Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε....
Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα! Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να …. ανακοινώσει το φοβερό νέο!
– Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:
– “Κύρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!”
Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:
– “Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!”
Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:
– “Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα”.
Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:
– “Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!”. Και το βόδι απάντησε:
– “Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου!”
Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας! Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι… Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.
Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Αλίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες… Έτσι ο αγρότης «έσφαξε την κότα» για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!
Η γυναίκα όμως πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8ωρο. Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να «σφάξει το γουρούνι». Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλίτωσε! Πέθανε! Στην κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να «σφάξει το βόδι».
Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν’-έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη…
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ :
Χάσαμε την ανθρωπιά μας. και ενισχύσαμε τον ατομισμό μας…!
Όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο.
Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ’ αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή.
Ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας.
Eίμαστε σαν τις ίνες ενός υφάσματος.
Και αν ένα μέρος του υφάσματος χαλάσει, το ύφασμα είναι άχρηστο…
ΤΕΛΙΚΑ
Εμείς είμαστε τα ποντικάκια..
Εμείς όμως είμαστε και οι κότες..
Εμείς και τα γουρούνια.
Εμείς και τα βόδια.
Δεν είναι αδύνατον να γελάμε, αν δεν γελάει ολόκληρη η γειτονιά.
(πηγή : https://anti-ntp.blogspot.com/2011/12/blog-post_5123.html – Ένα διδακτικό παραμύθι για όσα μας συνέβησαν, για όσα θα συμβούν…)
Ακούστε τώρα και τη δική μου ερμηνεία :
Ο αγρότης, η γυναίκα του, η κότα, το φίδι, το γουρούνι, το βόδι, το φίδι κλπ είναι όλοι όσοι καταδυναστεύουν (ονόματα δεν γράφω, καταλαβαίνετε) τα ποντικάκια, που είμαστε εμείς. ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. Το ποντικάκι γλύτωσε αλλά γλύτωσε κανείς από τους άλλους; ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ.
Εγώ τους προειδοποίησα (γι αυτό και η αλλαγή από τον αρχικό τίτλο) αλλά χαμπάρι δεν παίρνουν οι αγρότες, οι κότες, τα φίδια, τα γουρούνια, τα βόδια. Καλύτερα! Ζουν στη μέθη της εξουσίας. Και ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΥ ΕΜΠΛΕΞΑΝ. Όταν καταλάβουν θα είναι στο δρόμο για τα τπόγεια καζάνια ενώ εμείς θα τρώμε καζάν-ντιπί στη Πόλη. Τέλεια…
«Μη φοβάστε τίποτα και να είστε σίγουροι ότι η νίκη είναι μαζί μας» με το κλόπυ right από τον π.Αρσένιο Βλιαγκόφτη. Εννοώ αυτούς που πιστεύουν.
Έτσι θα ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι και θα ζήσουν αυτοί στη κόλαση και μεις παραδεισένια επί γης, ώστε να αγωνιστούμε για να ζήσουμε και ΠΑΡΑΔΕΙΣΕΝΙΑ.
Πως για πρώτη φορά συμπαθώ τα ποντικάκια και θέλω σ’αυτές τις περιστάσεις να είμαι ποντικάκι.
Ορίστε και το σημερινό ψυχαγωγικό >
https://www.brighteon.com/32d55dcc-5913-4f07-8073-60dfee2217c4
και κάτι να “νευριάσετε” >
https://www.brighteon.com/ca8ec7d0-7d07-49b2-a1f2-95501841bc7b
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου