασφάλειας και του Παρακράτους τού Καραμανλή, της Παναγιωταρέα και της ΕΡΤ. Αυτή η Αριστερά των χαφιέδων και τον προβοκατόρων πάντα εμφανιζόταν όταν βόλευε και "εξαφανιζόταν" μόλις ολοκλήρωνε τη δουλειά της. Εμφανιζόταν, για να "εκτονώσει" την αντίδραση εναντίον τής Δεξιάς και στη συνέχεια "εξαφανιζόταν", γιατί υποτίθεται απειλούσε τη Δημοκρατία.
Αυτό ήταν το "κόλπο" και εμφανιζόταν πάντα με τον ίδιο μονότονο τρόπο ...Η Αριστερά ήταν αυτή που "φούντωνε", για να σωθούν οι δωσίλογοι μετά τον πόλεμο ...Η Αριστερά ήταν αυτή που "φούντωνε", για να επιβληθεί η "πατριωτική" και "δημοκρατική" Χούντα ...Η Αριστερά ήταν αυτή που "φούντωνε", για να περάσουν τα Μνημόνια. Πάντα την άφηναν να λαϊκίζει ασύστολα, για να παρασέρνει τον λαό σε λάθος "δρόμους". Την άφηναν - όταν τους βόλευε - να εμφανίζεται ως "ζάχαρη" της ελπίδας για κοινωνική "σωτηρία" και όταν έκαναν τη δουλειά τους την εξαφάνιζαν ως επικίνδυνο για τη Δημοκρατία "δηλητήριο". Πάντα "εξαφανιζόταν", για να μην απειλείται το μονοπώλιο της εξουσίας από τη δικομματική Δεξιά. Αυτό ήταν το "παιχνίδι", το οποίο επέτρεπε στην Αριστερά να παίζει πάντα τον ρόλο της, χωρίς να φθείρεται ...Να παριστάνει τον "συμπαραστάτη" τού λαού, ενώ ήταν ένας κοινός "μπράβος" τού δεξιού συστήματος εξουσίας.
Εμφανιζόταν σαν μεγάλη δύναμη και, όταν το κατάφερνε να δείχνει σαν "μνηστήρας" τής εξουσίας, εμφανιζόταν σαν απειλή, και αποσυρόταν. Η ίδια η Αριστερά έπαιζε οικειοθελώς το παιχνίδι αυτό, εφόσον η ίδια έκανε τα βολικά εκείνα "λάθη", τα οποία βόλευαν τα δεξιά "αφεντικά" της, επιτρέποντάς τους να εμφανίζονται σαν προστάτες τής Δημοκρατίας. Η ίδια η Αριστερά έπαιζε το παιχνίδι τού λαϊκισμού και της δημαγωγίας, παριστάνοντας τη σωτήρια "ζάχαρη", και η ίδια, όταν ερχόταν η ώρα, έδειχνε την επικινδυνότητα ενός "δηλητηρίου", το οποίο δεν πρέπει να αγγιχτεί ..."Ζαχαριάδηδες", όνομα και πράγμα. Μέσα σε αυτήν την "παγίδα" των ιμπεριαλιστών, των δωσίλογων, των χαφιέδων και των πρακτόρων ο ελληνικός λαός πάντα "εγκλωβιζόταν" ανάμεσα στα νεοδημοκρατοπακοσοκομάγαζα.
Στο όνομα της Δημοκρατίας έδινε ξανά την εξουσία σε εκείνους, οι οποίοι προηγουμένως τον είχαν αναγκάσει ν' αντιδράσει ...Αυτοί, οι οποίοι αντιδρούσαν στον φασισμό τής Δεξιάς, στο τέλος προτιμούσαν τους φασίστες από τους μπολσεβίκους. Το αποτέλεσμα, για τους σχεδιαστές αυτής της κατάστασης, ήταν "σιγουράκι" ...Ο δημοκρατικός λαός με μαθηματική βεβαιότητα θα επέλεγε να υπομείνει τα χειρότερα από το να δει τους μπολσεβίκους να παίρνουν την εξουσία ...Θα επέλεγε να ρισκάρει ακόμα και το "υπογλυκαιμικό σοκ" τής φτώχειας, παρά να ρισκάρει τη δηλητηριώδη "ζάχαρη" ...Θα επέλεγε να βιώνει τη χείριστη μορφή τής δημοκρατίας παρά την όποια εκδοχή τού κομμουνισμού. Όταν οι λαϊκιστές μπολσεβίκοι είναι η επιλογή σου, προτιμάς καί τον "Καραμανλή" καί τα "τανκς". Ό,τι κι αν σου βάλουν μπροστά σου, θα το στηρίξεις ...Κωστάκηδες, Γιωργάκηδες, Φώφηδες κι Αντωνάκηδες. Αυτό ήταν το κόλπο και η εξουσία εναλλασσόταν ανάμεσα στους εκλεκτούς της Αμερικανικής Πρεσβείας.
Η Αριστερά όλα αυτά τα χρόνια έκανε το προδοτικό "μεροκάματό" της και την κατάλληλη στιγμή αποτραβιόταν χωρίς φθορά. Υπό την προστασία των δεξιών αφεντικών, μετά από κάθε προδοσία, έπιανε ασφαλές "καταφύγιο". Μετά έκανε την δήθεν "αυτοκριτική" της, αλλά πολυτελώς και εκ του ασφαλούς. Τα αφεντικά όμως αποφάσιζαν ποιοι θα ήταν οι "Ζαχαριάδηδες" προδότες που έπρεπε να "τιμωρηθούν" για τα "λάθη" τους και ποιοι θα ήταν οι "Φλωράκηδες" ή οι "Κουβέληδες", οι οποίοι θα αφηνόταν στη "λήθη" μέχρι να ξαναγίνονταν νόμιμοι "υπερασπιστές" των δίκαιων του λαού. Την δουλειά τους όμως θα την είχαν κάνει, όπως προέβλεπε ο "τυφλοσούρτης". Ο λαός σε αυτές τις περιπτώσεις "αυτοεξουδετερωνόταν" εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση αυτοκαταστροφικής εσωστρέφειας. Διχαζόταν, εφόσον για τους μισούς Έλληνες θα έφταιγαν οι άλλοι μισοί και οι προδότες θα επιβίωναν στο σύνολό τους.
Αυτό γινόταν πάντα και αυτό προβλεπόταν να γίνει και στη σημερινή εποχή τής προδοσίας των Μνημονίων. Αυτός ήταν ο σχεδιασμός, ο οποίος είχε δοθεί από τους "δανειστές" στους Καραμανλήδες και τους Παπανδρέου τής Δεξιάς ...Τότε που η Δεξιά είχε κάνει την προδοσία της και ήταν έτοιμη να δεχθεί επιθέσεις από τους αντιπάλους της. Τότε θεωρητικά ήταν μια ευκαιρία για τον γράφοντα να πρωταγωνιστήσει στην πολεμική εναντίον τής προδοτικής Δεξιάς - είτε αυτή εμφανιζόταν ως ΝΔ είτε ως ΠΑΣΟΚ—. Τότε κάποιοι ένθερμοι και "βιαστικοί" αναγνώστες ενθάρρυναν τον γράφοντα να βγει μπροστά και να τα "πει" ...Να βγει μπροστά και να συγκρουστεί με το σύστημα.
Πόσο όμως ευκαιρία ήταν αυτό; Εκ του αποτελέσματος όλοι πλέον καταλαβαίνουμε πως αυτό θα ήταν λάθος κίνηση. Θα γινόμασταν άλλο ένα κομμάτι "κρέας" στον "μύλο" τού συστήματος. Το να κατηγορήσουμε τη Δεξιά για τα Μνημόνια, θα ήταν σαν να "κομίζουμε γλαύκας στην Αθήνα" ...Κανένα νόημα. Οι επαγγελματίες Αριστεροί το έκαναν ήδη πιο γλαφυρά με μεγαλύτερο "ηρωισμό" και πολλά "εφέ" τύπου μολότοφ, αλλά και λοσταριών. Είχαν πιάσει ήδη τα "στασίδια" στα ΜΜΕ τής Δεξιάς και τα πεζοδρόμια στους δρόμους των πόλεων. Η Αριστερά ήταν πολύ "φωνακλού", για να αφήσει κάποιον νέο παράγοντα να "ακουστεί" ...πράγμα, το οποίο ουδόλως θα πρόσφερε οτιδήποτε διαφορετικό.
Πού να τους προλάβεις τους χαφιέδες, οι οποίοι παρίσταναν τους επαναστάτες με τις "γροθιές" στον αέρα και υπόσχονταν να "χορέψουν" τις "Αγορές"; Μπορείς να τους προλάβεις; Μπορείς να τους ανταγωνιστείς; Χρόνια εκπαιδεύονται στο επαναστατικό "θέατρο". Μέχρι και ο χολεριασμένος Κουτσούμπας - με έναν τόνο τριγλυκερίδια πάνω του - δείχνει έτοιμος να κάνει διπλό "επαναστατικό" τόλουπ και τριπλό "αντιστασιακό" άξελ πριν πάρει τα όπλα και "πιάσει" τα βουνά για την "αποθέωσή" του. Ως εκ τούτου δεν είχαμε λόγο να πάρουμε μέρος σε μια στημένη "παράσταση" επαγγελματιών χαφιέδων. Δεν μπορούσαμε να τους ανταγωνιστούμε. Μπορεί ακόμα και ο πιο καταρτισμένος επιστήμονας να ανταγωνιστεί σε υποσχέσεις τον ψεύτη κομπογιαννίτη;
Πώς να ανταγωνιστείς με τη φωνή σου τους επαγγελματίες με τις "ντουντούκες" τής Ασφάλειας; Πώς να ανταγωνιστείς τους "επαναστάτες", οι οποίοι πετάνε μολότοφ στα ΜΑΤ και μετά τους πηγαίνουν στα σπίτια τους με τις ίδιες κλούβες; Πώς να ανταγωνιστείς τους "επαναστάτες", οι οποίοι πληρώνονται από τα ίδια ταμεία με τους "αντιπάλους" τους; Πώς να ανταγωνιστείς αυτούς, οι οποίοι φωνάζουν "φονιάδες των λαών Αμερικάνοι", και ...πληρώνονται από την Πρεσβεία; Πώς να ανταγωνιστείς αυτούς, οι οποίοι έχουν μάθει να πλειοδοτούν στα πάντα, γιατί απλούστατα είναι ψεύτες; Πώς να ανταγωνιστείς τη συμμορία των "καλών" και των "κακών", εφόσον οι πάντες θα είναι εναντίον σου, είτε φανερά είτε κρυφά;
Τι μας έμενε να κάνουμε; ...Να εκμεταλλευτούμε τη γνώση μας ...Να επιμείνουμε στην αρχική στρατηγική μας και να μην παρασυρθούμε σε μερικά εύκολα "συγχαρητήρια" και φιλικά χτυπήματα στην "πλάτη" ...Να περιμένουμε να ολοκληρωθεί η "παράσταση" των "καλών" μπάτσων ...Να ολοκληρωθεί η "παράσταση" του αριστερού χαφιεδαριού. Γνωρίζοντας ποιο είναι το "σενάριο" της παράστασης, "επενδύσαμε" στο να εκμεταλλευτούμε τα αδιέξοδα στα οποία αναγκαστικά θα οδηγούνταν το σύστημα απ' αυτούς τους καραγκιόζηδες. "Επενδύσαμε" στο να περιοριστούμε να "βοηθήσουμε" αυτούς τους καραγκιόζηδες στους στόχους τους. Από εχθρούς εξίσου κακούς επιλέξαμε να στηρίξουμε τους πιο "χρήσιμους" για τη στρατηγική μας ...Προσπαθήσαμε να επηρεάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τον κόσμο προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, ώστε να αλλοιώσουμε το τέλος αυτής της "παράστασης" ...Το προκαθορισμένο και χρήσιμο για τους συνωμότες τέλος της.
Εφόσον γνωρίζαμε ότι οι αριστεροί "κομπάρσοι" έχουν αξία για το σύστημα ΜΟΝΟΝ μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο, επενδύσαμε στο να "σπρώξουμε" το σενάριο πέρα από το σημείο αυτό. Εφόσον γνωρίζαμε ότι οι αριστεροί χαφιέδες ήταν χρήσιμοι για την εξουσία μέχρι να γυρίσει η "πλάκα" και να τους εμφανίσει σαν απειλή για τη Δημοκρατία, θελήσαμε εκεί να εστιάσουμε τη στρατηγική μας και να επιμείνουμε. Εφόσον οι "μπολσεβίκοι" ήθελαν την εξουσία στη Δημοκρατία μας, έπρεπε να την πάρουν ...Να μην τη "γλιτώσουν" κι επανέλθει η εξουσία στα χέρια τής Δεξιάς ...Να μην προλάβουν αυτοί να "ξεπλυθούν" στην "κολυμπήθρα" των δήθεν κοινωνικών αγώνων.
Την ώρα δηλαδή που οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι θα παρίσταναν τους "προστάτες" τής Δημοκρατίας και θα εμφανίζονταν σαν κομμουνιστοφάγοι, εμείς θα υποστηρίζαμε την επιλογή των κομμουνιστών ...Δεν έπρεπε να "τραβηχτούν" οι χαφιέδες, για να σωθούν οι προδότες. Όταν ωθούσαμε το κόσμο να ψηφίσει τον Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ, γι' αυτόν τον λόγο το κάναμε. Θέλαμε να στερήσουμε από το σύστημα τις επιλογές εκείνες, οι οποίες θα του απέμεναν στο θέμα τής επιβίωσής του. Αυτός ήταν ο στόχος μας ...Να το βάλουμε να παίξει τα καλά "χαρτιά" του, τα οποία τα χρησιμοποιεί μόνον "εκφοβιστικά" και μόνον όταν θέλει να αγωνιστεί για την επιβίωσή του ...Να το αναγκάσουμε να τα "ακουμπήσει" στο "τραπέζι" και όχι να μας τα κραδαίνει απειλητικά μπροστά στα "μούτρα" μας ...Να σπρώξουμε την εξουσία τού συστήματος πάνω στο "δεκανίκι" τής Αριστεράς, χωρίς όμως να έχει τη δυνατότητα να "ξαναεπιστρέψει" στην αρχική του ισορροπία ...Να το αναγκάσουμε να ρίξει το "βάρος" του στο "δεκανίκι", για να παγιδευτεί ...Να γίνει αναγκαστικά το μέχρι τότε πανίσχυρο αριστερό "δεκανίκι" τού συστήματος μια ασθενής βάση του, που με μια πιθανή του "θραύση" θα το οδηγούσε στην "πτώση" ...Να φέρουμε σε δύσκολη θέση τόσο την καθεστωτική Δεξιά όσο και τη χαφιεδο-Αριστερά.
...Υπομονή χρειαζόταν και πίστη στην ορθότητα της γνώσης και άρα της στρατηγικής που είχε επιλεγεί. Η εξουσία στα χέρια τής Αριστεράς ήταν θέμα χρόνου ν' "αποκαλύψει" την παθογένεια του ελληνικού συστήματος. Η δήθεν Αριστερά των "αγώνων" και της κοινωνικής "ευαισθησίας" με τους κρατικοδίαιτους "στρατούς" των "επαναστατών" και των "διανοουμένων" έπρεπε να "ξεβρακωθεί" ...Να αποκαλυφθεί η σχέση της με τη Δεξιά και με τα αφεντικά τής Πρεσβείας ...Να αποκαλυφθεί το "θέατρο" των πορειών γύρω από την Αμερικανική Πρεσβεία ...Να αποκαλυφθεί το κόμπλεξ τού σταλινικού Τσίπρα να ψελλίσει κάποια κουτσοαμερικανικά μπροστά στον διεφθαρμένο σεξομανή Κλίντον ...Να αποκαλυφθεί η "αγωνία" τής Αλέκας, η οποία έκανε δήλωση "υποταγής", στέλνοντας την κόρη της στο Αμερικανικό Κολέγιο.
Τι απ' όλα θα βλέπαμε σήμερα, αν ο Τσίπρας παρέμενε στην αντιπολίτευση; Ακόμα θα παρίστανε τον "επαναστάτη". Το σύστημα θα έκανε τη δουλειά του με τους Μητσοτάκηδες, τους Βενιζέλους και τις Φώφες και ο Τσίπρας θα εξακολουθούσε να παριστάνει τον "επαναστάτη". Ο άνθρωπος είναι καραγκιόζης ...Spineless, όπως θα έλεγαν τα αφεντικά του στη γλώσσα που πρόσφατα ανακάλυψε ...Κάνει τα χειρότερα και κάνει το κορόιδο ...Τον φτύνουν και κάνει "έξυπνη" πρόγνωση για πιθανή βροχόπτωση. Το ίδιο κάνει κι όλος ο "θίασος" που τον ακολουθεί. Υπογράφουν τα πάντα κι εξακολουθούν να "τσαμπουκαλεύονται" με τα αριστερά τού "τζάμπα". Ξεπουλάνε τα πάντα και μας δηλώνουν πως είναι "επαναστάτες", γιατί ..."στεναχωριούνται", ενώ οι δεξιοί, οι οποίοι θα έκαναν τα ίδια, προφανώς θα ...χαίρονταν. Πετσοκόβουν συντάξεις εργαζομένων και παριστάνουν τους "αριστερούς" με την απαγόρευση των προσευχών στα σχολεία και τους αλλοδαπούς σημαιοφόρους στις παρελάσεις.
Την ώρα δηλαδή που οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι θα παρίσταναν τους "προστάτες" τής Δημοκρατίας και θα εμφανίζονταν σαν κομμουνιστοφάγοι, εμείς θα υποστηρίζαμε την επιλογή των κομμουνιστών ...Δεν έπρεπε να "τραβηχτούν" οι χαφιέδες, για να σωθούν οι προδότες. Όταν ωθούσαμε το κόσμο να ψηφίσει τον Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ, γι' αυτόν τον λόγο το κάναμε. Θέλαμε να στερήσουμε από το σύστημα τις επιλογές εκείνες, οι οποίες θα του απέμεναν στο θέμα τής επιβίωσής του. Αυτός ήταν ο στόχος μας ...Να το βάλουμε να παίξει τα καλά "χαρτιά" του, τα οποία τα χρησιμοποιεί μόνον "εκφοβιστικά" και μόνον όταν θέλει να αγωνιστεί για την επιβίωσή του ...Να το αναγκάσουμε να τα "ακουμπήσει" στο "τραπέζι" και όχι να μας τα κραδαίνει απειλητικά μπροστά στα "μούτρα" μας ...Να σπρώξουμε την εξουσία τού συστήματος πάνω στο "δεκανίκι" τής Αριστεράς, χωρίς όμως να έχει τη δυνατότητα να "ξαναεπιστρέψει" στην αρχική του ισορροπία ...Να το αναγκάσουμε να ρίξει το "βάρος" του στο "δεκανίκι", για να παγιδευτεί ...Να γίνει αναγκαστικά το μέχρι τότε πανίσχυρο αριστερό "δεκανίκι" τού συστήματος μια ασθενής βάση του, που με μια πιθανή του "θραύση" θα το οδηγούσε στην "πτώση" ...Να φέρουμε σε δύσκολη θέση τόσο την καθεστωτική Δεξιά όσο και τη χαφιεδο-Αριστερά.
...Υπομονή χρειαζόταν και πίστη στην ορθότητα της γνώσης και άρα της στρατηγικής που είχε επιλεγεί. Η εξουσία στα χέρια τής Αριστεράς ήταν θέμα χρόνου ν' "αποκαλύψει" την παθογένεια του ελληνικού συστήματος. Η δήθεν Αριστερά των "αγώνων" και της κοινωνικής "ευαισθησίας" με τους κρατικοδίαιτους "στρατούς" των "επαναστατών" και των "διανοουμένων" έπρεπε να "ξεβρακωθεί" ...Να αποκαλυφθεί η σχέση της με τη Δεξιά και με τα αφεντικά τής Πρεσβείας ...Να αποκαλυφθεί το "θέατρο" των πορειών γύρω από την Αμερικανική Πρεσβεία ...Να αποκαλυφθεί το κόμπλεξ τού σταλινικού Τσίπρα να ψελλίσει κάποια κουτσοαμερικανικά μπροστά στον διεφθαρμένο σεξομανή Κλίντον ...Να αποκαλυφθεί η "αγωνία" τής Αλέκας, η οποία έκανε δήλωση "υποταγής", στέλνοντας την κόρη της στο Αμερικανικό Κολέγιο.
Τι απ' όλα θα βλέπαμε σήμερα, αν ο Τσίπρας παρέμενε στην αντιπολίτευση; Ακόμα θα παρίστανε τον "επαναστάτη". Το σύστημα θα έκανε τη δουλειά του με τους Μητσοτάκηδες, τους Βενιζέλους και τις Φώφες και ο Τσίπρας θα εξακολουθούσε να παριστάνει τον "επαναστάτη". Ο άνθρωπος είναι καραγκιόζης ...Spineless, όπως θα έλεγαν τα αφεντικά του στη γλώσσα που πρόσφατα ανακάλυψε ...Κάνει τα χειρότερα και κάνει το κορόιδο ...Τον φτύνουν και κάνει "έξυπνη" πρόγνωση για πιθανή βροχόπτωση. Το ίδιο κάνει κι όλος ο "θίασος" που τον ακολουθεί. Υπογράφουν τα πάντα κι εξακολουθούν να "τσαμπουκαλεύονται" με τα αριστερά τού "τζάμπα". Ξεπουλάνε τα πάντα και μας δηλώνουν πως είναι "επαναστάτες", γιατί ..."στεναχωριούνται", ενώ οι δεξιοί, οι οποίοι θα έκαναν τα ίδια, προφανώς θα ...χαίρονταν. Πετσοκόβουν συντάξεις εργαζομένων και παριστάνουν τους "αριστερούς" με την απαγόρευση των προσευχών στα σχολεία και τους αλλοδαπούς σημαιοφόρους στις παρελάσεις.
Οι άνθρωποι είναι καραγκιόζηδες. Σηκώνουν γροθιές και αρνούνται γραβάτες σε μια κοινωνία, η οποία τους βλέπει μπροστά της να κατεβάζουν "παντελόνια", για να μην δυσαρεστήσουν τις "αφέντρες". Τους βλέπει να πέφτουν στα "τέσσερα", για να εξασφαλίσουν λίγες επιπλέον ημέρες εξουσίας. Πού είναι η "Αριστερά" σήμερα; Πού είναι τα πολυδιαφημισμένα "αγωνιστικά" στελέχη της. Πού είναι οι "ήρωες" των Πολυτεχνείων και των τεκέδων;
Στην πρώτη Κυβέρνηση της Αριστεράς οι υπουργοί - σε όλα τα υπουργεία που ενδιαφέρουν τη Διαπλοκή - είναι φθαρμένοι Πασόκοι. Κυβέρνηση της Αριστεράς με τον διεφθαρμένο Σταθάκη, τον απατεώνα Φλαμπουράρη, τον γιδοβοσκό Πολάκη και τον μονόφρυδο εθνικό μας ξάδερφο. Αυτή η Κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία θα αποδείκνυε το απεχθές τού χρέους, παρέδωσε το τραπεζικό σύστημα - και βέβαια τα αρχεία του - στον "ήρωα" Στουρνάρα, και στη "συντρόφισσα" Κατσέλη. Στον πρώτο της ανασχηματισμό έγινε ακόμα πιο "αριστερή". Παρέδωσε τα κρίσιμα υπουργεία σε έναν "Αμερικανό" οικονομολόγο τής Wall Street και στον προδότη Πιτσιόρλα, που εκποιεί τη δημόσια περιουσία ...Στην κυριολεξία Αριστερά από τα Lidl τής Μέρκελ.
Όλα αυτά - για κάποιον που έχει γνώσεις - ήταν προβλέψιμα. Όλοι όσοι είχαν γνώσεις γνώριζαν τη "φτώχεια" τής Αριστεράς των χαφιέδων και της Ασφάλειας ...Την Αριστερά με το κατά φαντασίαν ηθικό πλεονέκτημα ...Την Αριστερά τής "σαβούρας" και του κοινωνικού "πάτου" με την αγωνιστική "πίστωση" στην Κρατική Ασφάλεια ...Την Αριστερά, η οποία στο "αγροτικό" τής ΠΣΚ έκανε καριέρα με μερικές πέτρες και καδρόνια και μετά πήγαινε να αποζημιωθεί με έναν διορισμό στο Δημόσιο. Όταν λοιπόν κάποιος ξέρει ότι αυτό το "δεκανίκι" τού συστήματος είναι ασθενές και έχει ρόλο μόνον για στιγμιαία υποστήριξη του συστήματος - που μοιάζει με "προσποίηση"—, τότε "σπρώχνει" το σύστημα προς την κατεύθυνσή του, για να ελπίζει σε κατάρρευσή του.
Στην πρώτη Κυβέρνηση της Αριστεράς οι υπουργοί - σε όλα τα υπουργεία που ενδιαφέρουν τη Διαπλοκή - είναι φθαρμένοι Πασόκοι. Κυβέρνηση της Αριστεράς με τον διεφθαρμένο Σταθάκη, τον απατεώνα Φλαμπουράρη, τον γιδοβοσκό Πολάκη και τον μονόφρυδο εθνικό μας ξάδερφο. Αυτή η Κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία θα αποδείκνυε το απεχθές τού χρέους, παρέδωσε το τραπεζικό σύστημα - και βέβαια τα αρχεία του - στον "ήρωα" Στουρνάρα, και στη "συντρόφισσα" Κατσέλη. Στον πρώτο της ανασχηματισμό έγινε ακόμα πιο "αριστερή". Παρέδωσε τα κρίσιμα υπουργεία σε έναν "Αμερικανό" οικονομολόγο τής Wall Street και στον προδότη Πιτσιόρλα, που εκποιεί τη δημόσια περιουσία ...Στην κυριολεξία Αριστερά από τα Lidl τής Μέρκελ.
Όλα αυτά - για κάποιον που έχει γνώσεις - ήταν προβλέψιμα. Όλοι όσοι είχαν γνώσεις γνώριζαν τη "φτώχεια" τής Αριστεράς των χαφιέδων και της Ασφάλειας ...Την Αριστερά με το κατά φαντασίαν ηθικό πλεονέκτημα ...Την Αριστερά τής "σαβούρας" και του κοινωνικού "πάτου" με την αγωνιστική "πίστωση" στην Κρατική Ασφάλεια ...Την Αριστερά, η οποία στο "αγροτικό" τής ΠΣΚ έκανε καριέρα με μερικές πέτρες και καδρόνια και μετά πήγαινε να αποζημιωθεί με έναν διορισμό στο Δημόσιο. Όταν λοιπόν κάποιος ξέρει ότι αυτό το "δεκανίκι" τού συστήματος είναι ασθενές και έχει ρόλο μόνον για στιγμιαία υποστήριξη του συστήματος - που μοιάζει με "προσποίηση"—, τότε "σπρώχνει" το σύστημα προς την κατεύθυνσή του, για να ελπίζει σε κατάρρευσή του.
Όταν λοιπόν ο "επαναστάτης" Τσίπρας εμφανίστηκε στο προσκήνιο, θεωρήσαμε πως είναι δυνατόν η κατάσταση να γίνει εκμεταλλεύσιμη. Γιατί ήταν τότε κατάλληλη η στιγμή και όχι παλαιότερα που κάτω από πιο δύσκολες συνθήκες αντιδρούσε το ελληνικό σύστημα επιτυχώς; ...Γιατί συμβαίνει αυτό που είπαμε. Το ελληνικό σύστημα, εξαιτίας τής Νέας Τάξης, "αρρώστησε" ...Έγινε "διαβητικό". Τα εύκολα δάνεια, τα χρηματιστήρια, οι "φούσκες" τής εποχής Σημίτη το είχαν "αρρωστήσει" ...Ήταν η εποχή που είχαν μάθει και οι γριές τα σουάπ, τα λίμιτ-απ και τα μουαγιέ ...Ήταν εποχή που οι τοκογλύφοι έριξαν φτηνή "γλυκόζη" στην ελληνική οικονομία. Για ελάχιστα χρόνια προκάλεσαν μια τεχνητή "υπερδιέγερση", αλλά αυτό δεν έχει ποτέ καλή κατάληξη. Από εκεί και πέρα τα πράγματα επιδεινώθηκαν με τρομερούς ρυθμούς. Μέσα σε λίγα χρόνια οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι - αλλά και πολύ λιγότεροι - και οι φτωχοί έγιναν άπειροι. Το έγκλημα του Χρηματιστηρίου, η ύφεση και τα Μνημόνια διέλυσαν ό,τι υπήρχε στη χώρα ...Τους νεόπλουτους τους διαδέχθηκαν οι νεόφτωχοι. Η αναγκαστική διορθωτική "ινσουλίνη" θα ισοπέδωνε τα πάντα, εφόσον θα "στέγνωνε" την αγορά από χρήμα.
Η "αρρώστια" είχε αρχίσει να κατατρώει το ελληνικό "κορμί" ...Είχε αρχίσει να "τρώει" τον πιο "παχύ" και "εύρωστο" ιστό της. Καταστράφηκε η μεσαία τάξη και αυτό σημαίνει πως άνοιξε πολύ η "ψαλίδα" μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Ως εκ τούτου οι συμμορίτες τής Αριστεροδεξιάς έχασαν τη "ραχοκοκαλιά" των οπαδών τους ...Έχασαν αυτούς, οι οποίοι είχαν συμφέροντα από τη νομή τής εξουσίας ...Αυτούς, οι οποίοι στήριζαν μονοπώλια εξουσίας, για να πάρουν το μερτικό τους σε θέσεις στο δημόσιο, σε προμήθειες ή δημόσια έργα. Η κατάρρευση αυτού του κοινωνικού "στρώματος" απογύμνωσε το σύστημα εξουσίας από τον "οπλισμό" του και το έκανε ευάλωτο στην εξωτερική παρέμβαση ...Το έκανε ευάλωτο στον λαϊκισμό και στη δημαγωγία. Το έκανε πρόθυμο ν' αναζητά την εύκολη "λύση" με την προθυμία που κάποιος διαβητικός αναζητά τη ζάχαρη σε περίπτωση υπογλυκαιμίας ...Γι' αυτόν τον λόγο διαγνώσαμε τη μεγάλη ευκαιρία.
Δεν έπρεπε να αφήσουμε το σύστημα να παίξει με τα ένστικτα του λαού ...Δεν θέλαμε απλά να χρησιμοποιήσει προς όφελός του τον λαϊκιστή και άρα "ζαχαρώδη" Τσίπρα μέχρι να εκτονωθεί η κατάσταση ...Δεν θέλαμε να τον χρησιμοποιήσει προς όφελός του, παρουσιάζοντάς τον ως έναν σταλινικό μπολσεβίκο, για να ξεκινήσει τη γνωστή "φιλοδημοκρατική" του παράσταση ...Την αντικομμουνιστική παράσταση, η οποία έσωσε κάποτε τους δωσίλογους και βύθισε τον λαό στον Εμφύλιο ...Την παράσταση την οποία προλάβαμε να τη δούμε λίγο στη σημερινή Βουλή ...Προλάβαμε να δούμε τον διεφθαρμένο Βαγγέλη Βενιζέλο να παρασταίνει τον προστάτη τής Δημοκρατίας ...Προλάβαμε να δούμε τον κομμουνιστοφάγο Άδωνη να ζώνεται τα "άρματα" της Δημοκρατίας.
Αυτό ήταν το "θέατρο" που έστηναν τότε ...Το "θέατρο" των δωσίλογων και των προδοτών των Μνημονίων, το οποίο βόλευε το σύστημα και αυτό προφανώς μεθόδευε. Γι' αυτό αμόλησε όλους τους δωσίλογους προδότες να παριστάνουν τους "ήρωες" της Δημοκρατίας και από "απέναντι" να έχουν τον Τσίπρα να μιλάει μονότονα για αριστερή Κυβέρνηση, "αντιστάσεις" και σκισίματα των Μνημονίων. Τότε ακριβώς ήταν η "ευκαιρία" μας. Εφόσον το σύστημα αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι τού λαϊκισμού των χαφιέδων τής Αριστεράς, δεν θα το αφήναμε να το "σταματήσει" εκεί όπου το βόλευε. Με τη γνώση μας έπρεπε να "πιέσουμε" να παιχτεί η "παράσταση" μέχρι τέλους ...Μέχρι να πάρει την εξουσία η "ζαχαρώδης" Αριστερά και όχι μέχρι εκεί που βόλευε την εξουσία, όπου η Αριστερά θα εμφανιζόταν μόνον στιγμιαία ως φόβητρο, που θα απειλούσε να την πάρει.
Είναι λοιπόν κάτι παραπάνω από προφανές ότι η πρωθυπουργία τού δημαγωγού Τσίπρα ήταν ένα "ατύχημα" ...Ένα "ατύχημα", το οποίο οφείλεται στην αδυναμία τής "αρρώστιας" ...Τους "ξέφυγε" η κατάσταση και "κάθισε" παρακάτω η "μπίλια". Το σύστημα απλά ήθελε να "φουσκώσει" τον χρήσιμο Τσίπρα, για να τον χρησιμοποιήσει ως διχαστικό παράγοντα της κοινωνίας ...Να τον χρησιμοποιήσει σαν "ελπίδα" για κάποιους και σαν "φόβητρο" για κάποιους άλλους ...Να διχάσει την κοινωνία, ώστε να αποκτήσει συμμάχους εκεί όπου εκείνη την ώρα υπήρχαν μόνον εχθροί ...Να μεταβιβάσει την εξουσία από τον Σαμαρά σε κάποιον άλλο δικό του άνθρωπο, για να μην κυβερνήσουν δήθεν οι "μπολσεβίκοι" και καταλυθεί η Δημοκρατία ...Να ξαναπαιχτεί δηλαδή το γνωστό και χιλιοπαιγμένο παιχνίδι, όπου την κοινωνική αντίδραση της Δεξιάς θα την έπαιρνε στιγμιαία ένας αριστερός "ήρωας", για να προκαλέσει με τη δύναμή του και τα "αριστερίστικα" "κόλπα" του τα δημοκρατικά ένστικτα του λαού, ώστε η Δεξιά να επιβιώσει ως αναγκαίο "κακό".
Την απόπειρα επανάληψης της πετυχημένης αυτής "εφαρμογής" τού συστήματος τη θεωρήσαμε ευκαιρία. Εφόσον το σύστημα - μετά από τις φοβερές προδοσίες του - έφτασε σε εκείνα τα όρια, ώστε να βγάλει από το "μανίκι" του το εκφοβιστικό "χαρτί" της δημαγωγικής Αριστεράς, έπρεπε - ως λαός - να το αναγκάσουμε να το "παίξει" ...Να το αναγκάσουμε να το "κάψει. Γι' αυτόν τον λόγο από την αρχή υποστηρίζαμε πως συμφέρει τον λαό να πάρει την εξουσία ο χαφιές ο Τσίπρας. Γνωρίζαμε εξ' αρχής πως είναι ένας τενεκές ξεγάνωτος και επαγγελματίας ψεύτης ...Ένας αγράμματος βλάκας, απ' αυτούς που ζούνε με χαρτζιλίκια από τα κόμματα. Γνωρίζαμε πως είναι παντελώς άχρηστος. Γνωρίζαμε πως δεν θα έκανε τίποτε απ' όσα έλεγε.
Εκείνη την ώρα λοιπόν κρίναμε ότι συνέφερε τον λαό να συνεχιστεί η "παράσταση", έστω κι αν θα έπρεπε να δούμε και ν' ανεχθούμε "αυτοσχεδιασμούς" ελλείψει "σεναρίου". Γι' αυτό προτείναμε αναφανδόν και ανενδοίαστα τον Τσίπρα ως επιλογή. Η συνέχιση αυτής της "ροής" ήταν το συμφέρον τού λαού και όχι βέβαια ο ίδιος ο Τσίπρας, ο οποίος παρίστανε τον "επαναστάτη". Γι' αυτόν τον λόγο επιμέναμε από την αρχή υπέρ της επιλογής Τσίπρα. Έπρεπε να βοηθήσει ο κόσμος να "καεί" το "εργαλείο" σωτηρίας που έχει το σύστημα στη "φαρέτρα" του και το οποίο είναι η πάντα διαθέσιμη αριστερή "ζάχαρη" ...Η αριστερή "ζάχαρη" της ελπίδας, η οποία τους βολεύει για να "εκτονώσουν" την κατάσταση και η οποία - μόλις τους βολέψει - εύκολα παρουσιάζεται ως "δηλητήριο". Δίνοντας ο λαός την εξουσία στον Τσίπρα, νόμιζε ότι βρήκε τη "λύση" των προβλημάτων του ...Ένα "διαβητικό" σύστημα πήρε την υποτιθέμενη σωτήρια "ζάχαρη" μπροστά στον κίνδυνο ενός "υπογλυκαιμικού σοκ", το οποίο φαινόταν αναπόφευκτο.
Αυτός ήταν ο στόχος μας και γι' αυτό επιμέναμε με κίνδυνο να παρεξηγηθούμε και να θεωρηθούμε οπαδοί τού Τσίπρα Έπρεπε να "γευτεί" και άρα να δει ο κόσμος τι είδους "ζάχαρη" ήταν η Αριστερά ...Να δει πως αυτή η "ζάχαρη" ήταν καθαρά δημαγωγία και ψέμα με στόχο να παρασύρει τον "άρρωστο" και όχι να τον θεραπεύσει ...Να "φάει" αυτήν τη "ζάχαρη" και όχι μόνον να μην βοηθηθεί, αλλά να κινδυνεύει να οδηγηθεί ακόμα πιο γρήγορα στο "κώμα". Αυτό ήταν το ζητούμενο. Τσίπρα ήθελαν να "παίξουν" τα αφεντικά και οι τοκογλύφοι; ...Τσίπρα θα "έπαιζε" κι ο κόσμος. Το αποτέλεσμα; ...Τραγικό για το σύστημα και βέβαια τραγικό και για εκείνες τις αντιλήψεις, τις οποίες το ίδιο το σύστημα - με πολύ χρήμα και πολύ κόπο - είχε παγιώσει στα χρόνια τής Μεταπολίτευσης.
Η "αρρώστια" είχε αρχίσει να κατατρώει το ελληνικό "κορμί" ...Είχε αρχίσει να "τρώει" τον πιο "παχύ" και "εύρωστο" ιστό της. Καταστράφηκε η μεσαία τάξη και αυτό σημαίνει πως άνοιξε πολύ η "ψαλίδα" μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Ως εκ τούτου οι συμμορίτες τής Αριστεροδεξιάς έχασαν τη "ραχοκοκαλιά" των οπαδών τους ...Έχασαν αυτούς, οι οποίοι είχαν συμφέροντα από τη νομή τής εξουσίας ...Αυτούς, οι οποίοι στήριζαν μονοπώλια εξουσίας, για να πάρουν το μερτικό τους σε θέσεις στο δημόσιο, σε προμήθειες ή δημόσια έργα. Η κατάρρευση αυτού του κοινωνικού "στρώματος" απογύμνωσε το σύστημα εξουσίας από τον "οπλισμό" του και το έκανε ευάλωτο στην εξωτερική παρέμβαση ...Το έκανε ευάλωτο στον λαϊκισμό και στη δημαγωγία. Το έκανε πρόθυμο ν' αναζητά την εύκολη "λύση" με την προθυμία που κάποιος διαβητικός αναζητά τη ζάχαρη σε περίπτωση υπογλυκαιμίας ...Γι' αυτόν τον λόγο διαγνώσαμε τη μεγάλη ευκαιρία.
Δεν έπρεπε να αφήσουμε το σύστημα να παίξει με τα ένστικτα του λαού ...Δεν θέλαμε απλά να χρησιμοποιήσει προς όφελός του τον λαϊκιστή και άρα "ζαχαρώδη" Τσίπρα μέχρι να εκτονωθεί η κατάσταση ...Δεν θέλαμε να τον χρησιμοποιήσει προς όφελός του, παρουσιάζοντάς τον ως έναν σταλινικό μπολσεβίκο, για να ξεκινήσει τη γνωστή "φιλοδημοκρατική" του παράσταση ...Την αντικομμουνιστική παράσταση, η οποία έσωσε κάποτε τους δωσίλογους και βύθισε τον λαό στον Εμφύλιο ...Την παράσταση την οποία προλάβαμε να τη δούμε λίγο στη σημερινή Βουλή ...Προλάβαμε να δούμε τον διεφθαρμένο Βαγγέλη Βενιζέλο να παρασταίνει τον προστάτη τής Δημοκρατίας ...Προλάβαμε να δούμε τον κομμουνιστοφάγο Άδωνη να ζώνεται τα "άρματα" της Δημοκρατίας.
Αυτό ήταν το "θέατρο" που έστηναν τότε ...Το "θέατρο" των δωσίλογων και των προδοτών των Μνημονίων, το οποίο βόλευε το σύστημα και αυτό προφανώς μεθόδευε. Γι' αυτό αμόλησε όλους τους δωσίλογους προδότες να παριστάνουν τους "ήρωες" της Δημοκρατίας και από "απέναντι" να έχουν τον Τσίπρα να μιλάει μονότονα για αριστερή Κυβέρνηση, "αντιστάσεις" και σκισίματα των Μνημονίων. Τότε ακριβώς ήταν η "ευκαιρία" μας. Εφόσον το σύστημα αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι τού λαϊκισμού των χαφιέδων τής Αριστεράς, δεν θα το αφήναμε να το "σταματήσει" εκεί όπου το βόλευε. Με τη γνώση μας έπρεπε να "πιέσουμε" να παιχτεί η "παράσταση" μέχρι τέλους ...Μέχρι να πάρει την εξουσία η "ζαχαρώδης" Αριστερά και όχι μέχρι εκεί που βόλευε την εξουσία, όπου η Αριστερά θα εμφανιζόταν μόνον στιγμιαία ως φόβητρο, που θα απειλούσε να την πάρει.
Είναι λοιπόν κάτι παραπάνω από προφανές ότι η πρωθυπουργία τού δημαγωγού Τσίπρα ήταν ένα "ατύχημα" ...Ένα "ατύχημα", το οποίο οφείλεται στην αδυναμία τής "αρρώστιας" ...Τους "ξέφυγε" η κατάσταση και "κάθισε" παρακάτω η "μπίλια". Το σύστημα απλά ήθελε να "φουσκώσει" τον χρήσιμο Τσίπρα, για να τον χρησιμοποιήσει ως διχαστικό παράγοντα της κοινωνίας ...Να τον χρησιμοποιήσει σαν "ελπίδα" για κάποιους και σαν "φόβητρο" για κάποιους άλλους ...Να διχάσει την κοινωνία, ώστε να αποκτήσει συμμάχους εκεί όπου εκείνη την ώρα υπήρχαν μόνον εχθροί ...Να μεταβιβάσει την εξουσία από τον Σαμαρά σε κάποιον άλλο δικό του άνθρωπο, για να μην κυβερνήσουν δήθεν οι "μπολσεβίκοι" και καταλυθεί η Δημοκρατία ...Να ξαναπαιχτεί δηλαδή το γνωστό και χιλιοπαιγμένο παιχνίδι, όπου την κοινωνική αντίδραση της Δεξιάς θα την έπαιρνε στιγμιαία ένας αριστερός "ήρωας", για να προκαλέσει με τη δύναμή του και τα "αριστερίστικα" "κόλπα" του τα δημοκρατικά ένστικτα του λαού, ώστε η Δεξιά να επιβιώσει ως αναγκαίο "κακό".
Την απόπειρα επανάληψης της πετυχημένης αυτής "εφαρμογής" τού συστήματος τη θεωρήσαμε ευκαιρία. Εφόσον το σύστημα - μετά από τις φοβερές προδοσίες του - έφτασε σε εκείνα τα όρια, ώστε να βγάλει από το "μανίκι" του το εκφοβιστικό "χαρτί" της δημαγωγικής Αριστεράς, έπρεπε - ως λαός - να το αναγκάσουμε να το "παίξει" ...Να το αναγκάσουμε να το "κάψει. Γι' αυτόν τον λόγο από την αρχή υποστηρίζαμε πως συμφέρει τον λαό να πάρει την εξουσία ο χαφιές ο Τσίπρας. Γνωρίζαμε εξ' αρχής πως είναι ένας τενεκές ξεγάνωτος και επαγγελματίας ψεύτης ...Ένας αγράμματος βλάκας, απ' αυτούς που ζούνε με χαρτζιλίκια από τα κόμματα. Γνωρίζαμε πως είναι παντελώς άχρηστος. Γνωρίζαμε πως δεν θα έκανε τίποτε απ' όσα έλεγε.
Εκείνη την ώρα λοιπόν κρίναμε ότι συνέφερε τον λαό να συνεχιστεί η "παράσταση", έστω κι αν θα έπρεπε να δούμε και ν' ανεχθούμε "αυτοσχεδιασμούς" ελλείψει "σεναρίου". Γι' αυτό προτείναμε αναφανδόν και ανενδοίαστα τον Τσίπρα ως επιλογή. Η συνέχιση αυτής της "ροής" ήταν το συμφέρον τού λαού και όχι βέβαια ο ίδιος ο Τσίπρας, ο οποίος παρίστανε τον "επαναστάτη". Γι' αυτόν τον λόγο επιμέναμε από την αρχή υπέρ της επιλογής Τσίπρα. Έπρεπε να βοηθήσει ο κόσμος να "καεί" το "εργαλείο" σωτηρίας που έχει το σύστημα στη "φαρέτρα" του και το οποίο είναι η πάντα διαθέσιμη αριστερή "ζάχαρη" ...Η αριστερή "ζάχαρη" της ελπίδας, η οποία τους βολεύει για να "εκτονώσουν" την κατάσταση και η οποία - μόλις τους βολέψει - εύκολα παρουσιάζεται ως "δηλητήριο". Δίνοντας ο λαός την εξουσία στον Τσίπρα, νόμιζε ότι βρήκε τη "λύση" των προβλημάτων του ...Ένα "διαβητικό" σύστημα πήρε την υποτιθέμενη σωτήρια "ζάχαρη" μπροστά στον κίνδυνο ενός "υπογλυκαιμικού σοκ", το οποίο φαινόταν αναπόφευκτο.
Αυτός ήταν ο στόχος μας και γι' αυτό επιμέναμε με κίνδυνο να παρεξηγηθούμε και να θεωρηθούμε οπαδοί τού Τσίπρα Έπρεπε να "γευτεί" και άρα να δει ο κόσμος τι είδους "ζάχαρη" ήταν η Αριστερά ...Να δει πως αυτή η "ζάχαρη" ήταν καθαρά δημαγωγία και ψέμα με στόχο να παρασύρει τον "άρρωστο" και όχι να τον θεραπεύσει ...Να "φάει" αυτήν τη "ζάχαρη" και όχι μόνον να μην βοηθηθεί, αλλά να κινδυνεύει να οδηγηθεί ακόμα πιο γρήγορα στο "κώμα". Αυτό ήταν το ζητούμενο. Τσίπρα ήθελαν να "παίξουν" τα αφεντικά και οι τοκογλύφοι; ...Τσίπρα θα "έπαιζε" κι ο κόσμος. Το αποτέλεσμα; ...Τραγικό για το σύστημα και βέβαια τραγικό και για εκείνες τις αντιλήψεις, τις οποίες το ίδιο το σύστημα - με πολύ χρήμα και πολύ κόπο - είχε παγιώσει στα χρόνια τής Μεταπολίτευσης.
Μέσα σε δύο χρόνια όλος ο "μύθος" τής Αριστεράς, ο οποίος καλλιεργήθηκε για πάνω από μισό αιώνα, εξανεμίστηκε. Ο "βόθρος" τής Αριστεράς ξεχείλισε και "έπνιξε" τα πάντα. Οι αριστεροί μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια εξευτελίστηκαν όσο δεν πάει άλλο. Όχι μόνον οι κυβερνητικοί, αλλά και οι "δορυφόροι". Αποδείχθηκαν οπορτουνιστές, αριβίστες και συμφεροντολόγοι όσο κανένας άλλος. Πραγματικές "κατσαρίδες", που μπροστά στην επιβίωση δεν έχουν καμία αναστολή. Ο ένας "πουλούσε" τον άλλο, για να βολευτεί σε μια θεσούλα στη Βουλή τής προδοσίας. Ποιον να πρωτοθυμηθούμε ...Τον Κουβέλη, τον Ψαριανό ή τον Λυκούδη; Μιλάμε για "βόθρο". Αυτόν τον "βόθρο" άνοιξε η "επιτυχία" τού Τσίπρα. Αν δεν σχημάτιζε Κυβέρνηση ο Τσίπρας, όλοι αυτοί θα ήταν συνοδοιπόροι και θα "κρύβονταν" σε μια "αγέλη" "ηρωικών" και "αντιμνημονιακών" συντρόφων. Η ανάληψη της εξουσίας από την Αριστερά δίχασε την "αγέλη" των αρπακτικών και των παρασίτων. Ανάγκασε όλες τις "κατσαρίδες", που δεν χωρούσαν στο κυβερνητικό κόμμα, να κάνουν το μόνο που γνώριζαν να "πουλάνε" και άρα να πάρουν θέση "απέναντι".
Από εκεί και πέρα όλα έγιναν όπως ήταν φυσιολογικό γι' αυτού του είδους το δυναμικό. Ο Τσίπρας, προκειμένου ως εξουσία να εξυπηρετήσει τα αφεντικά του, "εξανέμισε" όλη την αριστερή "πίστωση". "Ο λαός, πλέον, δεν ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά". Τώρα αρκεί κάποιος να δηλώσει αριστερός και στην καλύτερη περίπτωση θα προκαλέσει το γέλιο ...αν δεν τον αρχίσουν στις κλωτσιές ...Πραγματικές κλωτσιές, γιατί μπορεί ο κόσμος να ανέχεται τη φτώχεια ή την εκμετάλλευση, αλλά δεν μπορεί πλέον να ανέχεται την κοροϊδία ...Δεν μπορεί να ανέχεται τον κρατικοδίαιτο Πολάκη - ο οποίος υπογράφει τα πάντα - να του λέει ότι η Αριστερά ξέρει να πολεμάει. Ποιον ξέρει να πολεμάει; ...Τον λαό; ...Γιατί απέναντι στους δανειστές είναι προφανές ότι δεν πολεμάει ...Απέναντι στους δανειστές έχει πάρει όλες τις "στάσεις" στον οριζόντιο άξονα ...Δεν μπορεί να ανέχεται την κάθε αριστερή "Κατίνα" να του λέει ότι μπορεί να επιβιώσει με γεμιστές πιπεριές ...Δεν μπορεί να ανέχεται τον εθνικό "ξάδερφο" να δηλώνει υπερήφανος για την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, τη στιγμή που έπιασε "στασίδι" στην εξουσία, υποσχόμενος τα αντίθετα.
Ο Τσίπρας έχει ήδη εξασφαλίσει περίοπτη θέση στην ελληνική ιστορία, γιατί θα είναι αυτός, ο οποίος εξευτέλισε την Αριστερά. Για να καθίσει άρον-άρον στην καρέκλα τής εξουσίας, της έβγαλε το "πέπλο" και αποκάλυψε την ασχήμια της ...Αποκάλυψε τους "κατασκευαστές" της ...Αποκάλυψε τον χαφιεδισμό της. Αυτό ήταν το ποθούμενο για όλους εμάς, οι οποίοι πολεμάμε το σύστημα.
Ο Τσίπρας έχει ήδη εξασφαλίσει περίοπτη θέση στην ελληνική ιστορία, γιατί θα είναι αυτός, ο οποίος εξευτέλισε την Αριστερά. Για να καθίσει άρον-άρον στην καρέκλα τής εξουσίας, της έβγαλε το "πέπλο" και αποκάλυψε την ασχήμια της ...Αποκάλυψε τους "κατασκευαστές" της ...Αποκάλυψε τον χαφιεδισμό της. Αυτό ήταν το ποθούμενο για όλους εμάς, οι οποίοι πολεμάμε το σύστημα.
Τώρα πλέον μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως δεν υπάρχει καμία πολιτική "σκηνή" στην Ελλάδα. Αυτοί, οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί να "εξευτελίζουν" τη Δεξιά, αυτοεξευτελίζονται καθημερινά λόγω της εξουσίας. Οι αριστεροί ρολίστες, οι οποίοι έπαιρναν τα πλούσια "μεροκάματά" τους σαν "επαναστάτες" και "αντιδραστικοί", κάθονται τώρα να τους "φτύνει" ο κόσμος ως καθεστωτικούς μόνο και μόνο για να κλέψουν καμιά επιπλέον μέρα στις θέσεις εξουσίας ...
Ούτε καν την αισθητική αυτών των κρατικοδίαιτων επαγγελματιών φτωχομπινέδων δεν ανέχεται. Γραβάτες μπορεί να μην φοράει ο "επαναστάτης" Τσίπρας, αλλά έμαθε γρήγορα τα ακριβά κουστούμια τής μπουρζουαζίας ως γνήσιος εκπρόσωπος της μπουρτζοβλαχίας. Φόρεσε και ο ξυπόλητος Καρανίκας Hogan και κανείς πλέον δεν ξέρει τι είναι διατεθειμένος να κάνει για να τα διατηρήσει.
Αυτός είναι ο "θρίαμβος" της Αριστεράς. Οι αριστεροί χαφιέδες τής Δεξιάς κατόρθωσαν επιτέλους και έγιναν και οι ίδιοι χαφιέδες των ξένων. Τώρα είναι ίσοι με τους δεξιούς ...Τους κοιτάνε στα "μάτια". Δεν θα μιλάνε μόνον οι Καραμανλήδες, οι Μητσοτάκηδες και οι Παπανδρέου απευθείας με την Πρεσβεία ...Θα μιλάνε και οι Τσιπραίοι, οι οποίοι πρόσφατα έμαθαν και κάτι κουτσοαγγλικά ...Συνάδερφοι, και άρα όλοι μαζί "απέναντι" στον κόσμο. Τώρα θα "υποδέχονται" κι αυτοί τους πρώην "φονιάδες των λαών Αμερικάνους". Τώρα θα "ξεκατινιάζονται" κι αυτοί για μια "καρέκλα" δίπλα στο αφεντικό ...Στο "ληγμένο" αφεντικό ...Επιτέλους απαλείφθηκαν οι διαφορές μεταξύ τους.
Αυτός είναι ο "θρίαμβος" της Αριστεράς. Οι αριστεροί χαφιέδες τής Δεξιάς κατόρθωσαν επιτέλους και έγιναν και οι ίδιοι χαφιέδες των ξένων. Τώρα είναι ίσοι με τους δεξιούς ...Τους κοιτάνε στα "μάτια". Δεν θα μιλάνε μόνον οι Καραμανλήδες, οι Μητσοτάκηδες και οι Παπανδρέου απευθείας με την Πρεσβεία ...Θα μιλάνε και οι Τσιπραίοι, οι οποίοι πρόσφατα έμαθαν και κάτι κουτσοαγγλικά ...Συνάδερφοι, και άρα όλοι μαζί "απέναντι" στον κόσμο. Τώρα θα "υποδέχονται" κι αυτοί τους πρώην "φονιάδες των λαών Αμερικάνους". Τώρα θα "ξεκατινιάζονται" κι αυτοί για μια "καρέκλα" δίπλα στο αφεντικό ...Στο "ληγμένο" αφεντικό ...Επιτέλους απαλείφθηκαν οι διαφορές μεταξύ τους.
Αυτό ήταν το κέρδος τής τακτικής που θεωρούσαμε ιδανική και αυτό το κέρδος είναι μεγάλο. Το ελληνικό "σύστημα" δεν πρόσεξε όσο θα έπρεπε την "αρρώστια" του. Αντιδρώντας σαν υγιές, έπαιξε το παλιό του παιχνίδι, αγνοώντας τον κίνδυνο ...Στο τέλος την έφαγε τη "ζάχαρη" που το τάισε ο κόσμος με την ψήφο του και κατάλαβε πως ούτε μ' αυτήν έχει σωτηρία. Τώρα βρίσκεται στο "κώμα" των Μνημονίων. Ο κόσμος πλέον το έχει εγκαταλείψει και μπορεί ανά πάσα στιγμή να τους "αδειάσει" με ένα δημοψηφισματικού τύπου δίλημμα.
Αυτό ήταν το ζητούμενο της στρατηγικής μας ...Να "νεκρωθεί" το ελληνικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα ...Να γίνει ένα "άκρο" για το παγκόσμιο σύστημα, το οποίο πρέπει να "ακρωτηριαστεί" λόγω του Διαβήτη ...Να γίνει ένα "άκρο", το οποίο θα απειλεί την υγεία τού συνόλου τού συστήματος. Για να επιτευχθεί αυτό, θα έπρεπε να αποσυνδεθεί τελείως ο λαός από την οποιαδήποτε εξουσία θα του έβαζαν μπροστά του οι ισχυροί ...Να καεί το πολιτικό προσωπικό της Αριστεράς ...Να μην μπορούν με αριστερούς "λαγούς" τού λαϊκισμού να τον παρασύρουν σε ψεύτικες λύσεις, εξασφαλίζοντας παρατάσεις ζωής μέχρι να τους σώσουν οι ξένοι ...Να ξεπεράσει το ελληνικό σύστημα ακόμα και το στάδιο τής εσπευσμένης χρήσης της "ζάχαρης" για την καταπολέμηση του "υπογλυκαιμικού σοκ" και να μην είχε τίποτε άλλο ως επιλογή ...Να ξεπεράσει δηλαδή και το στάδιο των "μαγικών" λύσεων των δημαγωγών και των λαϊκιστών, χωρίς ελπίδες να συνέρθει ...Να "φάει" και τον Τσίπρα και να μην συνέρχεται.
Στόχος τής στρατηγικής μας ήταν να "κάψει" το σύστημα ΟΛΑ τα χαρτιά του, ώστε να μην έχει "χαρτιά" να συνεχίσει το "παιχνίδι" του ...Να μπει στη διαδικασία τής πλειοδοτικής διαδικασίας - και άρα της δημοψηφισματικής λογικής—, αλλά να "ξοδευτούν" οι προβοκάτορες πλειοδότες ...Να "ξοδευτούν" οι δικοί του "στημένοι" πλειοδότες ...Να "ξοδευτούν" οι "Κασιδιάρηδες" και οι "Τσιπραίοι" πλειοδότες, οι οποίοι ήταν χρήσιμοι μόνον για να "σύρουν" τη democracy στη διαδικασία τής "διελκυστίνδας" ...Στη διαδικασία τού "αυτοί" ή "εμείς" ...Στην διαδικασία να διαλέγει ανάμεσα σε "προδότες" ή "σωτήρες". Αυτό ήταν το ζητούμενο ...Να δημιουργήσουμε "Κερκόπορτα", για να ανοίξει το σύστημα της democracy ακόμα και χωρίς τη θέλησή του ...Να δημιουργήσουμε εκείνες τις συνθήκες, οι οποίες θα παρακάμπτουν την ελεγχόμενη από το ίδιο δημοκρατική λειτουργία των δικομματικών μονοπωλίων.
Με τον τρόπο αυτόν μπορεί ακόμα και ΕΝΑΣ άνθρωπος ΜΟΝΟΣ του να το νικήσει, χωρίς να έχει καν την ανάγκη ενός υποτυπώδους κομματικού μηχανισμού. Όταν ένας Τραμπ ή ένας Φάραντς μπορούν να αλλάξουν την "πορεία" ενός συστήματος, έχοντας απέναντί τους τούς γίγαντες των δικομματισμών, των ΜΜΕ και των τοκογλύφων, ευνόητα είναι μερικά πράγματα ...Το σύστημα απέκτησε "Κερκόπορτα" που δεν κλείνει. Στο πρώτο σοβαρό δίλημμα, που θα τεθεί στον κόσμο ως ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, θα παρατήσουν τους πολιτικούς χωρίς δεύτερη σκέψη...
...Ή αυτοί ...ή... ο ΥΔΡΟΧΟΟΣ.
...Ή τίποτα ...ή... τα ΠΑΝΤΑ.
Το προφανές τής επιλογής θα τους εξαφανίσει άπαξ και δια παντός.
Απόσπασμα από το άρθρο Aquarius ante portas
Πηγή
Αυτό ήταν το ζητούμενο της στρατηγικής μας ...Να "νεκρωθεί" το ελληνικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα ...Να γίνει ένα "άκρο" για το παγκόσμιο σύστημα, το οποίο πρέπει να "ακρωτηριαστεί" λόγω του Διαβήτη ...Να γίνει ένα "άκρο", το οποίο θα απειλεί την υγεία τού συνόλου τού συστήματος. Για να επιτευχθεί αυτό, θα έπρεπε να αποσυνδεθεί τελείως ο λαός από την οποιαδήποτε εξουσία θα του έβαζαν μπροστά του οι ισχυροί ...Να καεί το πολιτικό προσωπικό της Αριστεράς ...Να μην μπορούν με αριστερούς "λαγούς" τού λαϊκισμού να τον παρασύρουν σε ψεύτικες λύσεις, εξασφαλίζοντας παρατάσεις ζωής μέχρι να τους σώσουν οι ξένοι ...Να ξεπεράσει το ελληνικό σύστημα ακόμα και το στάδιο τής εσπευσμένης χρήσης της "ζάχαρης" για την καταπολέμηση του "υπογλυκαιμικού σοκ" και να μην είχε τίποτε άλλο ως επιλογή ...Να ξεπεράσει δηλαδή και το στάδιο των "μαγικών" λύσεων των δημαγωγών και των λαϊκιστών, χωρίς ελπίδες να συνέρθει ...Να "φάει" και τον Τσίπρα και να μην συνέρχεται.
Στόχος τής στρατηγικής μας ήταν να "κάψει" το σύστημα ΟΛΑ τα χαρτιά του, ώστε να μην έχει "χαρτιά" να συνεχίσει το "παιχνίδι" του ...Να μπει στη διαδικασία τής πλειοδοτικής διαδικασίας - και άρα της δημοψηφισματικής λογικής—, αλλά να "ξοδευτούν" οι προβοκάτορες πλειοδότες ...Να "ξοδευτούν" οι δικοί του "στημένοι" πλειοδότες ...Να "ξοδευτούν" οι "Κασιδιάρηδες" και οι "Τσιπραίοι" πλειοδότες, οι οποίοι ήταν χρήσιμοι μόνον για να "σύρουν" τη democracy στη διαδικασία τής "διελκυστίνδας" ...Στη διαδικασία τού "αυτοί" ή "εμείς" ...Στην διαδικασία να διαλέγει ανάμεσα σε "προδότες" ή "σωτήρες". Αυτό ήταν το ζητούμενο ...Να δημιουργήσουμε "Κερκόπορτα", για να ανοίξει το σύστημα της democracy ακόμα και χωρίς τη θέλησή του ...Να δημιουργήσουμε εκείνες τις συνθήκες, οι οποίες θα παρακάμπτουν την ελεγχόμενη από το ίδιο δημοκρατική λειτουργία των δικομματικών μονοπωλίων.
Με τον τρόπο αυτόν μπορεί ακόμα και ΕΝΑΣ άνθρωπος ΜΟΝΟΣ του να το νικήσει, χωρίς να έχει καν την ανάγκη ενός υποτυπώδους κομματικού μηχανισμού. Όταν ένας Τραμπ ή ένας Φάραντς μπορούν να αλλάξουν την "πορεία" ενός συστήματος, έχοντας απέναντί τους τούς γίγαντες των δικομματισμών, των ΜΜΕ και των τοκογλύφων, ευνόητα είναι μερικά πράγματα ...Το σύστημα απέκτησε "Κερκόπορτα" που δεν κλείνει. Στο πρώτο σοβαρό δίλημμα, που θα τεθεί στον κόσμο ως ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, θα παρατήσουν τους πολιτικούς χωρίς δεύτερη σκέψη...
...Ή αυτοί ...ή... ο ΥΔΡΟΧΟΟΣ.
...Ή τίποτα ...ή... τα ΠΑΝΤΑ.
Το προφανές τής επιλογής θα τους εξαφανίσει άπαξ και δια παντός.
Απόσπασμα από το άρθρο Aquarius ante portas
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου