Σύμφωνα με τον Yuval Noah Harari, ιστορικό, μελλοντολόγο και σύμβουλο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), “απλά δεν χρειαζόμαστε.....
τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού” στον σημερινό κόσμο.Λέει ότι οι σύγχρονες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, καθιστούν την ανθρώπινη εργασία οικονομικά και στρατιωτικά “περιττή”.
Ο Harari, ο οποίος είναι βασικός σύμβουλος του Klaus Schwab και του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, έκανε τις παρατηρήσεις του κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης με τον Chris Anderson, τον επικεφαλής του TED.
Το Breitbart αναφέρει: Ο ίδιος εκτίμησε ότι η εκτεταμένη σύγχρονη απογοήτευση μεταξύ των “απλών ανθρώπων” έχει τις ρίζες της στο φόβο ότι θα μείνουν “πίσω” σε ένα μέλλον που θα διοικείται από “έξυπνους ανθρώπους”. Οι φόβοι αυτοί είναι δικαιολογημένοι, πρόσθεσε, δεδομένης της πρόβλεψής του ότι οι αναδυόμενες τεχνολογίες θα εκτοπίσουν τις οικονομικές ανάγκες σε πολλές κατηγορίες της υπάρχουσας εργασίας:
Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ότι μένουν πίσω και ότι παραλείπονται από την ιστορία, ακόμη και αν οι υλικές τους συνθήκες εξακολουθούν να είναι σχετικά καλές. Στον 20ό αιώνα, αυτό που ήταν κοινό σε όλες τις ιστορίες – τη φιλελεύθερη, τη φασιστική, την κομμουνιστική – είναι ότι οι μεγάλοι ήρωες της ιστορίας ήταν οι απλοί άνθρωποι, όχι απαραίτητα όλοι οι άνθρωποι, αλλά αν ζούσες, ας πούμε, στη Σοβιετική Ένωση τη δεκαετία του 1930, η ζωή ήταν πολύ ζοφερή, αλλά όταν κοιτούσες τις προπαγανδιστικές αφίσες στους τοίχους που απεικόνιζαν το ένδοξο μέλλον, ήσουν εκεί. Κοιτούσες τις αφίσες που έδειχναν εργάτες χάλυβα και αγρότες σε ηρωικές πόζες, και ήταν προφανές ότι αυτό είναι το μέλλον.
Τώρα, όταν οι άνθρωποι κοιτάζουν τις αφίσες στους τοίχους ή ακούνε τις ομιλίες TED, ακούνε πολλές από αυτές τις μεγάλες ιδέες και τις μεγάλες λέξεις για τη μηχανική μάθηση και τη γενετική μηχανική και το blockchain και την παγκοσμιοποίηση, και δεν είναι εκεί. Δεν αποτελούν πλέον μέρος της ιστορίας του μέλλοντος, και νομίζω ότι – και πάλι, αυτό είναι μια υπόθεση – αν προσπαθήσω να κατανοήσω και να συνδεθώ με τη βαθιά δυσαρέσκεια των ανθρώπων, σε πολλά μέρη του κόσμου, μέρος αυτού που μπορεί να συμβαίνει εκεί είναι ότι οι άνθρωποι συνειδητοποιούν – και είναι σωστό να το σκέφτονται αυτό – ότι, “Το μέλλον δεν με χρειάζεται. Έχετε όλους αυτούς τους έξυπνους ανθρώπους στην Καλιφόρνια και στη Νέα Υόρκη και στο Πεκίνο, και σχεδιάζουν αυτό το καταπληκτικό μέλλον με την τεχνητή νοημοσύνη και τη βιο-μηχανική και την παγκόσμια συνδεσιμότητα και ό,τι άλλο, και δεν με χρειάζονται. Ίσως αν είναι καλοί, να μου πετάξουν μερικά ψίχουλα, όπως το καθολικό βασικό εισόδημα”, αλλά είναι πολύ χειρότερο ψυχολογικά να νιώθεις ότι είσαι άχρηστος παρά να νιώθεις ότι σε εκμεταλλεύονται.
Ο Harari αντιπαρέβαλε τον 20ό αιώνα με τον 21ο, ενώ προέβλεψε αυτό που είπε ότι είναι η προοδευτικά μειούμενη ανάγκη του τρέχοντος αιώνα και των μελλοντικών οικονομιών για τον άνθρωπο. Είπε χαρακτηριστικά: “Ο κ. Harari είπε ότι ο κόσμος θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός:
αιώνα – και δεν έχει σημασία αν βρίσκεστε στις Ηνωμένες Πολιτείες με τον Ρούσβελτ ή αν βρίσκεστε στη Γερμανία με τον Χίτλερ ή ακόμη και στην ΕΣΣΔ με τον Στάλιν – και σκέφτεστε να οικοδομήσετε το μέλλον, τότε τα δομικά σας υλικά είναι αυτά τα εκατομμύρια των ανθρώπων που εργάζονται σκληρά στα εργοστάσια, στις φάρμες, στους στρατιώτες. Τους χρειάζεστε. Δεν έχετε κανένα είδος μέλλοντος χωρίς αυτούς.
“Τώρα, προχωρήστε γρήγορα στις αρχές του 21ου αιώνα, όταν απλά δεν χρειαζόμαστε τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού”, κατέληξε, “επειδή επειδή το μέλλον αφορά την ανάπτυξη όλο και πιο εξελιγμένης τεχνολογίας, όπως η τεχνητή νοημοσύνη [και] η βιομηχανική, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνεισφέρουν τίποτα σε αυτό, εκτός ίσως από τα δεδομένα τους, και ό,τι κάνουν ακόμα οι άνθρωποι που είναι χρήσιμο, αυτές οι τεχνολογίες θα το κάνουν όλο και περισσότερο περιττό και θα καταστήσουν δυνατή την αντικατάσταση των ανθρώπων”.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου