Με ρώτησες γιε μου τι είναι ο ήρωας.

Με ρώτησες γιε μου τι είναι ο ήρωας.
Θα σου πω. Και λάβε υπ’ όψη σου ότι αυτή η ερώτηση με απασχολει και μένα, σ’ όλη μου τη ζωή. 
Τολμω να πω πως γνωρίζω την απάντηση:...

Ο ήρωας είναι ένας ερωτευμένος.
Μη χαμογελάς, δεν τα έχω χάσει ακόμη, ξέρω καλά τι σου λέω. Υπάρχει το καθήκον και υπάρχει και ο ηρωισμός. Όπως υπάρχει αγάπη και έρωτας.
Το καθήκον είναι σαν την αγάπη. Αγαπάς την Ελλάδα, αγαπάς τους δικούς σου ανθρώπους, αγαπάς τους συναδέλφους στη Διμοιρία και το Λόχο, πολεμάς για αυτούς και αν χρειαστεί ή αν είσαι άτυχος, αν σου είναι γραμμένο, δίνεις και τη ζωή σου. Αυτό είναι το καθήκον. Αγάπη …
Ο ηρωισμός είναι κάτι πέρα και πάνω από το καθήκον. Έτσι λένε και τα βιβλία έτσι λένε και οι στρατιωτικοί κανονισμοί. Τι είναι πάνω από την αγάπη; Τι είναι αυτό που μπορεί να σε κάνει να φερθείς παράφορα, να ξεπεράσεις κάθε λογική, να αψηφίσεις κάθε κίνδυνο, να δώσεις τη ζωή σου για τους άλλους, να δώσεις και τη ζωή σου για ότι αγαπάς;
Για σκέψου το: Μόνο ο έρωτας σε κάνει να φερθείς τόσο παράφορα. Έρωτας τρελός, που σε κάνει κάποιες στιγμές να μη λογαριάζεις τίποτα. Ο ηρωισμός είναι σαν τον έρωτα: Σαν μια τρελή και παράφορη αγάπη, που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα και να ζεις μόνο για τη στιγμή. Και όπως όλοι οι άνθρωποι μπορούν να ερωτευθούν παράφορα, έτσι και όλοι οι πολεμιστές μπορούν να γίνουν ήρωες. Να κινδυνέψουν και να σκοτωθούν, για κάτι που αγαπούν παράφορα.
Ονόμασέ το Πατρίδα, ονόμασέ το Τιμή, ονόμασέ το Συντροφικότητα, αυτό το «κάτι» έχει πολλά ονόματα.
Όχι, δεν ήταν όλοι ήρωες όσοι σκοτώθηκαν. Υπήρξαν και αυτοί που ήταν απλά άτυχοι. Η σφαίρα ή η οβίδα που τους σκότωσε, θα μπορούσε να έχει πετύχει τον διπλανό τους. Και αυτός που σκοτώθηκε και αυτός που έζησε, έκαναν εξ ίσου το καθήκον τους την ώρα εκείνη. Για το καθήκον αυτό, υπάκουσαν στη Διαταγή που έλεγε «επιτεθείτε» ή «μείνετε στη θέση σας και πολεμήστε μέχρι την τελευταία σας σφαίρα». Και έκαναν το καθήκον τους, νεκροί και ζωντανοί, άτυχοι και τυχεροί, αφήνοντας το Χάρο να διαλέξει.
Αλλά υπήρξαν και αυτοί που έκαναν πράξεις που δεν τις πρόσταζε το καθήκον. Πράξεις ηρωικές. Αυτός που ορμάει πρώτος στο εχθρικό χαράκωμα ή πάνω στα εχθρικά πολυβόλα, ο Αξιωματικός που πηγαίνει μπροστά έφιππος για να δίνει θάρρος στους Οπλίτες του, αυτοί ξεπερνούν την ώρα εκείνη τα όρια και τις προσταγές του καθήκοντος.
Σαν τον ερωτευμένο που δε λογαριάζει τίποτα.
Αυτός είναι ο ήρωας. Κατάλαβες;"

πηγή